25. Ride or die ✔

354 28 10
                                    


Pov Badr

Yo fakka mensen. Ik ben het Badr. Jullie weten wel, één van Anouars vijanden en family van de twee Abdullah's. Kijk in feite ben ik helemaal niet de zoon van die ene Abdullah. Ik ben z'n neefje oftwel broertje van Anouar.

Op een of andere manier herkent hij me niet meer, hij was blijkbaar 2 toen ik geboren werd. Alleen wilden mijn ouders me niet omdat ze slechts één kind wilden.

Maarja zo vader zo zoon neem ik aan. Dus namen mijn ooms me in huis. Ik heb jaren in een weeshuis gezeten terwijl Anouar een luxe-leven leidde.

Daarom zal hij boeten voor zijn daden en ik ga hem kapot maken. Abdullah komt binnengewandeld en gooit een stapel papier op mijn bureau.

'Badr aan het werk. Dit zijn alle bestellingen, zet ze duidelijk op een rij en geef ze daarna door aan de werkers hierbeneden. Daarna mag je jeweetwel wegbrengen.'

En daarna loopt hij mijn bureau weer uit. Ik heb niet zo'n goede band met mijn ooms, niet dat het mij wat boeit, ik heb mijn geld in ieder geval. Ik bekijk de stapel en begin met werken. Voor het geval het jullie boeit: Ik ben 17 en heel hot. Niet denken dat jullie nu kans maken, single for life. Grinnikend schud ik mijn hoofd en begin aan de berg papier.

Eindelijk klaar, serieus het is vermoeiender dan je denkt. Hier in Brussel is het stukken moeilijker aangezien er meer junkies zijn en dus meer bestellingen. Mensen zijn zo dom eigenlijk, ze maken zichzelf kapot voor een goedje dat niet eens goed is voor je. Fluitend ga ik naar de andere kant van het pand waar de drugs klaargemaakt wordt.

'Ewa boys, klaar voor wat bestellingen?' vraag ik grijnzend.

Het team van dienst hangt zowat aan mijn lippen. Ze doen alles voor het geld, zelfs mensen neerschieten.

Ze zijn gevoelloos.

'Hier.'

Ik gooi de papieren op de tafel en ze gaan meteen aan de slag. En nu kan ik eindelijk naar mijn lieve grote broer.

Pov Nassim

Kutzooi wat moet mijn zusje,mijn enige zusje, met een drugsdealer? Ze heeft zoveel keuze: Boys staan in de rij voor haar en ja ik kan het weten.

Ze is knap,heeft ze van mij ofcourse, maar toch kiest ze voor een drugsdealer. Dit is dus waarschijnlijk wat ze bedoelen met liefde maakt blind.

Ik ben nu onderweg naar, ja idk eigenlijk. Ik ken de buurt niet zo goed, maar ik weet wel dat je hier echt bijna overal kan gaan eten (so naar die Rotterdammers out there)

Ergens voel ik me schuldig omdat ik mijn vrouwtje alleen heb gelaten en mijn zusje ook. Ik ben niet hierheen gekomen om te eten. Dat had ik evengoed in Kiel kunnen doen. Zuchtend draai ik de auto weer om en rijd weer terug naar de villa. Ik heb heel wat goed te maken.

Pov Hicham

Nadat de broer van Hayat wegging, ben ik meteen naar het balkon van mijn kamer gegaan. Ik heb even rust nodig, ik ben echt gekwetst nu. En je kan denken nu wat een pussy

Maar hallo, hij moet wel mijn schoonbroertje voorstellen. Hij walgt gewoonweg van mij. Een zachte geklop op mijn deur. Een bos bruine krulletjes verschijnt door de deur. Hayat.

'Hoi.' zegt ze zachtjes.

'Mag je nog wel naar mij komen? Of wordt je broertje dan boos?' zeg ik bot.

Ik zie haar verstrakken. Goed bezig Hicham.

'Mijn broertje bepaalt niet wat ik doe.'

'Ohnee?'

'Nee.'

'Ga je me nu dumpen? Kwam je daarvoor?'

'Natuurlijk niet Hicham. Denk je nu echt dat ik dat zou doen?'

'Ja?'

'Waaw wat een vertrouwen zeg!'

'Hoe zou jij het vinden als mijn zusje jou niet zou mogen?'

'Heel rot. Vreselijk'

'Ja zo voel ik me dus ook.'

Ik hoor haar naderen en zonder toestemming te vragen gaat ze naast me zitten. Ze pakt mijn hand vast en dwingt me in haar ogen te kijken. De ogen waar ik verliefd op werd.

'Hicham luister ja, het is niet omdat Nassim zulke dingen zegt dat het dan opeens klaar is. We zouden ervoor gaan toch? En niemand zal dan in de weg staan, zelfs mijn broertje niet. Hij zal nog toegeven als hij zit hoe gelukkig jij mij maakt. Zonder jou zat ik hier niet eens Hicham. Het komt echt goed!'

Ik zie al tranen blinken in haar ogen dus ik veeg ze snel weg.

'Mooie dames huilen niet.' zeg ik glimlachend.

Ze gaat tegen me aanleunen en samen kijken we naar Omar en Chaimae die beneden op het terras zitten. Ze zijn echt goals.

'Weetje Hayat.' begin ik na een stilte.

'Hmm..'

'Hoe erg vind jij het dat ik drugs deal.'

Ik ben echt doodsbenauwd voor haar antwoord. Ze nestelt zich wat beter tegen mijn borstkas en antwoordt dan:

'Eigenlijk vreselijk. Ik vind het vreselijk dat jullie dit allemaal doen. Ik bedoel je verpest andermans leven, het is illegaal en het is gewoon een vreselijk spul.'

Duidelijk antwoord dus.

'Zou je er mee stoppen voor mij?'

Die vraag was erg, heel erg. Ik heb namelijk aan Anouar gezworen dat ik nooit zou stoppen, no matter what.

'Hicham?' vraagt ze weer, alleen een stuk geïrriteerder.

'Ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik hou echt van je, alleen het is heel moeilijk ja. Ik heb soort van eeuwige trouw aan Anouar gezworen.'

Bij de naam "Anouar" voel ik haar zachtjes ineenkrimpen. Ik weet hoeveel ze voor elkaar betekenen. Vriendschappelijk dan. Ze zijn praktisch gezien broer en zus. Daarom ga ik er alles aandoen om Anouar terug te krijgen. Ik wil mijn prinsesje gelukkig zien.

'We vinden hem echt waar. Ik zal er alles aandoen, zowaar ik Hicham (...) heet.'

Ze drukt een kus op mijn wang en wil aanstalten maken om op te staan. Helaas voor haar laat ik haar niet gaan.

'Hier blijven babe.'

Zonder tegen te stribbelen blijft ze liggen. En heel even lijkt het alsof we een normaal koppel zijn zonder problemen. Ik druk een paar kussen op haar mooie haartjes en fluister zachtjes in haar oor: 'Wij blijven nog jaren samen.'

Hicham, Hicham toch, geen beloftes maken waarvan je niet zeker bent dat je ze kan nakomen.🤐

Badr? Broer van Anouar? Dat was dus hetgene dat niet klopte,in het hoofdstuk " Mindfuck" had ik gezegd dat Abdullah ongeveer de leeftijd had van Anas. Dus praktisch gezien kan Badr nooit de zoon van Abdullah geweest zijn. Hihi echt dom detail maar ja xxx

Ik praat weer teveel omg

Xoxoxo DawSatie

Vriend & Vijand Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu