CODE: 005 (On Going)

Chapter 25: The Lost Treasure

"Okay agents, nagpadala sa akin ng mail si Master Tanya about sa mission natin ngayon. And our mission is to find the lost national treasure." Sabi ni Harley habang hawak-hawak ang kaniyang laptop. Nandito kami sa kwarto namin ni Harley para magmeeting. Ewan ko ba at lagi na lang nila dito naiisipang magpulong-pulong. Pwede naman sa mga kwarto nila.

"Ano 'yun? Magaala-adventurer tayo? Maghuhukay o kaya naman ay sisisid sa ilalim ng da—ouch!" Napahawak si Aegeus sa kaniyang ulo dahil binatukan ito ni Harley.

"Tanga! Spy tayo, hindi mga mangangalap ng mga artifacts o treasures."

"Eh 'yun nga gagawin natin ngayon eh."

"Patapusin mo muna kasi ako, pwede?!" Hay nako, nagbabangayan na naman sila.

"Can the both of you stop? Stop your childish acts nang matapos na ang meeting na 'to." I said and then rolled my eyes at them.

"Sorry." Sabay nilang sambit.

"Tsk." Jack said.

"Continue, Harley." Sabi naman ni Master Earl. Harley cleared her throat first before proceeding to the interupted discussion again.

"As what I'm saying, we will find the lost treasure called Mystic Jar. Dito inilalagay ang mga labi ng mga yumaong sinaunang tao. Ito ang nagsisilbi nilang kabaong. Meron itong taas na 2 feet at diameter na 20 inches. Gawa ito sa totoong ginto na may mga disenyong gawa sa pilak. Nadiskubre ito noong 2001 at inilagay sa National Museum ngunit sa kasamaang palad, nanakaw ito noong nakaraang linggo. Ayon din kay Master Tanya, pinanakaw ito ng isang maimpluwensyang businessman na si Mr. Jong Oh para sa pera at sa susunod na linggo ay magkakaroon ng bidding ang mga mayayaman at sikat na negosyante para makuha ito." Mahabang eksplenasyon ni Harley.

"Then we need to attend the bidding event, right?" Sabi ni Jack. In fairness naman kay Jack ngayon, nakikijoin siya sa meeting. Karaniwan kasi tahimik lang siyang nakikinig.

"Yep. At kailangang may magpanggap bilang negosyante."

"Ako na lang ang aattend." Sabi ni Master Earl. "But I want Agent Felina to come with me."

"WHAT?"

"Mas convincing kung magsasama ako ng babae. You know, to look richer, like the usual scenario of events like this. Any problem with that?" This jerk!

"Bakit tayo na namang dalawa ang magkasama?" Reklamo ko. Totoo naman eh. Pwede namang si Aegeus o kaya si Jack.

"Sino bang master niyo dito? Diba ako? So you should follow my command whether you like it or you like it." Inismidan ko na lang siya dahil wala rin naman akong magagawa.

"And for the three of you, same position. Dismiss." He said and left the room with Jack.

"Easy ka lang kasi. Wala rin namang magagawa 'yang pagrereklamo mo." Panenermon sakin ni Aegeus.

"Tsaka malay mo, gusto ka lang talaga ni master makasama. Yieeeee." Dugtong naman ni Harley.

"Shut up. Yieee yieee ka dyan." Pagkatapos kong sabihin yun ay iniwan ko silang dalawa sa kwarto. Mamamasyal na lang ulit ako.

Ngunit habang naglalakad ako sa hallway, may sumabay sakin sa paglalakad. Sa lamig ng aura niya, alam ko na kung sino 'to.

"Where are you going?" He asked.

"Mamamasyal." Simple kong sagot. "Ikaw?"

"Buy something."

Hanggang sa makalabas kami sa hotel ay binabalot pa rin kami ng katahimikan. Huminto kami sa isang convenience store. Ewan ko ba pero pumasok din ako sa loob. Di ko din naman talaga alam kung saan ako pupunta. Kaya bahala na.

Pumunta siya sa area ng mga drinks at kumuha ng can of beer. May gana pa siyang magpakalasing ngayon ah? Bukas na kaya ang mission namin.

Binayaran niya ito sa counter at umupo sa isang table na katabi ng pinto. Umupo din ako sa tapat niya.

"Why are you here?" Tanong ni Jack habang nakatingin sa labas.

"I have nowhere to go. Bakit ka umiinom?"

"Its none of your business." Ilang minuto pa ang lumipas pero hindi na kami nagkibuan kaya imbis na maboring, iniwan ko na lang siya at magtutungo sa mall. Partida napakasimple lang ng suot ko. Pero bago pa ako makaalis ay tumayo siya at walang pasabing sumama sakin hanggang sa mall.

Hinayaan ko na lamang siyang sumama sa akin. Wala namang masama. But I can't stop thinking kung bakit naisipan niyang samahan ako.

Napadpad ako sa sinehan. Bumili ako ng ticket ng Super Parental Guardians, ang movie nina Coco Martin at Vice Ganda. Natripan ko lang manood ng comedy movie.

Akala ko hindi siya manonood but nagkamali ako nang may tumabi sakin. Maya maya pa ay nagsimula na ang palabas. Pero naisipan ko siyang tanungin.

"Why are you like that? I mean, you're expressionless and cold."

"There are too many reasons why a person is as cold as ice. But my main reason? Its the past." His past? Ano bang nakaraan niya? Sino ba si Jack Pascual?

"I don't know what happened in your past but one thing is for sure. God has a plan. Wag kang maging pusong bato. Try mong ilabas lahat 'yan. Try to smile, kahit ngayon lang. You know, You only die once." Di ko alam kung bakit ako nagbigay ng advice. Bigla na lang lumabas sa bibig ko 'yun. Hindi na siya nagsalita after nun. Kaya nanood na lang ako.

Napuno ng halakhak ang sinehan. Tila mga taong halos mamatay sa kakatawa. And I'm one of them. I'm loving this movie. Worth it ang 200 pesos na binayad ko.

Hanggang sa wakas ng pelikula ay tumatawa pa din kami. Ngayon na lang ulit ako nakatawa nang ganito katindi. Thanks to this movie.

Pero hindi lang pala ako at iba pa ang tumatawa. Beside me, I saw... with my two eyes, he's smiling. Jack is smiling.

Napalingon siya sakin nang maramdaman na tinitingnan ko siya. Bumalik agad sa dati niyang ekspresyon ang kaniyang mukha.

"What?" Painosente niyang tanong.

"Nothing." Sabi ko habang nakangiti.

Kahit na saglit ko lang nakita ang ngiti niya. I know its true. Jack smiled which is rare because we barely saw him smile sincerely.

A/N: Hi guys! Ang tagal kong di nag-update. Actually, itong chapter na 'to ay matagal ko nang draft. At hindi ko na alam paano na 'tong storyang 'to hahahaha pero susubukan ko pa ding tapusin 'to. Baka sa bakasyon. Sana maghintay pa rin kayo. Don't worry, mag-uupdate padin ako pero baka matagal ulit. Hahahaha. Gusto niyo pa bang ituloy ko 'to?

Nga pala, balik kpop na ako. #EXOL here!