Vriend & Vijand

10. Volg je hersenen ✔

Hij grijpt me bij mijn arm vast en sleurt me mee naar een zwart busje. Awh, hij dacht dat ik me zo snel zou laten meesleuren. Net wanneer hij het portier opent trap ik hem zelf in het busje. Ik doe het portier dicht en vergrendel het busje.

'Ik krijg jou nog wel!' roept hij me na.

'Ja hoor!'

Hij blijft nog wat dingen roepen maar ik besteed er geen aandacht aan. Zwaaiend naar de jongen loop ik terug naar de rest die ondertussen al aan het vechten waren. Ze waren duidelijk aan de winnende hand dus hoef ik niet te helpen.

De stoel waar Yasmina op zat is verdwenen net als Yasmina zelf. Ik sein naar Anas dat ik op zoek ga naar Yasmina, hij geeft me een kort knikje en gaat weer door met vechten. Een luide knal schrikt iedereen op en zonder na te denken ga ik er op af. Vuur, vuur en nog eens vuur. Dat is waardoor Yasmina omringt is. Blijkbaar hebben ze enkele benzinetanks in brand gestoken, dat verklaart de knal. Nu moet ik alleen nog bij haar geraken. Al lopend open ik mijn clutch. Ik haal er een soort pistool uit en ik richt op een boom. Uit het pistool schiet een touw dat zich rond de boom wikkelt. Het pistool zelf gooi ik naar Yasmina en behendig vangt ze het op.

'Houd je stevig vast en druk op het rode knopje!'

Ze doet wat ik zeg en het pistool vliegt richting de boom, waardoor Yasmina ook tegen de boom vliegt. Dat was niet echt de bedoeling maar ze is ten minste uit het vuur geraakt... Ze krabbelt overeind maar zakt snel weer door.

Verstuikte enkel zie ik. 'Kom Yasmina, laat me je helpen.' zeg ik bezorgd. Ze klampt zich aan me vast en samen gaan we terug naar de anderen. Ik draag haar over aan Mohammed, of beter gezegd hij pakte haar gewoon uit mijn armen. De jongens zijn er in geslaagd de mannen uit te schakelen en ze liggen allemaal op een hoopje. Om misselijk van te worden, die lijken stonken gewoon naar bloed.

'OMG , we zijn die brand vergeten!' gil ik. Snel bel ik de brandweer anoniem en geef hen het adres van de ijssalon.

'Go, maken dat we weg zijn!' zegt Omar nadat ik de brandweer gebeld heb. Zonder om te kijken naar de ijssalon stappen we de auto in en scheuren naar huis. Ik leg mijn hoofd op de schouder van Anas en realiseer me dat dit vaker gebeurt: wij gaan ergens heen, problemen ontstaan, een heel gedoe en daarna lukt het ons om af te rekenen met het probleem.

Uiteindelijk lopen we naar de auto en rijden we naar huis. 'Waar denk je aan.' vraagt Anas om de stilte tussen ons te verbreken.

'Niets hoor.' antwoord ik vermoeid.

'Weetje...' begint hij. Hij maakt zijn zin niet af dus ik por hem hard.

'Zeg nuuuu' ,dring ik aan.

'Daarvoor geef je mij die stoot? Okey wat ik dus wilde zeggen: JE STINKT NAAR BRAND.'

Droog kijk ik hem aan waarop hij droog terugkijkt.

En zo zitten we een tijdje droog te kijken. Heel leuk als je niets te doen hebt. Stiekem scan ik heel zijn gezicht en eerlijk, ik zou liegen als ik zeg dat hij lelijk is. Ken je die blauwe oceanen op die zogenaamde "goals fotos" op Instagram? Ja, zo blauw zijn zijn ogen. Kaaklijn scherper dan mes waarmee ik vlees snijd. Kortom Anas is wel een knappe jongen.

