AVJİN

34.Bölüm

AVJİN KİTABI TAMAMLANMIŞTIR, kitabın yan karakterlerini kaleme aldığım HEZAL YAYIMDA!
Profilimden ulaşabilirsiniz !

Herkese merhaba!Artık final için geri saymaya başlayalım,normalde  50.bölüme kadar uzatacaktım fakat oy ve yorumlarınızın azlığı artık  tadında bırakmam gerektiğini düşündürüyor.

Bu yüzden her güzel şeyin bir sonu vardır diyelim :)

Bu arada bölümlerin geç gelmesinden dolayı şikayet etmekte haklısınız fakat sık aralıklarla bölüm yayımlayınca bir önceki bölüme gelen oy ve yorumlar oldukça düşüyor,bu da benim yazma isteğimi etkiliyor yine de elimden geleni yapıyorum :)

Yine de özleyenleri HEZAL'e beklerim :)

Bölüm Şarkısı:Yani - Fırat Tanış.

Keyifli Okumalar..

---

Hayat,her zaman aynı ilerlerse insan bir süre sonra kendisini büyük bir felaketin beklediğini düşünüp bir bakıma çağırır kötülüğü.Fakat zaten inişli çıkışlı bir hayata sahip olan birisinin kötü şeyler olacağını beklemesi pek de anormal değildi.

Berdan ve Avjin...

Normalde bir insan siyahsa diğeri beyaz olmaz mıydı?Bu hikayede ikisi de siyahtı sanki,bu kadar kötülük silsile halinde peşlerinde olduğuna göre beyaz olmalarının mümkünatı yoktu.Tam rahat bir nefes alacaklarını düşünmeye başlayacakken hiç ummadıkları felaketler geliyordu başlarına.

İlk defa nerede hata yaptığını bilmeyen bir adam vardı,önceden bir soruna kendisi sebep olmasa bile çözümünü de o sorunun kaynağını da hemen bulurken son zamanlarda bocalamaya başlamıştı.Artık bu kötülüklerin neden ailesinin başına geldiğini bulamayacak vaziyetteydi.

Her şey aşktan...

Hayatı boyunca geçirdiği en kötü günlerden biriydi,sıkıcı tonlara ev sahipliği yapan hastane koridorunda beklemek.Avjin,bunca zaman ona ettiklerinin intikamını çok güzel alıyordu Berdan'dan,adeta yokluğuyla sınayarak.

Daha önce tatmıştı yüreği ağzında beklemeyi,şimdi gelecek iyi ya da kötü bir haberi yine böyle bekliyordu.Dışarıdan ne kadar soğukkanlı ve yıkılmaz görünüyorsa içinde de bir o kadar kopuyordu fırtına en sertinden.

Daha konakta çıkartılmaya çalışılan yangının iç yüzünü ve hasarı öğrenemeden karısı ve bebeği için başlamıştı endişesi.Avjin'i ikinci kez yerde baygın bir halde bulmak bu sefer çok daha kötü hissettirmişti kendisini.

Kaybetme korkusu hiç bu kadar sarmamıştı dört bir yanını...

Sanki büyük bir felaketin eşiğinden dönmemiş gibi ailesinin her bireyi onunla birlikte Avjin'den gelecek iyi bir haberi bekliyordu.Birkaç gündür sürekli yaşadığı gibi yine başına şiddetli bir ağrı saplanmıştı.Ağrıyı yok edecekmiş gibi ovuştura ovuştura uyuşmasını istiyordu fakat biliyordu ki bu ağrı da bu yükte ancak alacağı güzel haberle geçerdi.

Dakikalar sonra açılan kapıdan hemşireler ve doktor peşisıra çıktığında herkes canlanıp,ayaklandı.Şimdi,bir açıklamayı hiç bu kadar duymak için hem can atıp hem de duymamayı istemeyi düşünmemişti,daha önce.

-'İyiler mi?'

Söyleyebildiği,sorabildiği tek bir kelime olmuştu,fazlasını sormaya ne dili vardı ne de hali kaldı.Tekm kelimelik sorusuna tek kelime bir cevap istiyordu,ihtiyacı olan tek bir cevap.İyiler.

Ya maalesef derse?

-'Avjin hanım gayet iyi fakat bebek..'

Sus.