Fantastik #6
Yeşil Prenses serisinin 2. kitabıdır. 1. kitabı Yükseliş'tir.
İçimizdeki karanlığı bir mum ışığıyla yok edemeyiz.
♕
Kim bilirdi ki bir kölenin bu kadar yükseleceğini?
Bir kralın tutkusuna, arzusuna esir kalacağını...
Ama kendisinin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Menekşe kadar küçük olan bir kız... Bir çiçek yaprağı gibi hareket eden bir kız... Kütlesinden çok daha büyük bir güçle beni kendisine çekiyor."
-Guardian: The Lonely and Great God
♚
Darya'yı o gece, muhafızlar saraya götürdü. Sarayın biraz daha uzaklarında, yani surların yanında görev yapmakta olan muhafızlar gelmişti çünkü sarayın içindeki muhafızlara bir şey olmuştu ve bunu o Lordhorlular yapmıştı. Bunu, onu götüren muhafızlardan öğrenmişti.
Saraya gidince hekim kadın, Darya'nın kolundaki yarayla uğraşmıştı; orayı bir bandajla sarmıştı. Yara ciddi bir şey değildi. Yalnızca ufak ama acıtan bir sıyrıktı. Bu bazen ağrı yapıyor olsa da bir şeylerle uğraştığı vakitler acıyı unutabiliyordu.
Şifacılar bu ay bir şey yapamıyordu, çünkü şifa ayları hâlâ devam ediyordu. Eğer şifa ayları olmasaydı, belki de Zoya iyileşebilirdi. Cinayetleri işleyen grup, bu ayı özellikle seçmişti sanki. Bu hiç iyi olmamıştı.
Şimdi Kral Lev'in odasındaydı, uykudan yeni kalkmıştı ve pencereden süzülen ışık, doğrudan yanında uzanan Lev'e vuruyordu. Lev ona, burada kalmasını söylemişti. Daha doğrusu bir kral olarak emretmişti. Çünkü saraydaki en korunaklı, en güvenli oda orasıydı. Darya da hiç, gitmemekte ısrar etmemişti çünkü o da istiyordu, üstelik korkuyordu. Her ne kadar burada kendini huzurlu ve güvende hissetse de biliyordu ki onun için artık hiçbir yer güvenli değildi.
Lev, gri gözlerini tavandaki avizeye dikmişti. Derin bakıyordu. Bir şeyler düşündüğü belliydi. Beyaz yorgan, çıplak göğsünden omzuna kadar yol alıyordu.
Birden kafasını Darya'ya döndürdüğünde Darya irkildi. Koyu kızıl saçlarının birkaç tutamının gözünü kapatmasına izin verdi. "Güvenmediğin kişilere yanaşma," dedi net bir ses tonuyla. "Tenha yerlere girme ve özellikle geceleri her an tetikte ol. Az sonra aşağıya inince tanıdığın insanların yoğun olduğu bölgelerde dur. Anlaşıldı mı?"
"Anlaşıldı," dedi Darya hafifçe gülümseyerek.
"Muhafız dedik, o bile fayda etmedi. O kadar hilekârlar ki muhafızları zehirlemeyi başarmışlar. Yemeklerine katmışlar ve mutfakta çalıştırdığım bir aşçı da casus çıktı. Ancak bilgilere erişememiş çünkü o bir aşçı. Erişemez. Ejderha planı, Ohandon'un kulağına gitmemeli. Giderse önlemini alır."
"Gitmez," dedi Darya.
Kısa süreli bir sessizlik ardından konuşan yine Darya oldu: "Gece ormana kaçtığımda, Pjotr geldi."
Bu, Lev'in dikkatini çekmiş gibiydi. İlgili bakan gözlerini Darya'nın yeşil gözlerine odakladı. "Neden?" diye sorarken çenesi kasıldı. "O seni evinden kovmuştu."
