Dreth

Bölüm 42 - Cennetin lorduna gidiş yolu

Amelia'nın geldiğini gören Dreth'in gözleri parlamıştı. Amelia ise yüzünde hafif bir gülümseme ile ışıklar eşliğinde aşağı süzülüyordu. Dreth Amelia'nın altına geçti ve onu yakalayıp sarıldı.

"seni seviyorum."

"Luke'u öldürme. Cenneti ele geçirirsen yada cennetin lorduyla anlaşırsan beni diriltebilirsin. Luke sana yardım eder. Onun sayesinde ikimizde ölmemiş olacağız."

Dreth kararlılıkla Luke'a döndü.

"nerede bu cennetin lordu?"

"cennetin derinliklerine gitmeliyiz. Ama o senin zorlanacağın kadar güçlü. Belkide bizi yenebilir."

Cennetin derinliklerinden sonrası Dreth tarafından kâle alınmamıştı.
Arkasını dönüp yürümeye başladı. O sırada Diablo önüne atılıp eğilmişti. Dreth ise Diablo'nun sırtına bindi ve yola koyuldu.

1 saat sonra

"tanrım, bura bitmek bilmiyor!"

Diablo ve Dreth 1 saattir aralıksız koşuyordu. Illınad rüzgara dönüşerek yanlarındaydı. Luke'ta güçleri ile onlara zar zor yetşiyordu. William ise Amelia'yı sırtına alıp koşuyordu. O sırada Dreth'in kafasına bir şey dank etti.

'bir dakika! Ben Amelia öldükten sonra 100 yıl meditasyon yaptım. Öteki dünyaya geçmek bu kadar uzun mu?' (siz sorarsınız diye :D)

Birkaç dakikanın ardından bir taht gözükmüştü. Yaklaşınca Dreth'in boyunda beyaz kıyafetlerle kaplı yakışıklı bir adam herkesin gözüne çarpmıştı. Dreth adamın 5 metre önünde durdu.

"sanırım sen cennetin lordusun."

Adamın yüzü gülmeye başlamıştı.

"ona gitmek için beni geçmen gerek."

Bu tamda Dreth'in beklediği cevap idi. Kılıcını çeker çekmez ileri atılıp bir hamle yaptı. Bacak bacak üstüne atmış olan adam ise Dreth'i şaşırtacak hızda sağa fırlamıştı. Oturduğu taht benzeri sandalyeden iz kalmamıştı.
Adam gülümseyerek Dreth'e döndü.

"benim adım Beyaz. Zavallı yazar adam yazıp durmasın (:D)"

Ardından şimşek gibi yer değiştirerek Dreth'in arkasında belirmiş ve onu sallayarak yere vurmuştu. Oluşan patlamanın ardından Dreth koca bir göçüğün içinde yatıyordu. Canı çok yanmıştı. O anda bir şey fark etti.

'Luke'un güçleri yokken o kadar güçlü değilim. Onun güçleri ile tanrıları yendim diye bu kadar kendime güvenmemeliydim.'

Dreth  güçlü varlıkları kolayca yendiği için kendine fazla güvenmiş, ve plan yapmadan saldırıya geçmişti. Buda onun güçlü bir darbe yemesine yol açmıştı. Dreth ayağa kalktı ve savaş pozisyonunu aldı. Beyaz ise avuçlarını açarak ileri fırlamış ve elini savurmuştu. Dreth eğildi ama karşı atak yapmadı. Eğer yapsaydı Beyaz kaçabilir ve açığını yakalayabilirdi.

Beyaz'ın üst üste gelen saldırıları Dreth'in kafasını karıştırmaya başlamıştı. Bu yüzden yanağına bir yumruk yemiş ve metrelerce uçmuştu. Diğerleri ise dövüşü izliyordu. Hepsi biliyordu ki Dreth dövüşüne karışılmasını sevmiyordu. Dreth kılıcı varken rüzgar moduna geçemiyordu. Bu yüzden kılıcını yüzüğüne koydu ve darbeleri daha güçlü olsun diye enerjisini el ve ayaklarına yönlendirdi.

Ardından rüzgara dönüştü ve Beyaz'ın arkasına geçip beline bir tekme attı. Oluşan hafif patlamanın ardından Beyaz metrelerce uçmuş ve sürüklenerek durmuştu. Dreth etkili bir darbe vurduğunu düşünerek gülümsüyordu. O sırada psikopat bir gülme sesi herkesin kulaklarını doldurdu. Tabii bu kişi Beyaz'dan başkası değildi.