KUKLA: Y.A.K ( -TAMAMLANDI- )

BÖLÜM 7

Yavaş adımlarla önce odadan, ardından geniş salondan çıktım ve bir süre devasa koridorlarda kaybolduktan sonra kendi odama vardım. İçeri girip pencere kenarına yerleştirilmiş koltuklardan birine oturup düşünmeye başladım. Birçok soru işareti vardı kafamda ama en büyüğü elimde tuttuğum kağıtta yazanlardı.

Medusa.

Yunan mitolojisinde gözlerine bakanı taşa çevirdiğine inanılan yılan saçlı, keskin dişli, dişi bir canavardı ama gerçek hayatta neyi temsil ettiği hakkında hiçbir fikrim yoktu. Sinirle soludum, hayatımı geri alma karşılığında bana imkansız bir görev vermişti.

Ayrıca, neden YAK konusunda fikrini değiştirmişti ki?

Bilemiyordum.

Zihnimde birden bire başka bir düşünce oluştu. Medusa her kimse Marcus onu bulmam için bana iki hafta vermişti. Yani, dışarı çıkma özgürlüğe sahip miydim? Bu düşünce kalbimin hızla atmasına neden oldu. Eğer öyle bir özgürlüğüm varsa dışarı çıkar ve gizlice YAK'a gidebilirdim. Bir an bu düşüncemden vazgeçtim. YAK'a gidemezdim. Belki de Marcus buradan çıkınca koşa koşa YAK'a gideceğimi düşündüğü için bana bir görev vermiş olabilirdi. Yani bu beni izleyip, YAK'ın yerini öğrenmek için yaptığı bir plan olabilirdi. Yine de dışarı çıkma özgürlüğüm varsa eğer, ondan kaçmanın başka bir yolunu bulabilirdim. Bir süre saklanır, sonra Rex'e gizli bir mesaj gönderirdim. Ondan sonrası kolaydı. Rex her zaman ne yapılacağını bilirdi.

Diğer seçecek ise kaçma girişimimin bir felaketle sonuçlanma olasılığıydı. Kaçmayı başarsam bile hakkımda bir sürü şey biliyordu, aileme ve sevdiklerime zarar verebilirlerdi. Kaçma düşüncem birden bire buhar olup uçtu. Hayatımı geri verip vermeyeceğinden emin değildim ama bir yanım ona istediği şeyi getirip, bu şansı denemek istiyordu ama nereden başlayacağımı dahi bilmiyordum.

Kimdi bu Medusa? Peki, senin sayende ona ulaşabileceğim derken ne demek istiyordu? Yeteneklerime mi güveniyordu yoksa altında başka bir anlam mı vardı? Diğer önemli soru ise Medusa'yı nasıl bulacaktım?

Düşüncelerim beni boğmaya başlıyor, aklımı ele geçiriyordu. Nefesimi topladım ve üzerimi değiştirip yatağa uzandım. Biraz uyumak ve güç toplamak istiyordum ama ne zaman gözlerimi kapatsam aklımda hücrede geçirdiğim dakikalar canlanıyordu. Tenim karıncalanıyor, içimde tarif edilemez bir tedirginlik oluşuyordu. Sanki o anı yeniden yaşıyormuşum gibi hissediyordum ve ister istemez gözlerimi açıp artık orada olmadığımı kendime hatırlatmaya çalışıyordum. Neyse ki Galina artık yanıma pek fazla uğramıyordu.

Neyse ki.

Düşüncelerime dalmış bir haldeyken odanın kapısı iki kez çalındı ve ben daha gel diyemeden sonuna kadar açıldı. Hızla doğruldum ve gelen kişiye odaklandım. Bugün bana kıyafet getiren tatlı kadın gülerek içeri girdi ve elinde tuttuğu bardağı göstererek ''Size sıcak çikolata getirdim, uyumadan önce iyi gelir,'' dedi yavaşça.

Bir kızı ki bu her kim olursa olsun, çikolatayla kandırma şansınız çok yüksekti. Gözlerimi kocaman açıp havaya yayılan sıcak çikolata kokusunu içime çektim. Aylardır ilk defa bu kokuyu alıyordum. YEM'de bile sıcak çikolata yoktu. Bir an ağzım sulandı, tadını özlemiştim ve sanırım unutmuştum da. Gözlerimi, bana hala gülümseyerek bakan kadına çevirdim. Üzerinde yine aynı kıyafetler vardı ve yine aynı sevecen bir ifadeyle yanı başımda duruyordu. Bir an içim sıcak bir hisle doldu. Sanki bir an annem yanımdaydı ve ders çalışmadan önce içmem için bana bir şeyler getirmişti. Bu his daha da yoğunlaştı ve kalbimin atışını daha da hızlandırdı.

En son ne zaman böyle hissetmiştim?

Hatırlamıyordum.

Hissettiğim bu yoğun duygular ya da kadının tatlı gülümseyişi yüzünden bilemiyorum, ona gülümsedim ve ''Bu kokuyu özlemişim,''dedikten sonra uzanıp bardağı aldım.