Vriend & Vijand

14. 1,2,3 ACTIE ✔

Pov Hayat:

Ik knipper met mijn ogen en kijk rond. Ik merk dat ik gewoon in mijn bed lig.

'Owh ja, het ziekenhuis gisteren.' mompel ik tegen mezelf.

'Meen je die? Je praat weer tegen jezelf?' hoor ik de stem van Anas lachend vragen.

'Hallo engerd, waarom sta jij alweer in mijn kamer te kijken?'

Via de spiegel zie ik zijn wangen rood worden. 'Mond toe, je moet blij zijn dat ik voor jou heb gezorgd!' Uitdagend kijk ik hem aan.

'Um ik heb jou ook verzorgd in het ziekenhuis.'

Zachtjes lacht hij en ik word helemaal blij van die lach. Zomaar. Het is een tijdje stil en alweer kijk ik via de spiegel naar Anas' gezicht. Ik heb niets te doen in mijn leven.

'Moet ik wat te eten halen?' vraagt hij daarna.

'JAAAAA OMG DAT ZOU ZO LEUK ZIJN.'

Hij drukt zijn handen tegen zijn oren en loopt snel weg. Opeens zie ik het hoofd van Hicham achter de deur.

'Hey rare zeeuil, wat sta je daar? Kom gewoon binnen!'

Hij komt naast me op mijn bed en kijkt diep in mijn ogen. Ik heb een verassing voor je!' zegt hij.

'Oehh wat is het?' vraag ik gretig.

'Ga zelf kijken, het staat beneden in de hal.'

De grond draait als ik opsta waardoor ik weer op het bed val.

'Owh gaat het?' vraagt Hicham. Ik glimlach fake en knik moeizaam.

'Nee dus, okey ik haal de verassing wel naar hier.'

Zo snel als hij is gekomen, verdwijnt hij weer. Net 1 seconde later komt Anas binnen met een dienblad vol eten. 'Zo hier eten voor een hele tafel. Is dat genoeg voor de komende 5 minuten?'

Ik word rood en begin maar met eten.

'Wat deed Hicham hier trouwens?' vraagt hij een beetje boos.

'Hicham heeft een verassing voor mij.' antwoord ik droog terug.

Hij fronst zijn wenkbrauwen en ik zie zijn heldere blauwe ogen een paar tinten donkerder worden.

'EWA HIER IS DE VERASSINGGGG!" gilt een vrouwelijke stem.

'Doe rustig zeekoe,ze is ziek.'

De deur wordt opengezwaaid en ik zie mijn nicht Kaoutar met haar man Nadir.

'OMG KAOUTAR MIJN SCHATJE!' roep ik.

Ze stormt op me af en trekt me in een stevige knuffel. 'Wow! Ik heb jou zo gemist meid!'

Nadir geef ik gewoon een hand en die verdwijnt weer samen met Hicham.
Anas fluistert dat hij straks wel terugkomt met wat eten en verdwijnt ook weer.

'HAHAHAH DAAROM HOU IK VAN JOU ANAS!' lach ik.

Rood verlaat hij de kamer en Kaoutar ligt op de grond van het lachen. Ik zweer het, die meid klinkt zo vreselijk als ze lacht.

'Moet ik beginnen met een bruiloft te organiseren?' vraagt ze sneaky.

'Nee nee, ik en Anas zijn gewoon best friends.'

Ongelovig kijkt ze me aan. 'Wow best friends, serieus , jullie friendzonen elkaar? Iedereen ziet die twinkelende oogjes van jullie hoor!'

Daarom is Kaoutar dus mijn lievelingsnicht, ze weet gewoon alles van mij. Ze is gewoon de zus die ik nooit gehad heb.

'Maar ey, meid hoe is het met de missie?' fluistert ze.

'Heel slecht, ik meen het, ik heb amper wat gedaan. Ik vind het zo moeilijk!'

Ik houd het niet meer en laat mijn tranen de vrije loop.

'Ik weet dat het moeilijk is voor je schat. Zeker omdat 1 van hen je beste vriend is, de ander is jouw geliefde, dan heb je ene die jouw toekomstige schoonbroer is en ja die andere is ook gewoon een vriend.' somt ze op.

'Maar Hayat je moet goed onthouden dat zij wel de levens verpesten van vele anderen.'

Dit is de eerste keer dat ik Kaoutar zo serieus heb gezien.

'Je hebt gelijk.' Ik sta op en verruil mijn trainingspak van gisteren in tegen een zwarte joggingsbroek en een zwart topje. Mijn haar doe ik een strakke knot.

'Ik ga een bezoekje brengen aan het kantoor van Anouar.'

Tranen vormen zich weer in mijn ogen maar ik veeg ze ruw weg. Trots kijkt Kaoutar me aan.

'Ohja sweetie ik moet je iets vertellen.' zegt ze voor ik de deur uitloop.

'Wat dan?' Met een scheef lachje kijkt ze me aan.

'Ik word moeder.' Versteend blijf ik staan.

'Je.. bent zwanger?' vraag ik voor de zekerheid.

Glunderend knikt ze. 'OMG WAT LEUK!'

Ze grinnikt en duwt me de deur uit.

'Hup, ga jij nu maar. Of wacht ik ga mee,ik zal op de uitkijk staan.'

Ze gaat zo in James Bond houding staan en we gaan helemaal stuk. Ik ben Hicham echt dankbaar nu, dit is zelfs beter dan eten! Net als we buitenstaan besef ik dat Anouars kamer naast die van mij staat.

'Okey daar is het.' fluister ik. Kaoutar kijkt me droog aan en klapt me tegen mijn hoofd.

'Hoke,zijn kamer is gewoon hiernaast.'

Ik haal mijn schouders op en voel even of de deur op slot zit. Zoals verwacht is hij dus op slot.

'Ey meiden kan ik jullie helpen?' hoor ik iemand zeggen. We draaien ons beiden om en zien.....

Pov Anouar:

Ik klop hard op de deur ookal weet ik dat het vrij weinig zin heeft.

Waar ik ben? Geen idee.

Wie me heeft gevangen? Eén van mijn grootste concurrenten.

Waarom? Tja, ons bedrijf werkt gewoon beter dan dat van hun.

Verslagen laat ik me op een stoel zakken. Ik zoek al een paar uur naar een kleine opening maar ik vind niets. Ik maak me nu vooral zorgen over Hayat, ze is sterk dat weet ik en ik weet ook dat Anas er alles aan zal doen om haar te beschermen. Maar waar ik me zorgen om maak is dat ze zich gaat mengen in zaken die niet de hare zijn. De deur gaat open en zo'n rare junk pakt me ruw bij mn armen vast.

'Ey ey rustig fucking junk , deze jas is meer waard dan jouw hele leven!' roep ik woest.

'Stil nu,jij bent hier de gevangene.' antwoordt de jongeman geïrriteerd.

'Oké dus ben ik nu gelijk een dier ofzo?' Hij antwoordt niet meer en sleurt me mee naar een kamer.

Daar zit hij dan,Abdullah (...) aka mijn grootste vijand. 'Zet je Anouar, ik heb een voorstel voor jou.' zegt hij. Hier heb ik geen goed gevoel bij....

Damnnn 2 cliffhangersssss. Ik houd jullie in spanning...

Xoxoxo DawSatie