AVJİN

35.Bölüm/FinaldenÖnce-2

AVJİN KİTABI TAMAMLANMIŞTIR, kitabın yan karakterlerini kaleme aldığım HEZAL YAYIMDA!
Profilimden ulaşabilirsiniz !

Herkese merhaba!

Finale son 2 bölüm!Bölüm sonu konuya dair açıklamamı okursanız sevinirim...

Artık Hezal'de buluşacağız : )

Bölüm Şarkısı : Şebnem Ferah-Mayın Tarlası

Keyifli Okumalar..

---

Gözlerinin önündeki her şey birer birer silindiğinde,zaman ve mekan kavramları gerçekliğini yitirmeye başladı.Beyni,tüm bu duyduklarını reddetmeye öyle bir odaklanmıştı ki bir kabusta olduğuna inanmasına ramak kaldı.Gücünün son kırıntılarına rağmen konuşmaya,daha doğrusu bir iki kelimeyi bir araya getirmeye çalıştı.

-'Sizin ağzınızdan çıkanı kulağınız duyuyor mu hiç?!'

Etrafındaki herkesin üzgün bir o kadar da çaresiz bakışlarına inat duruşunu mümkün olduğunca dikleştirdi.Ortada bir yanlış anlaşılma vardı ki birazdan çözülecekti,buna inanıyordu.

Buna inanmak istiyordu...

-'Gitmiş.'

Kötü bir şaka yapılıyormuş gibiydi sanki,daha akşam birlikte olduğu kişi,ona tek kelime etmeden nereye gidecekti bu insanlar akıllarını kaybetmişlerdi anlaşılan.Bozulan sinirleri yüzünden koca bir kahkahayı patlattı,avlunun orta yerinde.

-'Allah Allah!Söyleyin madem nereye GİTMİŞ?'

Kendisine doğru yaklaşan kadının yanaklarındaki ıslaklık,fark ettiği ilk şey oldu.Destek olmak amacıyla ellerini tuttuğunu sansa da yanıldığını avuçları içine bırakılan kağıt parçası ile anladı.Sorgulayan bakışlarını,ıslak gözlere çevirdi.

-'Bunu sana bırakıp gitmiş.'

Eline tutuşturulan kağıt parçası ile başbaşaydı şimdi.

**
24 SAAT ÖNCE

Bazen bazı alternatifleri kendi isteyerek seçmezdi insan,seçmek zorunda bırakılırdı.Kötü olan da şuydu ki,neyi seçerse seçsin her durumda da pişman olurdu.

Her durumda da mutsuz...

Karşısında öfkesi her halinden belli olan adamdan ziyade söylediklerinin doğruluk payı olması çok sıkıyordu canını.Mizgin ağzını açtığı her sözde,geçmişe gidiyor Avjin'in yaşadıkları gözlerinin önüne geliyordu.Bakışları,ağabeyinin bu dediklerine anlam veremeyen karısın döndüğünde onun da gerçekten böyle düşünüp düşünmediğini merak etti.

Onun yanında güvende değil miydi?

Şimdi bir karar vermesi gerekiyordu.Bir yanı deli gibi ondan ayrılmak istemese de diğer yanı onun iyiliği için en doğrusunun olması gerektiğini düşünüyordu.Eğer Avjin'i yanından ayırmazsa son zamanlarda anlam veremediği ardı arkası kesilmeyen bu felaketler devam edebilirdi.

Giderse de özlerdi...

-'Bizi yalnız bırakın,konuşacağız.'

Sert ve itiraz istemeyen sesiyle herkesi özellikle de Mizgin'i baz alarak konuştuğunda baş başa kalmaları uzun sürmemişti.Ağabeyinin sıkı sıkı tuttuğu kolu boşa düştüğü an hiç beklemeden yanına gelip kendisine sarılan kadını sıkıca sardı.Kaskatı kesilen bedeninin gevşediğini hissediyordu.

-'Sen duyma ağabeyimi,endişelendi benim için bu yüzden düşünmeden konuştu galiba.'

Avjin konuşurken aklında kurup bir düzene oturtmaya çalıştığı şeyler yüzünden ne dediğini duymamıştı bile.Tek anladığı karısı için sadece kendisinin değil herkesin endişelendiğiydi.Ve ilk kez belki de kendisini düşünmeyecekti.