Fantastik #6
Yeşil Prenses serisinin 2. kitabıdır. 1. kitabı Yükseliş'tir.
İçimizdeki karanlığı bir mum ışığıyla yok edemeyiz.
♕
Kim bilirdi ki bir kölenin bu kadar yükseleceğini?
Bir kralın tutkusuna, arzusuna esir kalacağını...
Ama kendisinin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♚
Darya yutkundu. Herkes, diye düşündü biraz ürkerek, herkes fosil tırnak avcısı ve herkes benim peşimde. Yeşiller bile.
Katillerin yeşil isyancı olduğunu öğrenip şaşırmasının üzerine bir de bu eklenmişti. Arada kalıyordu ve bu berbat bir histi.
Kafasını iki yana salladı. "Bunu yapmayacağım."
Jorne dalgacı bir şekilde, "Ne kadar da ırkını korumak isteyen bir kız!" dedi. Bu sırada dirseğiyle, yanındaki adamın koluna hafifçe vurmuştu. Gülümseyince bembeyaz dişleri parlıyordu.
"Her ne kadar ırkımı korumak istesem de yapamam. Anlamıyorsunuz. Eğer yaparsam, kraliyetler üzerinde ikinci büyük savaş çıkar ve bunu sağlayan kişinin ben olmasını istemiyorum."
"Yarından sonra," dedi Jorne, "sana yollayacağımız adrese gel. Konuşacağımız şeyleri orada konuşuruz. Burası çok tehlikeli..."
"Nasıl yollayacaksınız?"
"Biz her türlü yollarız. Sen yeter ki kabul et."
Darya kafasını salladı. "Geleceğim."
***
Darya öğlene doğru saraya döndüğünde yokluğu fark edilmemiş olacaktı ki herkes normal görünüyordu. Bunun üzerine hemen artık benimsediği ancak hâlâ alışamadığı Lev'in yatak odasına gidip üzerini çıkardı; normal kıyafetlerini, mavi elbisesini, giydikten sonra özüne dönmüş hissediyordu. O kahverengi elbise gerçekten de berbattı.
Ara sıra kullanılmış hissediyordu. Sonra düşündü ve şu karara vardı: Zaten kullanılıyordu. Herkes onu gücü için kullanıyordu. Onun kullanmayan tek bir kişi bile var mıydı?
O yeşillerle yarından sonra buluşmaya gidecekti. Çünkü o, bu işte vardı, onlara katılacaktı; tabii fosil tırnak olmazsa. Eğer işin içine fosili katmazlarsa o her türlü vardı; kendi ırkını kurtarmanın emelini iliklerine kadar taşıyordu. Tenine bir mühür gibi işlenmişti.
Akşama doğru hiçbir şey olmadı. Yalnızca balkonda oturdu ve limonlu kek yiyip arpa suyu içti. Şarap içmeyi isterdi ancak onu fazla sarhoş ettiğinden dolayı bu fikirden hemen vazgeçmişti. Akşam olunca alt kata yemeğe gitti. Her gün olduğundan daha az yedi. Biraz bira içti, birkaç parça da sote yedi. Ardından odaya çıkıp yatakta kıvrıldı ve Lev'in gelmesini bekledi.
Tam uyuyacaktı ki kapı tıkırdadı. Bunun üzerine yattığı yatakta doğruldu, ayaklarını siyah ve morun karıştığı karyolanın kenarından sarkıttı ve kendisine bakmayan gözlere baktı.
"Hey!" dedi çok da yüksek olmayan bir sesle. Dudaklarına küçük ve sahte bir tebessüm yerleştirdi.
Lev'in yüzü ani bir hareketle ona döndü. Bu hareketiyle beraber Darya ürktü.
