Vriend & Vijand

39. Goodbye ✔

Pov Anas

Ik zie dat ze half beseft wat er gebeurd is en wat ze zelf gedaan heeft. Ik kniel neer bij haar en knuffel haar.

Mijn shirt wordt nat wat waarschijnlijk betekent dat ze huilt.

'Ik ben hem kwijt.', snikt ze luid,' voor altijd! Ik ga nooit meer die grijns van hem kunnen zien of in die mooie groene ogen verdrinken.'

Een golf van medelijden en verdriet overspoelt mij. Ik wist niet dat ze zo gek waren op elkaar.

'Jullie zien elkaar terug in de hemel.' kan ik er dan uitgooien.

Anouar en Badr zitten neergeknield bij Abdullah om te kijken of hij nog leeft. Ik kijk hen aan met een vragende blik: ik wil echt weten of we eindelijk van hem af zijn.

'Geen hartslag.',zegt Badr met een kleine grijns.

'Mooi geschoten Hayat.' Ze haalt haar schouders op.

Awkward geef ik haar troostende klopjes op haar rug; ik kan me niet voorstellen dat ik Hayat verloren zou hebben vandaag. Maar waarom durfde ik me niet voor haar werpen? Was ik te bang of te laf?

Hayat staat weer op met rode, opgezwollen ogen en een trieste uitdrukking. Ze neemt terug Hichams hand vast. Moeizaam slikt ze en veegt haar tranen weg met de mouw van haar sweater. 'Zijn hand begint koud te worden.' zegt ze met trillende stem. Ze trekt haar sweater en probeert zijn lichaam zo goed als mogelijk te bedekken.

Twee mannen en een vrouw van de politie komen de kamer binnenstormt. Ze kijken naar de twee lijken en daarna naar ons 4. De vrouwelijke agente komt naar Hayat toegelopen en neemt haar van mij over.

'Ik neem het wel over van je, jij en je 2 andere vrienden zullen even door mijn collega's ondervraagd worden, goed?'

Ik knik en doe mijn best niet in lachen uit te barsten. Ik kan er ook niets aan doen hoor! Het is gewoon haar accent. Eén man komt naar mij toe en de andere naar Anouar en Badr.

'Goed jongeheer, weet u wat hier precies gebeurd is?' Hij kijkt me aan vanonder zijn dikke wenkbrauwen. Ik wik en weeg mijn woorden zorgvuldig af; ik mag onszelf natuurlijk niet verraden. 'Wel meneer, het lijk dat daar ligt', zeg ik terwijl ik naar Abdullahs lijk wijs,' is van de man die de vader van mijn vrienden daar vermoord heeft. We kwamen hierheen om hem te vragen waar dat lijk was om hem een deftige begrafenis etc. te geven. Hij had trouwens ook mijn vriends moeder hier bij zich. We wilden de moeder terug en in ruil daarvoor wilde hij onze vriendin.'

Hij noteert deze dingen op een notitieblok. 'Die vriendin, is dat het meisje dat hier op de grond zat bij het ander lijk?' vraagt hij daarna.

'Ja. Ze stond op het punt neergeschoten te worden en toen sprong haar vriend om de kogel op te vangen.' maak ik mijn verhaal af.

'Goed dankjewel, u mag gaan nadat u even hier uw gegevens hebt achtergelaten.'

Ik vul het formulier in dat hij mij overhandigt en daarna ga ik naar buiten. Wat frisse lucht zal me wel goed doen.

Onderweg naar beneden kom ik Hayat met de agente tegen. Ook zij is een mini-verhoor aan het afleggen.

Ze ziet me en geeft me een glimlachje. Het verdriet is van mijlenver in haar ogen te zien. Kon ik maar iets doen om haar te helpen.

Pov Anouar

Het beeld van Hicham die voor Hayat springt blijft zich voor mijn ogen afspelen. Ik ben dolgelukkig dat mijn beste vriendin nog leeft, maar ik ben een dierbare vriend verloren.

Ik kijk naar mijn moeder die tegen het bureau van Abdullah leunt en tevreden naar zijn lijk kijkt. Ik wist niet dat mijn lieve moeder zo koel kon zijn. Nog steeds verwonder ik me over het feit dat ze echt Hayat wilde opofferen. Ze behandelde haar als haar eigen dochter!

Een agent komt op ons afgestapt om een verhoor af te leggen. We beginnen ons verhaal, maar laten af en toe wat dingen weg.

'Ik wil mezelf ook aangeven wegens het handelen in drugs en andere illegale zaken.' voegt Badr er aan toe.

Verrast kijkt de agent op en kijkt naar mij.

'Weet u daar iets van?' vraagt hij. Ik twijfel, ik wil niet naar de cel, maar misschien is dit de goede manier om Hicham te bedanken voor zijn heldendaad.

'Ja meneer, ik was zijn partner.'

Hij zegt wat in codetaal tegen zijn walkie-talkie.

'Namen alsjeblieft?'

We zeggen onze namen en een verschrikte uitdrukking verschijnt op zijn gezicht.

'We zijn al een lange tijd naar je op zoek, Anouar!'

Ik grinnik in mezelf; alsof ik dat niet wist. Hij zegt weer wat in die walkie-talkie en neemt dan 2 paar handboeien uit zijn zak.

'Ik zal jullie moeten arresteren, heren.' Ik werp een blik op mijn broertje die me bemoedigend aankijkt. Tegelijk strekken we onze armen en ik voel het koude ijzer zich rond mijn handen klemmen. Mijn moeder heeft dit gebeuren met een glimlach gevolgd. 'Moeder, waarom lach je?'

'Ik ben van alle irritante mensen in mijn leven verlost. ' antwoordt ze en meteen daarna verlaat ze de kamer.

Niet te geloven dat we dit geriskeerd hebben voor iemand die ons niet eens moest hebben.

De agent geeft ons een duwtje in de rug: we moeten in de inkomhal wachten op iemand die ons komt halen. In de hal staat nog steeds ons zusje en onze moeder. Yasmina krijgt een beetje beschaamd naar Badr. Daardoor schiet ik in de lach en Badr duwt me hard. Ik kijk om me heen, op zoek naar Anas en vooral Hayat. Eindelijk merk ik haar op.

Ze neemt een slok van een kop thee die ze waarschijnlijk van de agente had gekregen. Ze krijgt me in het oog en haar blik glijdt naar de handboeien. Ze slaat haar hand voor haar mond en schudt met haar hoofd. Als een bezetene loopt ze op me af terwijl de thee op de grond morst. Niet dat dat iemand kon schelen.

'H-heb je je zelf a-aangegeven?'

Ik had geen tijd om te antwoorden want een streng uitziende vrouw komt samen met een bewaker binnen.

'Hayat! Het is je gelukt! Je hebt onze verdachte en zijn broertje te pakken. Puik werk.' zegt ze trots tegen Hayat die van ongeloof stokstijf stilstaat.

'Aangenaam meneertje. Salma (..), hoofd van de Moroccan Secret Service oftewel MSS.' stelt ze zichzelf voor.

Oh, dit is Hayats baas.

Hey girls! (en maybe boys)

Vreselijke situatie hé? Hihi, voor mensen die dachten/denken dat dit bijna het einde is: believe me er komen wel nog wat hoofdstukken aan. Aangezien ik nu tijd, inspiratie en Wi-Fi heb, kunnen jullie wel wat uploads van mij verwachten.

Xoxoxo DawSatie