AVJİN

7.Bölüm-Güncellendi

AVJİN KİTABI TAMAMLANMIŞTIR, kitabın yan karakterlerini kaleme aldığım HEZAL YAYIMDA!
Profilimden ulaşabilirsiniz !

Birçoğunuz yeni bölümün geç gelmesinden şikayetçi ben de yorumlarımızın azlığından.Bu bölüme Hedef koyalım mı?SINIR değil sadece HEDEF.Yani eğer hedef gerçekleşmezse yeni bölüm yok demek İSTEMİYORUM.Sadece hedefimiz gerçekleşirse hemen iki gün belki de bir gün sonra yeni bölüm getireyim diyorum.

Mesela bu bölümümüzün hedefi; 55 OY ve 60 YORUM olsun.Amacım bol yorum almaktan ziyade yeni olan bu kitabımla ilgili düşüncelerinizi öğrenmektir.Valla çok heyecanlı bir yerde bitirdim.

Bölüm Şarkısı : Zara - İki Keklik ötme de keklik derdim bana yetiyor..

Keyifli Okumalar...

BÖLÜM SONUNDA GELECEK BÖLÜMDEN ALINTI MEVCUTTUR.

--

-'Sabahtan beri ruh gibi duracağına bir işin ucundan tutsana Avjin.'

Avjin,saatlerdir başının dibinde susmak bilmeyen hem yardımcıları hem de tek ve en iyi anlaştığı insana bıkkınca baktı.Anasıyla birlikte gelmişler sabahın erken saatinde kaldırmışlardı onu.Birde sanki gönlü varmış gibi çeyiz sandığını çıkartmışlar ve içindekileri bir bir ütülemeye başlamışlardı.Bir süre sonra Ruken Hanım odasına çekildiğinde iki genç kız baş başa kalmışlardı.Tüm işleri yapmak da Hatice'ye kalmıştı çünkü Avjin kılını bile kıpırdatmıyordu.

-'Yav kızım hadisene,gören de beni evleniyor sanacak tevbe tevbe.'

Başucundaki elmaya uzanıp kocaman bir ısırık aldı.Bu,karşısındakine seni umursamıyorum mesajıydı bir nevi.Kimse ona zorla birşey yaptıramazdı.Hoş bu evliliği de zorla yapacaktı ya...Hatice'nin kendisine hayret eden bakışları karşısında daha fazla dayanamayıp kahkaha attı.

-'İyi ya,çok meraklıysan sen evlen o ağa bozuntusuyla.'

Elindeki ütüyü hışımla bırakıp kara gözlerin hedefi olmayı keyifle izledi.Galiba en çok Hatice'yi özleyecekti bu konaktan.Kız evinden birileri sürekli yeni gelinle görüşmezdi çünkü.Aslında aklından geçmiyordu değildi Hatice'yi beraberinde getirmek.Hem koskoca konak içinde yalnız kalmamış olurdu.Bu konuyu anasına açmayı not etti aklına.Yarın dini nikahı olacak gönülsüz bir geline nazaran fazla keyifliydi bugün.Kayınvalidesi olacak kadın emrivaki yapmış resmen bu işi oldu bittiye getirmişti.Aklına Berdan'ın yüzü geldi kulaklarından boğazına kadar kıpkırmızı olmuş elinden gelse anasını gırtlaklayacaktı.Onu da geçmiş sanki bu istekte bulunan Berze Hanım değil de kendisiymiş gibi ona öldürecek gibi bakmıştı.Hatırladıkça sinirleri bozuluyordu.

-'Kız az kalsın unutuyordum ha ,al şunu anan gelmeden.'

Düşüncelerinden sıyrılıp Hatice'ye baktı.Alelacele yanına gelip yeleğinin içinden bir şey çıkartmaya çalışıyordu.Avcunun arasında buruşmuş kağıt parçasını gördüğünde ne olduğunu anlamıştı.Birkaç aydır gelen mektuplardan biri gelmişti yine.Bu durum artık onu huzursuz etmeye başlamıştı çünkü istemese bile artık evlenecekti ve duyulursa hiç güzel şeyler olmazdı.

-'Kimmiş bu sefer ismi yazıyor mu?'

Hatice başını sağa sola sallayınca anladı bir kez daha bu mektubun da isimsiz olduğu.Bu gelen altıncı mektup falandı ama hiçbir zaman açıp da ne yazdığını okumamıştı isimsiz olduğunu görünce yırtıp atmıştı ve bu mektuba da yapacağı şey aynıydı.

-'Vallah bir gün bu mektuplar senin başına iş açacak ya hayırlısı.'

-'Açma şu şom ağzını Hatice!'