AVJİN

30.Bölüm

AVJİN KİTABI TAMAMLANMIŞTIR, kitabın yan karakterlerini kaleme aldığım HEZAL YAYIMDA!
Profilimden ulaşabilirsiniz !

Herkese merhaba :) Herkese hayırlı ramazanlar❤️

Son bölüme gelen yorumlarınızdan dolayı teşekkür ederim,finallerim de bittiğine göre daha kısa zamanda bölümlerimiz gelecek :)

O zaman elleri göreyim Avjin ve Berdan'ın o birbirini yiyen hallerini özleyenler?

Bölüm Şarkısı : Bir Şehri Düşlemek-Amed şehrim benim (çokkk güzel şarkı)

Keyifli Okumalar..

--

Her insanın yaşamayı hak ettiği duygular vardı.Ve ne yazık ki her insan hak ettiği bu duyguları sonuna kadar yaşayamazdı.Bu hak ellerinden alınırdı ya da kendileri yenik düştükleri öfkeleri ve belki de hırslarından dolayı engel olurdu yaşamalarına.

Hani kursak vardır.Sevincin kursakta kalması...İnsanın boğazına bir yumru otururdu da yutkunsa bile geçmezdi bir türlü.Dünya başına yıkılmış gibi bir his kuşatır etrafını.Öyle üst üste gelir ki hatta bazı şeyler neye yanacağını bilemez.

İşte Berdan'da tam olarak bunları yaşıyordu,saatlerdir dönüp durduğu yatak değildi rahatsız eden uğradığı ihanet ve elinden alınmaya çalışılan sevinç.Bu kaçıncı kezdi Avjin'in ondan hırsını çıkartmak için söylediği yalan,saymayı bırakmıştı artık.Önce Kadir'in ona zorla sahip olduğunu söyleyip sızlatmıştı vicdanını şimdi de aslında hayata tutunan bebeğinin yaşamadığını söyleyip dağlamıştı yüreğini.

Tek bildiği bunu asla hak etmediğiydi ve ne olursa olsun onu asla kolay kolay affetmeyeceğiydi.Onun canını yakmak için bebeklerini kullanması aklına geldikçe çıldırıyordu bu yüzden ona ettiği laflardan dolayı her ne kadar onun üzüldüğünü görsede zerre kadar pişmanlık duymuyordu.

Neler demişti öyle?

**

Kollarının arasındaki kadınla birlikte yere çöktüklerinde onun ağzından çıkacak lafları bekliyordu merakla.Onun nasıl perişan olduğunu gördükçe bir yandan deli gibi üzülüyor bir yandan ailesini habersiz bıraktığı için pişman oluyor ve fakat bir yandan da kalbi hızlanıyordu sevdiği kadının onun ölmesinden korkacak kadar kendisini önemsediğini düşündükçe.

Sabah kapıdan onu uğurlarken içten içe ne söyleyeceğini tahmin etmişti Berdan,kendisi gibi karısı da artık içinde tutmayacaktı hislerini besbelli.Hatta öyle dayanılmaz bir hal almıştı ki genç adamın içinde tuttukları,giderayak dayanamayıp söylemişti yüzüne onu sevdiğini.

Bebeklerini kaybettiğinden dolayı her ne kadar onu suçlamış olsada yine de kıyamamıştı da kızgınlığı en fazla bir gün sürmüştü onun o bitkin ve üzgün halini görünce.Ve sanmıştı ki Avjin'in ona söyleyeceği şey de kendisinin söylediğinden farksız olacaktı.Yani akşam konağa geldiğinde karısından onun da kendisini sevdiğini duyacağını düşünmüş ve bunu duymayı bekleyerek heyecanlanmıştı.

-'Bebek...Bizim bebeğimiz yaşıyor...'

Beklediği sevgi itirafından çok daha güzel bir şeyi müjdelemişti Avjin ona belki,fakat ne var ki sevineceği yerde tepkisizce kalakalmıştı.Sarıldığı kadından kollarını çekip yavaş hareketlerle ayağa kalktığında ne düşünmesi,ne söylemesi gerektiğini bilmiyordu.

Boşuna mıydı diyordu kendi kendine.Bir gün boyunca çektiği acı boşuna mıydı?Hem bebeğinin haberini yeni alıp bir o kadar da tez vakitte kaybetmiş olmanın verdiği acıyı çekmiş hem de karısı tarafından en derinlerine yerleştirdiği vicdan azabı ile boğuşmuştu.