AVJİN

1.Bölüm-Güncellendi

AVJİN KİTABI TAMAMLANMIŞTIR, kitabın yan karakterlerini kaleme aldığım HEZAL YAYIMDA!
Profilimden ulaşabilirsiniz !

**

Amed...Namı diğer,Doğu'nun kalbinin attığı yer;Diyarbekir.Birçok kalbi yakan,sevdalıları kavuşturmayan şehir.Temmuz ayının sıcağı her yeri,herkesi kasıp kavururken Amed'in iki büyük aşireti için ucu bucağı belirsiz olan fırtınalı zamanların habercisiydi bugün.

Polatlı ve Birtan aileleri tüm Amed halkının saygı duyduğu,öfkelerinden çekindiği ve karşı karşıya gelmemeleri için Allah'a yakardıkları iki büyük aşiret...Bu iki aşiret karşı karşıya geldikleri takdirde bilirler ki taş üstünde taş kalmaz,dökülmedik kan bırakılmaz.Ezelden beridir süregelen bu en kudretli iki aşiretin kan davası büyüğünden küçüğüne,taşından toprağına herkesin hafızasına mıh gibi kazınmıştı adeta.

Polatlı aşiretinin kurşunu ile Birtan aşiretinin ağası Dilaver ağa son nefesini verdiği an başlamıştı kanlı savaş.Başlamıştı da bir türlü bitmek bilmemişti.Yıllardır tüm gözler Birtan aşiretinden gelecek hamle de olsada o zaman hiç gelmemişti,öyle ya beklemek de ölmekten beterdi.Hele de bu bekleyiş dökülecek kan içinse...

Zaman içerisinde Polatlı aşiretinin ağası Derman ağa,elden ayaktan düşüp ağalığını oğullarından Berdan Polatlı'ya devrettiğinde bu ateşe bir har daha atılmıştı.Zira Birtan'ların tek oğlu olan Mizgin Birtan hala ağa olamayıp ağalığını ilan edememişti.Bunun için anası Ruken Birtan'ın hükmü gerekliydi çünkü hanımağa da oydu,sözü geçende.

Ve günler geçti,beklenen an geldi çattı nihayetinde Mizgin Birtan anasının hükmü ile ağa oldu.İşte herşey de bu andan itibaren başladı.Polatlı konağının avlusunda,Mizgin ağanın ağalığı şerefine yedi düvele verdiği yemekli şölen haberi yankılandığında hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.

-'Hanımağam,Berze hanımağam!!'

Marabalardan Halil,Polatlı konağının merdivenlerini üçer beşer çıkarken her zamanki kudreti ile şark köşesinde oturan Berze Hanım marabasının endişeli sesine nazaran tüm sakinliğini koruyarak kısık gözlerle nefes nefese kalmış adamını izledi.Onun lügatinde korkuya,endişeye yer yoktu olmamalıydı da.O,her zaman adının anlamına layık yüce bir kadın olmalıydı.Amed de hanımağalık da ona bunu öğretmişti.

-'Ne oluyor Halil?'

Tok ve gür sesini duyar duymaz ellerini önünde bağlamasını izledi genç adamın.Birşeyler olmuştu belliydi.

-'Hanımağam,bu Mizgin Birtan ağa olmuş.'

Sinirlenmişti Berze Hanım,hem de çok.Yıllar sonra Ruken Hanım'ın bu hükmü vermesi hayırlara işaret değildi çünkü bunu tahmin edebiliyordu.Oğlu Berdan,ağa olduğu vakit kendi oğlunu ağa yapmadığında sanmıştı ki ancak Ruken Hanım öldüğünde Mizgin Birtan ağa olurdu.

-'Ruken Hanımağa ölmüş de bizim mi haberimiz yok,bu nasıl iştir?'

Yukarıdan gelen bağırma sesi üzerine başını o yöne çevirmişti ki kendisine doğru gelen büyük oğlu Serhad'ı gördüğünde sinir içerisinde dizinin üzerindeki elini yumruk yaptı.Bu haberi oğullarından birinin duyması hiç iyi olmamıştı.

-'Acelesi var ana,bize bulaşacak kendi anasının ölmesini bile bekleyememiş şerefsiz.Bunun başını erkenden ezmek gerekir.!'

Yıllar yılı içinde dışarıya vurmadığı korkusu mu gerçekleşmek üzereydi yoksa Berze Hanımın?Kocası Derman ağa ile kan davası evlatlarına sıçramasın diye çabalarken o gün gelip de çatmış mıydı?Gerçi kan davasını başlatan da kendi evlatlarıydı ya...