Vriend & Vijand

16. Who run the world? ✔

Pov Kaoutar:

Hayat sleurt me mee naar buiten. Zodra we buiten het huis staan valt ze neer.

'HAYAT! GAAT HET?' gil ik.

Ze knippert een paar keer met haar ogen en opent ze eindelijk.

'Kaoutar niet roepen alsjeblieft.' zegt ze vermoeid.

'En wil je zo naar de winkel? Ben je gek? Kom,terug naar binnen!' zeg ik boos.

Ik help haar met opstaan. Ik laat haar steunen op mijn schouders en grabbel in haar tas naar de sleutel. Snel leg ik haar op de bank neer en haast me naar de keuken om wat thee klaar te zetten voor haar.

Ik ben druk bezig en hoor niet dat Nadir en Hicham zijn binnengekomen.

'Kaoutar, jij was toch met Hayat naar de Kruidvat?' vraagt Hicham met gefronste wenkbrauwen.

'Hayat viel soort van flauw aan de voordeur dus heb ik besloten dat we een andere keer gaan.' antwoord ik kort.

'En moet ik nog alle mannen verzamelen voor vanavond? Ik ga je eerlijk zeggen dat ze er weinig zin in hadden.' voegt hij er nog aan toe.

'Geen zin? Als Hayat zegt dat ze moeten komen , kunnen ze maar beter komen.' zeg ik geïrriteerd.

'Nu uit de weg,ik ga Hayat thee brengen.'

Ik zie haar daar zwakjes liggen en haar gezicht is heel bleek.

'Hayat gaat het wel? Dit is echt niet goed! Ik ga denk ik maar een dokter bellen.' ratel ik.

Ze grijpt mijn handen vast, die trouwens ijskoud zijn. Onmiddelijk geef ik haar de thee die ze gulzig opdrinkt. Ik merk dat ze blosjes op haar wangen krijgt. Eerst dacht ik dat het kwam door de thee maar ik zag haar blik naar iets achter mij kijken. Anas. Ik moet hard lachen. Hij had een heel karretje met eten voor Hayat.

'Ik hoorde dat je een beetje ziek was dus ik dacht,ik breng wat te eten.' zegt hij nonchalant.

Ik doe alsof ik moet kokhalzen.

'Kuch slijmbal, slijmballll kuch!' hoest ik nep.

'Stil jij.'

Ik zie dat ze het heel gezellig samen hebben en dus verlaat ik de kamer maar. Ik bots hard tegen Nadir aan. 'Ow sorry schat, had je niet gezien.' Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en trekt me dicht tegen zich aan.

'Het is oké hoor' fluistert hij.

'Kijk zulke dingen mogen jullie ergens anders doen.' hoor ik die irritante stem van Hicham zeggen.

'Waarom verpest je ons moment? Stiekem kan je niet wachten om zo met Hayat te staan.' zegt Nadir grijnzend tegen hem.

'Uhm boy, Hayat is al door Anas geclaimd.' onderbreek ik hem.

Zelfverzekerd kijkt Hicham me aan. 'Tss dat denk jij, Anas kan niemand claimen en Hayat al zeker niet.'

Ik reageer er maar niet op en loop weer de keuken in. Ik hoor ze met 2 nog wat fluisteren maar ik schenk er geen aandacht aan.

Pov Hayat:

Ik scan heel het karretje en kwijl komt bijna uit mijn mond. Hij parkeert het karretje letterlijk voor mijn neus en gelijk begin ik met eten. 'Wat sta je daar zomaar? Ga zitten en eet mee!' nodig ik hem uit.

'En jij was zogezegd een half uur geleden flauwgevallen' zegt hij lachend. We praten nog een hele tijd over koetjes en kalfjes. Hij heeft dezelfde humor als ik dus dat is echt wel leuk. Opeens zwaait de deur open en ik zie Hicham staan.

'Fakka Hichamm!' groet ik.

'Hey kleintje!' groet hij terug.

'Je weet toch dat over 2 uur die bijeenkomst is?'

Ik knik. 'Yup i know, ik zal er zijn.'

'Moet je je niet klaarmaken ofzo?' vraagt hij als hij ziet dat ik gewoon rustig blijf liggen.

'Ohja dat is misschien goed idee.' Ik spring recht en rek me uit.

