Derin:Kuzey [Tamamlandı.]

2

Numarayı alalı tam tamına elli iki saat geçmişti. Benim tek yaptığım ise boş boş kağıda bakıp, numarayı tekrar tekrar okumaktı. Ezberlemiştim ama nedense numarayı okumak benim için bir süre sonra rahatlatıcı bir aktivite olmuştu. Odamın kapısı çalınca kağıdı ne yapacağımı bir an bilemedim ve komidinin üzerinde duran bardağın içine attım.

"Kim o?"

"Okula geç kalacaksın kalk artık!" Ablamın sesini duyunca yataktan anında kalktım ve okul kıyafetlerimi giydim. Şort etek ve beyaz okul gömleği. Az kalmıştı, bitecekti okul. Çalışma masamın üzerinde duran takvime baktığımda Ocak ayında olduğumuzu gördüm.

Evet çok az kalmış...

Kahverengi, boyu omuzlarımdan iki parmak aşağıya gelen saçlarımı hızlıca ördüm. Sandalyenin üzerindeki lacivert kapşonlu hırkamı da üzerime geçirip odamdan koşar adımlarla çıktım. Ablamın uyarması ile okula gerçekten geç kalacağımı fark etmiştim çünkü.

Bir şey unutmuştum ama ne? Koridordan mutfağa geçerken kendi kendime kaşlarımı çatmış düşünüyordum. Sonrasında isr nasıl olsa aklıma gelir diyerek hazır olan kahvaltı masasına oturdum.Kahvaltıdan ufak tefek atıştırdıktan sonra telefonuma bildirim gelince ağzıma bir tane zeytin atarak telefonumun ekranını açtım.

1 Yeni Mesaj

Kübra: Sen gelecekmisin yoksa ben mi geleyim?

Masadan kalkıp elimde çantamla kapıya koştum ve ayakkabılarımı giydimve tam kapıdan çıkacak iken kağıdı unuttuğumu hatırladım. Ayakkabılarımı tekrar çıkarıp odama koşturdum. Heyecanla bardağı elime alınca bir an öleceğim sandım ve yatağa oturdum.

Siktir.

Bardağın içinde su varmış... Su varmış içinde bardağın... Varmış suyun içinde bardak...

Ağladı ağlayacak bir şekilde parmaklarımla yazısı silinmiş, ıslak kağıda dokundum. "Numarası ıslandı."

Zaten ezbere bilmiyor musun?

Gerçekten ya, ne diye üzülüyorum ki. Omuz silktim ve bardağın içine kağıdı tekrar bırakarak beni beklerken ağaç olan Kübra'nın yanına koştum.