Multi; Selin Erez&Ali Barbarosoğlu😍💕 (instagramdan alıntıdır👻)
ÖNEMLİ!! OKUMADAN GEÇMEYİN!!
Wattpad hesabımızın instagram hesabı var artık arkadaşlaarr! Oradan bölüm kolajları yapacağım, bölüm ile ilgili spoiler vereceğim, kesitler vereceğim... LÜTFEN DESTEK İÇİN TAKİP; @morgdakiz
(isteyenlere kişiselimi de vereceğim. Tabii önce @morgdakiz hesabımızı takip edeceksiniz )
Ve...
HAYALET OKUYUCULARA SESLENİYORUM! KENDİNİZİ BELLİ ETMENİN ZAMANI GELDİ BENCE ::))))
OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM :* (satır arası yorumlar da dahil...)
Ali'den...
Kalbim hızla çarparken korkudan delireceğimi düşünmeye başlamıştım. Bana öyle bir bakıyordu ki, öyle acımasız bakıyordu ki, şu saniye gözünü kırpmadan beni gebertebilecekmiş gibi.
Bana savurduğu cop, tam sırtıma denk geldiğinde acıyla inledim. Anında gözlerim dolmuş, kaçacak yer arıyordum.
Sırtımın ağrısından iki büklüm olmuş bir şekilde duvarlardan destek alarak ondan kaçmaya çalışıyordum. Ama yorgun adımlarım onunkiler ile bir olmadığından hemen bana yetişti ve sırtıma bir tane daha indirdi sert sopayı.
"Baba canım acıyor yapma!" Diye haykırdım gözlerimden yaşlar süzülürken. Acımasız bir sırıtış ekledi yüzüne. Bakışlarındaki hissizlik... Beni en çok korkutan buydu sanırım...
"Ben bu gün ne öğrendim biliyor musun Ali?!" Diye bağırdı duraksarken. Anında adımlarımı hızlandırıp duvardan destek alarak odama çıkmaya çalıştım. Fakat sırtıma bir tane daha cop inince merdivenlerde yığılı kaldım ağlarken.
"Neden bana bunu yapıyorsun ha? Hiç mi sevmedin lan beni!?" Diye bağırdım başımı merdivene dayayıp hıçkırıklarıma mani olmaya çalışırken. Elindeki sopayı hızlıca başka bir yöne savurdu ve ellerini birbirine sürttü, sopa yere düşerken, "Seni sevmedim mi?" Dedi alaycı tavrıyla. Duraksadım ve yutkunarak nefesimi düzenlemeye çalıştım, "Senden nefret ettim." Diye benim yerime cevapladı kendi sorusunu. Bu cevap dönüp dolaşıp her seferinde yüzüme vururken sırtımdaki ağrı iki katına çıkıyordu.
Gözlerimi kapattım ve yüzümü ekşittim durmuş gözyaşlarım tekrar özgürlüğüne kavuşurken.
"Ben sizi çok sevdim ama! Aptalım ben çünkü! Lanet olsun sizi çok sevdim!" Diye haykırırken babam ayağını kaldırdı ve bacaklarıma sert bir tekme savurdu.
Gözlerimi nefes nefese açıp hızlıca yerimden doğrulduğumda kalbim hızlıca atıyordu. Neler olduğunu anlamak istercesine etrafıma bakındığımda ay ışığının biraz da olsa aydınlattığı oda ve yanımda kıvrılan Selin ile karşılaştım.
Ben nefesimi düzene sokmaya çalışırken başımı avuçlarım arasına alıp ovuşturdum. O gün aklımdan çıkmadığı gibi, o günden sonra kısa bir süre gördüğüm kabuslar da geri gelmişti. O zaman gördüğüm kabus'lar, birbiriyle aynı kabuslardı.
FLASHBACK
"Baba iyi misin?" Diye korkak adımlar ile ilerledim salondaki babama. Öfkeyle sırıttı ve elindeki içki bardağını önündeki masaya koydu, işaret parmağı ile kadehin ağzında yuvarlaklar çiziyordu, "İyi değilim, Ali." Dedi öfkeli ama bir o kadar da fısıltı halinde çıkan sesiyle ve aynı ses tınısıyla devam etti, "Yoruldum artık. Bu yükü taşımaktan, seni taşımaktan, gerçekle boğuşmaktan yoruldum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HEPİNİZ HASTASINIZ
Fanfiction© Tüm Hakları Saklıdır. ⭐️ Ben hep mantığımla hareket etmiştim. Çünkü hiç bir zaman kalbimi dinlememiştim. Bir işlevi yoktu çünkü kalbimin. Kan pompalamaktan ve beni ayakta tutmaktan başka bir işlevi yoktu; Ta ki o geceye kadar, Aliyi ilk kez öptüğ...