'Umm Hicham kan je aan Kaoutar vragen of ze wat snacks klaarlegt in de zaal? En Anas wil jij stoelen fixen?'

Ze geven me eerst beiden een lieve glimlach en daarna elkaar een dodelijke blik. Gezellige sfeer toch?

Ik beslis om eerst een hete douche te nemen. Als ik klaar ben kleed ik me snel om. Gewoon een spijkerbroek, een hemdje dat ik in mijn broek steek en Nikes eronder. Make-up draag ik niet, ik heb het liever naturel you know. In mijn haar smeer ik alleen nog wat mousse en ik spuit wat parfum. Als ik naar beneden ga zie ik dat Kaoutar druk in de weer is.

'Kaoutar ik vroeg om gewoon wat snacks zoals chips ofzo, geen heel buffet!' lach ik.

'Jaja,laten we gewoon nog deze flessen brengen en dan is het wel genoeg denk ik.'

Ik pak het dienblad met de flessen en glazen, Kaoutar een dienblad met allerlei soorten chips,borrelnootjes enz. De zaal zit al redelijk vol, tot mijn grote tevredenheid. Iedereen neemt plaats op een stoel en ik ga vooraan staan. Anas had ook voor een microfoon gezorgd, wat wel handig is vooral omdat ze veel lawaai maken.

'Um mag ik allemaal even jullie aandacht?' begin ik. Ze negeren me gewoon en praten door alsof er niets aan de hand was.

'Zouden jullie even willen luisteren?' probeer ik opnieuw.

Weer luistert niemand.

Ik begin mijn geduld stilaan te verliezen. 'HOUD ALLEMAAL EENS JULLIE BEKKEN, HET IS HIER GEEN JAARMARKT!' schreeuw ik dan maar.

Meteen is het stil.

'Goed, kijk jullie kennen allemaal Anouar? Ja? Om het kort te houden hij is ontvoerd. Ik weet niet door wie,maar daar zal ik wel achterkomen. Tot die tijd heeft hij gevraagd aan mij om het bedrijf te leiden.'

Een jongen, ik schat hem 20 jaar, steekt zijn hand op. 'Ja?'vraag ik. 'Waarom zou hij JOU de leiding geven? Ik bedoel, er zijn zoveel andere mensen, bijvoorbeeld Hicham of Omar. Maar JIJ bent een meisje!'

'Ohja? Ik dacht dat ik een alien was. Maar om op jou vraag te antwoorden: Ik weet het zelf niet, maar Anouar is mijn beste vriend en ik laat hem niet in de steek. En jullie hebben de keuze,ofwel luisteren jullie ofwel mogen jullie het pand gewoon nu verlaten.'

Niemand verroert zich, dus ik ga er van uit dat ze zich erbij hebben neergelegd.

'Mooizo, dan is het denk ik tijd om op onderzoek uit te gaan. We willen Anouar nog terug niet waar?'

Ze wisselen allemaal blikken met elkaar uit en ik voel me even super machtig.

'We gaan toch gewoon verder met dealen hé?'

Ik zucht.

'Helaas wel,maar aangezien ik daar weinig verstand aan heb, laat ik dat over aan Mo. Teminste als hij dat ziet zitten?'

Ik zoek Mo in de menigte en hij steekt zijn duim in de lucht als teken dat hij het goed vindt.

'Oké, Mo zal een team samenvormen van mensen die zich zullen bezighouden met heel die handel. Diegenen die overblijven,helpen mij met het terugvinden van Anouar. Deal?'

Ik hoor allemaal instemmend geroezemoes.

'Dan is dat geregeld, bedankt voor jullie aandacht.' sluit ik af.

Oke I know ik kom echt op de meest random momenten en ja jullie hebben al het recht om mij te haten ( maar stiekem hoop ik dat jullie dat niet gaan doen). Ik heb eigenlijk geen geldig excuus voor mijn lange afwezigheid, behalve misschien die overweldigende berg huiswerk? We zitten al aan de 1.4K Omg!

En laatste puntjeee ik merk echt dat ik superrrr veel spooklezertjes heb, even stemmen en/of reageren duurt letterlijk max. 10 sec. En het zou echt superrr lief zijn!!💓💓💓

Xoxoxoxo DawSatie