AVJİN

5.Bölüm-Güncellendi

AVJİN KİTABI TAMAMLANMIŞTIR, kitabın yan karakterlerini kaleme aldığım HEZAL YAYIMDA!
Profilimden ulaşabilirsiniz !

Merhaba,kitabımız yayınlandığı günden beri kategori sıralamasında.Üstelik 1 K olduk,ilk kitabım 10.bölüm sonunda 1K ya ulaşmıştı bu kitabım da 5.bölüm sonunda ulaştı bu yüzden çok mutluyum.Kurguma da kendime de güveniyorum daha nice 1K'lara.İlginiz için çok teşekkür ederim sizlere :)

Öyle heyecanlı sahneler var ki kafamda Didar ile,Berze Hanım ile vs.Yazmak için sabırsızlanıyorum :)

Bu arada yeni bölümlerle ilgili duyurular,zaman zaman spoiler profilimde olacak.Beni takip ederek gelişmelerden haberdar olabilirsiniz.Yorumlarınızı bekliyorum :)

Bölüm Şarkısı:Koray Avcı-Yanımda Sen Olmayınca

Keyifli Okumalar...
--
Birtan konağının önünde gözleri yaşla dolu genç kızı gören herkes bir anlam vermeye çalışıyordu.Avjin sadece ismini bildiği bir kızın konaklarının önünde olmasını anlayamamışken anası kolunu dürtünce irkildi.Kafasını ona çevirdiği vakit kaşlarını çatmış bir vaziyette kızı gösteriyordu Ruken Hanım.Omzunu bilmiyorum dercesine kaldırdı genç kız.O,içine kapanık atından başka hiç kimseyle arkadaş olmayan biriydi.Arada bir oturma yapan yaşıtlarına eşlik eder,azıcık görünür geri gelirdi o kadar.Zaten karşılarındaki kızın da ismini oradan biliyordu.

-'Kim bu kız gece gece ne işi vardır kapımızın önünde?'

Ağabeyinin gür sesi kulağının dibinde yankılanırken korkuya kapılmamak mümkün değildi ancak yine de hissettiği korkuyu Berze Hanım'a ve Serhad Ağa'ya yansıtmamaya kararlıydı genç kız.Zaten onların yüzünde de tarifi zor bir ifade bulunuyordu ki bunun nedenini anlayamamıştı Avjin.

-'Tanımıyorum ben ağabey,istersen gidip sorayım derdi neymiş?'

Kızın yanına gitmek için attığı adım ağabeyinin kolundan tutması ile engellenmişti.Mizgin ağa elindeki tesbihi bileğine iterek kendisini durdurmuş karşılarında hareketsizce duran kıza doğru ilerlemişti.Ne var ki baştan beri donuk bir şekilde duran kız,ağabeyinin hareketi üzerine silkelenerek başından düşen yazmasına aldırmadan koşmaya başlamıştı.

-'Elalemin delisi de bizi buluyor hasbinallah.Kusura bakmayın Berze Kadın.'

Berze Hanım gibi birisinin ilk defa sakince tepki vermesini hayretle izledi Avjin.Sadece kafasını sallamış oğluna gitmeleri için kaş göz yapmıştı.Şüphe içerisinde gözlerini kıstı.Sebebini bilmediği bir şekilde tedirginlik sezmişti ana oğulda.Sanki kızı görünce huzursuz olmuşlardı ancak bu konuyu daha sonra düşünecekti.

-'Hayde iyi akşamlar,tekrar hayırlı olsun.'

Serhad Ağa,ağabeyi Mizgin ile tokalaşırken anası da Berze Hanımın koluna girmiş kapıya kadar uğurluyordu onları.Konağın tahta kapısı kapandığında saatlerdir dik tuttuğu omuzlarını düşürdü Avjin.Babasının ölümünden sonra ömrünün en zor gecesiydi bu gece.Bu yüzden ne anası ne de ağabeyi ile tek kelime laf etmeden yukarı çıkmaya başladı.Odasından içeri girdiğinde hemen karşısındaki boy aynasından kendini inceledi.Boynundaki gerdanlığa,kulaklarındaki küpelere,kolundaki bileziklere ve parmağındaki yüzüğe kaydı gözleri.Bu takıların hepsi vücuduna vurulan bir prangadan farksızdı onun için.Gözünden düşen damlaya engel olamamıştı bu yüzden silmeye de ihtiyaç duymadı.Ayaklarını altında toplayarak cenin pozisyonunda uzandı yatağına.Gözyaşlarını sessizce akıtırken bir yandan yazgısına isyan ederek bir yandan da herşeyin iyi olması için dualar ederek uykuya daldı.