Fantastik #6
Yeşil Prenses serisinin 2. kitabıdır. 1. kitabı Yükseliş'tir.
İçimizdeki karanlığı bir mum ışığıyla yok edemeyiz.
♕
Kim bilirdi ki bir kölenin bu kadar yükseleceğini?
Bir kralın tutkusuna, arzusuna esir kalacağını...
Ama kendisinin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lev Vyaçeslav bugün mutlu gibiydi ama yine de zihninin bir köşesine atılan bir sürü karmaşık düşünceler vardı. Mutlu olmasının nedeni, Ohandon'un, daha yeni başlanılan kuşatmaları durdurmak için, antlaşmayı kabul etmesiydi. O da biliyordu ki eğer bir şeyler yapmazsa, Predezia sadece Lordhor'u kuşatmakla yetinmeyecekti.
Şimdi geriye kalan tek şey, bu antlaşmayı Lev'in de kabul etmesiydi. Bunun için bir elçi gelecekti.
Bu da demek oluyordu ki, haftalardır kafasında kurduğu o şöleni verebilecekti. Zaten görevlilere haber vermişti. Şölenin hazırlıkları şimdiden başlamıştı ve bu şölene yalnızca saray ahali değil, kenttekiler de katılacaktı. Sonuçta onların da epey yardımları dokumuştu; erzaklar, tencereler, tavalar, savaşta lazım olacak eşyalar... Yani onlar da hak ediyordu.
Ama yine de keyifli değildi. Birkaç günden beri Darya ile tek bir kelime bile konuşmamışlardı. Darya kendi odasında uyuyordu ve Lev, yatağında eksiklik hissediyordu. Uyurken ince bacağını onun bacağına dolayan birinin eksikliği bir hayli belli oluyordu. Veya Lev'e nazaran epey küçük olan bedenine rağmen Lev'i yatakta kuvvetle sıkıştıran, hatta birkaç kez Lev'in düşmesine sebep olan minik bir detay...
Her ne kadar Darya'ya belli etmese de, saray ahaline duyurmasa da, izcilerini, muhafızlarını, isyancıları arama görevinden çekmişti. Bunun çılgınlık olduğunu biliyordu ancak bir planı vardı ve bu planı uygulamadan hiçbir şey yapmaya niyeti yoktu.
Taht odasında beklemeye koyuldu. Neredeyse her hafta olan bu elçi bekleme zamanları artık sıkıyordu. Lordhor'dan olmasa bile diğer ülkelerden birçok konu için birçok elçi geliyordu. Sonuçta Predezia, dünyanın en büyük ve en güçlü ikinci krallığıydı.
Elçinin geldiğini, kapının açılmasıyla beraber anladı. Heyet kapıda durdu ve elçi, reveransını yapıp klişe sözlerini söyledikten sonra Lev ile biraz konuştular. Ardından elçi, antlaşmayı gösterdi. Sergei, antlaşma kâğıdını alıp kralına sunmak için platformdan aşağıya indi; kâğıdı alıp Lev'e götürdü.
Lev, yazıları okudu. Ardından dudakları kıvrıldı. Mürekkepli kalemiyle imzayı attı.
Birkaç dakika boyunca Sergei ile bakıştılar. Sergei de gülümsüyordu.
Artık, fosil tırnak onlara aitti ve Ohandon onu, birkaç gün sonra sahibine teslim edecekti. Predezia, Lordhor Denizi'nin ve donanmanın bir kısmını almıştı. Lordhor, Predezia'ya tam olarak antlaşma bitene kadar, ipek ve birçok ticareti karşılıksız olarak yapacaktı.
Ama en önemlisi, Predezia bir pislikten, bir savaştan kurtulmuştu ve barış, taht odasının camından yansıyan güneşten bile belli oluyordu.
ღ
Darya, birkaç günden beri tıkılıp kaldığı odasından çıkmaya kararlıydı. Söylentilere göre antlaşma imzalanmıştı ve salondan gelen gürültüler de, bunun için yapılacak bir şölen veya parti -her neyse- içindi.
