VUSLATI BEKLERKEN #TAMAMLANDI

~17.BÖLÜM~

Bugün evimize dönüyoruz çok şükür. Çok eğlenceli bir hafta geçirdim Gökalp sayesinde. Yatak işini de zor da olsa halletmistik. Yatağı ikiye böldük ve kimse o sınırları aşmamak üzere anlaşmıştık. Tabii Gökalp Beyin geceleri belime koyduğu elleri beni ne kadar heyecanlandırsa da hallettim. Sonuçta ben de onun üzerini açıyordum. Birazcık dağınık yatıyor olabilerim belki yanii. Her neyse şimdi valizlerimizi arabaya yerleştiriyoruz. Artık gitme vaktiydi. Ama ayrılamıyordum buralardan. Çok güzel bir yer yaa.

==========

Uzun süren bir yolculuğun ardından gelmiştik eve. Evimize. Bizim evimiz. Çok tuhaf değil mi? Daha bir iki hafta önce tanımadığım bir adamla aynı evi paylaşıyoruz şimdi. Ve sanırım o tanımadığım adama yavaş yavaş gönlümü kaptırıyorum. Şu sevda çok tuhaf değil mi? Bir başkasına kaptırıyorsun gönlünü. Sürekli onu düşünüp onun için yaşıyorsun. Garip! 

"Badee"

"Hı bir şey mi dedin?"

"Kapıda dikilmektense artık içeri girsen daha iyi olur." Sabahtan beri kapıda dikiliyormuşum da haberim yok yaa. İçeriye kendimi attım hemen. Baya yorulmuşum. Banyoya girip çıktım. Üzerimi degiştirdim. Çok yorgun olmama rağmen aşagı inip ortalığı toplamam lazımdı. Aşağı indiğimde Gökalp Beyefendi  televizyonun karşısında keyif yapıyor. En azından duş almış. 

"Odana çıkar mısın Gökalp?"

"Nedenn?"

"Şimdi ben yorgun olmama rağmen etrafı topliycam. Etraf toz olmiş temizlik de yapmalıyım. Şimdi sen de karşımda rahat rahat oturursan iş yapamam bir kere."

"Karizmama dayanamazsın de mi?"

"Hayır ondan değil. Psikolojim bozuluyor."

"O nedenmiş?"

"İşte ben iş yapıyorum sen rahat rahat oturuyorsun. Sinirlerim bozuluyor."

"Tamam o zaman şöyle yapalım. Ben odama çıkmiym ama oturmayayım da. Beraber yapalım işlerini. Yardım edeyim yani."

"Sen. Ciddisin mii"

"Evet. Vazgeçmeden başlayalım istersen."

"Tamam o zaman. Öncelikle sen valizini boşalt yerleştir. Ben de kendimkisini yerleştireceğim."

"Tamamdır."

İkimiz de öncelikle kendi valizlerimiz yerleştirdik. Çok sürmeden ikimiz de bitirdik zaten. Ben biraz daha çabuk bitirince o bitirene kadar ortalığı topladım. O da benim farkım olsun. 😎😎😎

"Yerleri  siler misin süpürür müsün? Bak benim gibi birisini bulman çok zor. Sana seçenek sunuyorum.😜"

"Evet. Senin gibi birisi dünyada yok. Çok iyisin. O zaman ben süpürmeyi seçeyim ya."

"Hmm, güzel tercih. O zaman sen başla. Umarım süpürgeyi çalıştırmayı biliyorsundur."

"Tabii biliyorum. Yani biliyorumdur herhalde. Ne varki bir düğme sonuçta. Değil mii?"

"İnşAllah canımm:)"

"İnşAllah:)"Aramızda geçen bu konuşmalardan sonra işlerimize döndük. Evlendiğimiz zamandan beri çok geçmese de Gökalpteki değişikliği sezebiliyordum. Temizlik felan bilemiyorum çok değişik birisi. Gizemlerle dolu. Benden bir şeyler saklıyor. eminim. Sürekli düşünceli oluşu apar topar evliliğimiz ve bana adam akıllı bir açıklamada bile bulunmaması. Tuhaff. Bana bilmemen gereken şeyler var demişti. Ama ne bunlar ben neden bilmemeliyim? Benim hayatımı neden ilgilendirsin ya da hayatımı ilgilendiriyorsa bilmem gerekmez miydi? O zamanlar bunları çok düşündüm. Ne yapsam ne desem kararım ne olmalı? Hem tanımadığım bir adama neden güvenmeliyim? Bunları o kadar düşündüm ki? Hiç bir cevap bulamadım da. Ama içimden bir his ona güvenmem gerektiğini yoksa kötü şeyler olacağını söyledi. Ve içimdeki o his tuhaf bir şekilde beni buralara getirdi. Kararımı vermiştim. Her şeyi öğrenecektim. Eğer hayatımla ilgili bir durum varsa öğrenmem şart. Artık uygun zamanı kollamam gerekiyor. E tabi bir de temizliğimi bitirmem:))