HEPİNİZ HASTASINIZ

42.bölüm:"Bu kalp içinde sen varsın diye güzel."

BÖLÜM ŞARKISI: Son Feci Bisiklet- Elektrot (Vesaire)

Eveeett günlerdir beklediğiniz bölüm gelmiş bulunmaktaaa 🎈 Hatırlarsanız geçende bir duyuru yayınlamıştım. Bu bölümün kesin sezon finali olacağıyla ilgili. Vazgeçtim🎈 Ama okul döneminde olduğum için bölümlerin geç gelmesini göze almalısınız...

Özleştik de biraz... sizi gerçekten çok özledim😍🍭 sizde beni özledinizmi 🌞

Bu bölümü canım olan pile16 ya ithaf ediyorum🌟 Yorumlarına ve kendisine ayrı bayıldığım doğrudur🙌🏻❤️

Şimdiden söyleyeyim bölümde yazım hatası ve kelime tekrarları olabilir. Bu durum sizi rahatsız eder mi etmez mi bilmiyorum ama, beni rahatsız etti. Neyse 🙃

Keyifli okumalar! (Yıldıza basmayı unutmayın😂🎈😻)

***

Gözlerimi yüzüme vuran kavurucu güneş ışığı ile beraber araladım. Pek net olmayan görüş açım anında Ali'nin çıplak göğsünü seçerken; görüntünün netleşmesi için gözlerimi bir kaç kez kırpıştırmam yeterli olmuştu.

Ali'nin kollarına sarmalanmış bir şekilde hareket dahi edemezken, en azından başımı oynatabilmenin verdiği avantaj ile bakışlarım ile beraber başımı da Ali'nin yüzüne çevirmeye çalıştım.

Anında mavileri ile gözlerim kesiştiğinde kaşlarımı hafifçe çatıp gülümsedim. O sırada o, yüzüme gelen saç tutamlarını yavaşça topluyordu.

"Sen uyanık mıydın?" Diye mırıltı halinde sorduğumda sırıttı ve saçımı okşamaya devam etti,

"Seni izliyordum."

Gülümsemem ufak bir tebessüme dönüşürken utangaçlık ile bakışlarımı indirdim. Gözümün önüne dün gece olanlar teker teker düşerken yüzümün tatlı bir şekilde kızarmasına mani olamıyordum.

"Neden beni izliyordun?"

"Çünkü gözlerimi senden alamadım."

Verdiği cevap ile beraber alt dudağımı dişleyip nedensizce sırıttım. Sırıtmama engel olamıyordum, belki çok mutlu olduğum için, belki de sevdiğim adamın kollarında, güvende ve ona ait olduğum içindi. Belki de ikisi de sırıtışımın nedeniydi...

"Bugün hava çok güzelmiş." Diye konuyu hemen bambaşka bir yere çekip, bakışlarımı gözlerine çıkardım tekrar.

Sesli güldükten sonra saçlarımda yavaşça gezinen ellerini durdurup yüzünü yüz hizama getirmeye çalıştı.

"Evet çok güzel. Çıkalım istersen?" dediğinde bakışlarımı odada gezdirdim. Etrafa saçılmış kıyafetler,iç çamaşırlarımız yüzümü daha bir kızartırken konuştum, "Çıkıp da ne yapacağız ki?"

Düşünürcesine bir mırıltı çıkardıktan kısa bir süre sonra sesini işittim, "Yüzeriz?"

Geldiğimizden beri havuza bodoslama dalmanın hayalini kurarken, bu teklif bana çok cazip gelmişti.

"Ama önce senin kahvaltı hazırlaman, karnımızı doyurmamız lazım." diye beni sarmalamış kollarını gevşeterek konuştu. Sırıttım ve yanağımı tekrar yakıcı, çıplak göğsüne yaslayarak konuştum, "Hayatta hazırlamam."