'Ey,ey, jullie mogen nu wel ergens anders naar kijken.' zegt Anouar nors. Anas grijnst en onbewust moet ik meegrijnzen.

Oeff, eindelijk mag ik uit de auto stappen.

'Mensen, en Anas, ik ga slapen.' kondig ik aan. 'Net wanneer we ijs gehaald hebben.' zegt Anouar

'Ach ja meer voor ons!'zegt Omar.

'WOW WOW WOW! IJS? OKÉ VERGEET WAT IK GEZEGD HEB!' roep ik.

Yasmina kijkt ons lachend aan en trekt me, onverwachts, in een knuffel.

'Bedankt, je hebt mijn leven gered.' zegt ze met ogen vol tranen.

'Geen probleem, alles voor mijn toekomstige schoonzus.'

Met onze armen in elkaar gehaakt lopen we naar binnen en laten de jongens verbijsterd achter.

'Huh toekomstige schoonzus?' vraagt Mohammed als ze eindelijk binnenkomen.

'Ja, Hayat is de zus van Yassine. Jullie zijn toch bij ons komen zitten die keer in restaurant en ik zei tegen je "kijk dat is Yassine en dat meisje daar in z'n zusje.", zegt Yasmina en ze facepalmt zichzelf.

'Kan me dat niet herinneren.'

Uit het niets gooit Yasmina een joystick van de Playstation naar hem.

'Oké doei Mo, ga een leven zoeken! Ik wil nu graag met Hayat praten. Alleen.' zegt ze.

Met gespleten ogen kijkt hij haar aan maar verlaat uiteindelijk toch de kamer.

'Broertjes' zegt ze dramatisch. Beiden schieten we in de lach en we hebben het heel gezellig.

'Werk jij ook in de drugs?' vraag ik nieuwsgierig.

'Helaas wel ja, maar laatste tijd steeds minder en minder. Ik ga er mee stoppen voor Yassine, alleen het is heel moeilijk.' zegt ze triest.

'Komt echt wel goed!' verzeker ik haar.

Snel verander ik van onderwerp om het minder ongemakkelijk te maken voor haar.

'Ik denk dat ik ga slapen.' zegt ze en ze onderdrukt een geeuw.

'Tot morgen, schat.'

Ik omhels haar en reik haar haar 2 krukken aan.

'Dankjewel.'

Ik zit nu alleen in de woonkamer, kijkend naar Twilight. Alleen ben ik niet helemaal met mijn gedachten bij de film. Anouar en de MSS spoken heel de tijd door mijn hoofd. Mijn verstand zegt dat ik mee moet spelen en lid moet worden van hun "bende". Mijn hart daarintegen zegt dat ik Anouar moet helpen. Lekker dan.

'Werk eens een keer samen' fluister ik. Waaw geweldig, ik praat nog eens tegen mezelf ook. Goed bezig Hayat.

'Tegen jezelf praten is het begin van waanzin.' hoor ik Anas achter mij geamuseerd zeggen.

'Mensen die tegen zichzelf praten zijn slim, dus houd je bek en ga weg.'

Hij gooit een zak M&M's en een grote reep Milka Oreo op mijn schoot.

'Mag ik nu blijven?' vraagt hij met puppy ogen.

Hier kan je toch geen nee tegen zeggen?

'Haal een blikje Ice Tea en je mag erbij komen zitten.'

Grijnzend sprint hij naar de keuken en komt terug met 2 blikjes Ice Tea. Hij ploft naast me neer en kijkt me lang aan.

'Ik zat te denken..' begint hij.

'Wow denk jij dan?' onderbreek ik hem. '

Ja ik denk. Maar dus, ik zat te denken en ik vroeg me af...'

ZOOOO EN HIER NOG EEN DEELTJE!

Wat zal Anas aan Hayat vragen? En wanneer gaat Hayat nu eindelijk eens een keuze maken? Keep reading for the answer... Of heb ik toch al iets verraden?

Xoxoxo DawSatie