AVJİN

20.Bölüm

AVJİN KİTABI TAMAMLANMIŞTIR, kitabın yan karakterlerini kaleme aldığım HEZAL YAYIMDA!
Profilimden ulaşabilirsiniz !

Herkese 15 gün aradan sonra merhaba,özlediniz mi bizi ?Son bölümümüz ile Genel Kurgu'da 42.sırayı gördük.Daha yukarıları neden görmeyelim?Önceki bölümlerimizde de oy vermediyseniz lütfen verir misiniz?

Son bölümdeki oylar yorumlar çok güzeldi,sayı azalmasın olur mu❤️

Bölüm Şarkısı : Eski Bando – Gidilmiş Filmler Şehirler

Keyifli Okumalar...

--

Her insanın bazı önem verdiği,takıldığı,hassasiyetle üzerinde durduğu hususlar vardı.Vazgeçemediği şeyler yani.İstesede kurtulamayacağı noktalar,bir süre sonra zehirli bir sarmaşık gibi tüm ruhunu sarıp sarmalayıp onun esareti altında yaşamlarını sürdürmeye zorlarlardı.

Hep aşinası olduğumuz bir lezzetten başkasını tatmamak gibi mesela.Öylesine tesirine kapılmışızdır ki ondan başka tüm lezzetlerin damak tadımızı bozacağına inanır,her seferinde de sadece o lezzeti isteriz.

İşte Avjin'in de Berdan'ın da isteselerde ruhlarına sarılan o zehirli sarmaşıkları söküp atamayacağı şeyler vardı.

Mesela Avjin'in vazgeçemediği tek yer aklının odasına kilitlediği yaşanmışlıklardı.Üstelik ne kötüydü ki o kilidin anahtarı zaman içinde o sarmaşıklar arasında yok olmuştu.Yani kendi o odadakileri silip atmak istemiş olsa bile anahtarı kaybolmuştu bir kere.

Yok muydu bu kilidi açacak bir şey?

Hayatını alt üst edecek ilk tohumu çocukken babasının ölümü atmıştı.Günlerce babasının toprağa girişini bir mucize olarak görmüştü ermeyen yarım aklıyla.Toprak değil miydi tüm ürünleri bir zaman sonunda daha görkemli bir halde içinde büyüten.Babasının da bir süre sonra daha güçlü bir şekilde o toprağın altından kalkacağını düşünmüştü.

Ama ne yazık ki babası kalkmamıştı,yeniden gelmemişti.

Zaten tüm gerçekleri kavrayabilecek bir duruma geldiğinden sonra da hiçbir şey eskisi gibi olmamıştı.Geri kalan çocukluğu,gençliği de böylece ziyan olmaya başlamıştı.Sonra hiç alakası olmayan bir kişinin ölümü onu beraberinde istemediği bir evliliğe mecbur bırakmıştı.İstemediği bir evlilik,sevmediği insanlar.Babasına sebep olan bir ailenin gelini olmuştu bir anda.

Bu evliliğin getirdiği ilk felaket atının ölümü olmuştu.Yüreğine asla izi geçmeyecek yaralara bir yenisi daha eklenmişti.

Şimdi de yeni bir sabaha öfke ve nefretten başka hiçbir şey vermediği ve almadığı bir adamın yanında,onun bir nefes uzağında uyanmıştı.Gözlerini açar açmaz odağına giren sakallı suratı boş bir o kadar da tepkisiz bir halde izledi.Uyurken upuzun kirpikleri göz çevresini kaplamış her nefes alışında burun kemeri de yukarı doğru kalkıyordu.