Gecikme için üzgünüm. Bölümü okumadım ve ekleme yapmadan ekliyorum. Eğer hata varsa mazur görün. Yorumlar için hepinize teşekkür ediyorum,
Umarım beklediğinize değmiştir, iyi okumalar :)
(JAMES VINCENT MCMORROW-LOOK OUT DİNLEYEBİLİRSİNİZ)
‘’Baba?’’
Gözlerim tek bir noktaya odaklanmışken Harry tek bir adımla hemen yanıma ulaşmıştı. Bize doğru adım attığında Harry beni göğsüne öyle bir bastırmıştı ki sanki beni içine alabilecekti.
‘’A-Amy.’’
Bana kızım bile diyemiyordu. Bir şey söylemek için düşünürken Harry kulağıma eğildi.
‘’Gidebiliriz.’’
Sesinden şaşkın olduğunu anlayabiliyordum. Babam İngiltere’de bile yaşamıyordu. Burada ne işi olabilirdi ki? Düşünmekte ciddi anlamda zorluk çekiyordum.
‘’Burada ne işin var?’’
‘’Ben-‘’ hıçkırdığı için cümlesi yarıda kaldı.
Bakışlarımı ondan çevirip Harry’e odaklandım. Elini sıkıca tutarken ‘’Gidelim.’’ Dedim. Onu, orda bırakıp yürümeye başladık. Bir defa arkamı dönüp baktığımda eğilip öksürdüğünü gördüm. Hızlı yürüyordu.
‘’Amy.’’
Diye fısıldadı tekrar. Kızım bile diyemiyordu.
Gözlerimi kapattığımda yanaklarımın ıslandığını fark ettim. Harry arabaya beni bindirdikten sonra kendi de bindi. Kemerlerimizi bağladıktan sonra öylece karşıya bakıyordum.
‘’Şuan.. Anlayamıyorum. Baban mıydı?’’
Sessizliği Harry bozduğunda gözlerimi baktığım yerden ayırmadım. Sadece başımı sallamakla yetinmiştim. Elini uzatarak ıslak yanaklarımı sildi ve alnımı öptükten sonra eve sürmeye başladı.
***
Üstümüzü değiştirdikten sonra yatakta ifadesizce oturuyordum. Onu orda bırakarak doğru mu yaptım bilmiyorum. Annemin de karşısına çıkmış mıydı? Kalacak bir yeri var mıydı? Neden sarhoştu? Ya başına bir şey gelirse?
Odanın kapısı açıldığında Harry içeri girdi. Yatağa geldiğinde beni kolları arasına aldı.
‘’Konuşmak ister misin?’’
Diye sordu.
‘’Bilmiyorum.’’
Gerçekten bilmiyordum. Konuşacak olsak ne diyecektim ki. Diyecek bir şeyim yoktu. Ağlamaya başladığımda beni saran kolları sıkılaştı. Bir süre ağladıktan sonra geri çekildiğimde tişörtü ıslaktı.
‘’Ben kötü bir kız çocuğu muyum?’’
Diye sordum derin bir nefes alırken. Aynı zaman pijamamın ucuyla gözlerimi siliyordum.
Başını hızlıca sallayıp bunu reddetti.
‘’Hayır, hayır. Sen oldukça iyisin sadece o seni hak etmeye uygun biri değil. ‘’
Tekrar ağlamaya başlayacakken Harry şarkı mırıldanarak beni sakinleştirdi. Sonrasındaysa gözlerim ağırlaştı ve kendimi uykuya bıraktım.
