AVJİN

3.Bölüm-Güncellendi

AVJİN KİTABI TAMAMLANMIŞTIR, kitabın yan karakterlerini kaleme aldığım HEZAL YAYIMDA!
Profilimden ulaşabilirsiniz !

Merhaba,yeni bölümümüz geldi.Kitabımız yayınlandığı günden beri kategori sıralamasında ilginiz için çok teşekkür ederim sizlere :)

Sizlerden ricam hikayemi oy ve yorumlarla büyütmeniz.Oy veren herkes düşüncesini paylaşsa benim için büyük mutluluk olur :)

Başınızı şişirdiysem affola :)

Bölüm Şarkısı : Hüseyin Ay-Oy Beni Vurun Vurun (Dinlemenizi öneririm)

Keyifli okumalar ...

--

Gözlerini sevdiği kızdan çekerken bir yandan da böyle bir acının ortasında anasına onu göstermek ile hata yaptığını düşündü Berdan Ağa.Şuan anasının hatta kendisinin bile babasını kaybetmenin verdiği acıyı yüklemesi gerekirken o bencil biri gibi araya Didar'ı sıkıştırmıştı.Anasından da bir ses gelmemesi üzerine derin bir suçluluk duygusuna kapılıp kızdığını düşünerek kafasını anasına çevirdiğinde onun donuk vaziyette bir noktaya bakışlarını odakladığını görmüş kaşlarını çatmıştı.

Kafasını anasının baktığı yöne doğru çevirmesi ile vücudundaki kan akışı hızlandı.Çünkü Birtan ailesi;ağasından anasına,anasından kızına karşısında duruyorlardı.Kan beynine sıçradı diye bir laf vardır ya hani işte Berdan ağanın beynine sıçramıştı kan.Yıllardır bu aileye olan nefreti babasının ölümü ile katmerlenmiş onların konağının avlusunda babasının son nefesini vermesi canını acıtmak ile kalmamış,hissettiği öfkeyi arttırmıştı.

Mizgin Birtan'ın üzerine doğru yürüdüğü sırada kolunu tutan elle durmak zorunda kaldı.Kafasını kolundaki elin sahibine,anasına,çevirdiğinde ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.Anası değil miydi saatlerdir feryat eden,nefretini kusan,intikam yeminleri eden?Şimdi ne oluyordu da onu durdurmaya çalışıyordu aklı amıyordu.Ama nefreti nefretti Berdan Ağa'nın ve bunu tüm Amed bilirdi.Bugün olmasa yarın mutlaka gerekeni yapacak,bu ailenin sonunu getirecekti.

-'Ne edersin ana,bırak kolumu da indireyim şu iti?'

Avludaki herkes ağıtı kesmiş onlara bakarken kolunu kurtarmaya çalışmış,başarılı olamamıştı.

-'Cenazede rezillik çıkartmak yakışır bize Berdan?Aklını başına devşiresen bir de seninle uğraşmayalım?'

Anasının elinden hışımla kolunu kurtarıp geldiği gibi gerisin geri yukarıya çıkmaya başladı.Konağın dört bir yanı üstüne üstüne geliyordu.Yakıp yıkmak,çekip gitmek istiyordu lakin yukarıda babasının naaşı dururken gidemezdi.

Tüm konağı ayak sesleri ile inleten oğlunun arkasından baktı bir süre Berze Hanım.Daha suretlerini bile görmeye tahammül edemediği ailenin kızıyla evleneceğini,babasının vasiyetinin bunu gerektirdiğini oğluna nasıl söyleyecekti bilmiyordu.Kendi öfkesini geçmiş oğlunu düşünmeye başlamıştı.Bu iş olursa oğlu sevdiği kız ile evlenmeyecek belki de bir ömür mutsuz olacaktı.Hoş,oğlunun evlenmek istediği kıza da rıza göstermezdi asla.Nerede görülmüştü koskoca ağanın bir maraba kızıyla evlendiği?Lakin bu iş olmazsa da oğullarının canı tehlikeye girecek,yıllarca kan davası denen illetin onlara sıçramaması için savaşları boşa gidecekti şimdi buna izin verecek değildi.Bir kadının sahip olduğu en değerli şey değil miydi evlat?Berze Hanım'a da onları canı pahasına korumak düşüyordu.

Kafasında düşünceler peşisıra sıralanırken taziyeler ve elini öpen insanlar yerlerine oturmuş avlunun ortasında Yasin okunmaya başlanmıştı.Elinde tesbihi boş gözlerle etrafı inceleyen yaşlı kadın dizinde hissettiği ellerle irkilmişti.Dizinde düşman bellediği kadının eli vardı.Tam karşısında belki de günler sonra bu konağa gelin getireceği tüm Amed'e gelin ağa olarak ilan edeceği kız vardı.Öfkeli bir o kadar da yorgun gözlerle inceledi genç kızı.Yemyeşil gözlerine inat gür kaşlarını örten uzun kirpikleriyle beline kadar uzanan saçları kumral tenine meydan okuyordu.Kendisinden bir şey arayacaksa ilk gözüne çarpan gözlerindeki soğukluktu.Buz gibi gözlerle tıpkı ona baktığı gibi genç kız da kendisine donuk bir halde bakıyordu.