Vriend & Vijand

26. Struggles and shit ✔

Pov Anouar

Ik ben serieus net als een crimineel  geëxporteerd. Van auto naar auto. Ik heb geen enkele mogelijkheid gevonden om te kunnen ontsnappen dus ik zit hier gewoon nog steeds. Ook nog geen enkel teken van de boys dus ja. Ik ben zeker niet mee met het hoofdteam dat Abdullah leidt.

Nee, ik zit in een dood,klein huisje in een bos samen met wat van die junkies die me bewaken. Het enige wat ik mag  doen is hout sprokkelen voor de kachel. Ik voel me net als die ene gast uit dat sprookje. Met die heks en z'n zusje die werden vetgemest. Waarom zou je in 2018 uberhaüpt nog hout sprokkelen? Er bestaat zoiets als een radiator.

Een gekke zwarte Audi rijdt het bos in en parkeert voor deur van "ons" huisje. En ja hoor daar is Badr. Die mongool, als ik hem ooit wat kan aandoen hé.

'Ewaa broertje!' begroet hij me vrolijk.

Afkeurend kijk ik hem, wat denkt hij wel? Ik zijn broertje,no way.

'Wat broertje? In je dromen.'

Hij rolt met zijn ogen en helpt me met het hout.

'Je hoeft me niet te helpen.' zeg ik kortaf.

'Jezus, wat doe je moeilijk? Laat me je gewoon helpen en ik ga je ook alles uitleggen.'

Ik gris het hout weer uit zijn handen.

'Ik hoef jouw hulp niet begrepen? En je hoeft me niets uit te leggen, ik weet ondertussen wat voor misgunners jullie zijn.'

Hij neemt me nu stevig vast en aangezien ik zo slap ben, kan in geen weerstand bieden.

Badr en ik zitten in zijn Audi. Het lijkt wel een eeuw geleden dat ik zo'n luxewagen gezeten heb.

'Luister Anouar. Je bent m'n bloedbroer. En ja je gelooft me nu misschien niet, maar hier is mijn DNA-test.

Zonder hem aan te kijken neem ik het aan en begin te lezen. En ja hoor! Zijn ouders zijn de mijne.

'Ik neem aan dat je nu even verbaasd bent. Als je vrij bent mag je hen lekker alles gaan vertellen.' zegt hij smalend.

'Heb geen contact meer met hen.' antwoord ik bot terug.

Hij moet niet denken dat ik hem als een prins ga behandelen omdat hij m'n broertje is. Hij is nog steeds diegene die mij vasthoudt voor geen enkele reden.

'Hoezo niet?'

'Omdat ik drugs deal daarom.'

Het blijft een tijdje stil. Ik wil eigenlijk uitstappen,maar de deur is nog vergrendeld.

'We kunnen samenwerken.' zegt hij dan. Ik kijk hem droog aan.

'Ohja wat wil je doen dan?'

Met een gemene grijns kijkt hij me aan dus ik weet gewoon dat dit niet goed gaat komen.

Pov Hayat:

Samen met Anas,Hicham ben ik de locatie van Anouar aan het achterhalen. Zeer moeilijk maar we zijn ook op zoek naar allerlei getuigenissen van mensen etc.

Raar dat ik dit als MSS-agente met mijn vijanden sta te doen. Zo zie je maar dat de allerraarste dingen mensen samenbrengen.

'Dit gaat nooit lukken.' zucht Anas.

Hij ploft neer en haalt een zak chips boven.

'Delen met je neven.' zegt Hicham en pakt de zak af.

Zo beginnen ze te kibbelen. 

Ik facepalm mezelf en zoek zelf verder. Ze zijn zo kinderachtig omg.