YENİDEN SEV

-24-

ECE 'den...

Kerem'le sahilde konuştuklarımızdan sonra, üzerimden büyük bir yük kalkmış gibi olmuştu.

Hâlâ endişelerim vardı, ama bu defa ben karşımdaki için değil, karşımdaki benim için çabalıyordu, ve bunu göz ardı edemezdim.

"Daldın yine" diyince Kerem'e bakıp gülümsedim.

Balkonda oturup çay içiyorduk ve o benim yüzümde dalarken, ben denize bakıp aklımdan çıkmayan ihtimalleri düşünüyordum.

"Evet, biliyorsun bu benim en iyi yaptığım şey." dedim.

Ona yine endişelerimden bahsetmek istememiştim. O da cevabım üzerine konunun üstünde durmamıştı.

"Senin otelin adresini buldum internetten, birazdan gidip alalım mı eşyalarını?" diyince başımı salladım.

"Bu akşam yola çıkma zamanı..." dedim ve beklentiyle Kerem'e baktım.

Acaba o da artık dönecek miydi? Düşüncelerimi tahmin etmiş gibi

"O zaman ben de hazırlanayım artık. Birlikte dönelim..." diyince dışımdan sadece gülümsesem de, içimde sevinç çığlıkları atıyordum.

Bir saat sonra Kerem odasına gidip, eşyalarını toplamaya başladı. Rahatsız olmasın diye onu yalnız bırakıp, balkonda manzaranın tadını çıkardım.

Çalan telefonumla daldığım yerden gözlerimi alıp ekrana baktım.

Suçluluk duygusuyla ekrana baktım, ben dün akşamdan beri oğlumu aramamıştım. Vicdan azabı duyarak açtım telefonu,

"Ayoo anneee" diyen oğlumun heyecanlı sesiyle onu ne kadar özlediğim aklıma geldi.

"Oğlum, nasılsın bitanem?"

"İyiyim anne, babam beni payka getiydi. Sen de geysene"

"Geleceğim oğlum. Baban seni dayınlara bıraksın, akşam birlikte uyuyacağız tamam mı?" dediğimde,

"Tamam anyaştık" dedi.

Gülerek onun tatlı sesini dinlerken Selim araya girdi.

"Ece hanım dünden beri oğlunuzu arama zahmetine girmediniz bakıyorum."

"Seni ilgilendirmez Selim, yoğundum fırsat bulamadım." dedim.

Ses tonu yumuşayarak,
"Program nasıl geçti? Finale kalabildin mi?" diyince göz devirmeden edemedim.

Evliyken yaptığım hiçbir şeyle ilgilenmeyen adam, şimdi benimle ilgili herşeyi merak ediyordu.

"Benimle ilgilendiğin kadar, sevgili müstakbel karınla ilgilen bence. Bu arada çok merak ediyorsan herşey çok güzeldi, evet finale kaldım." dedim.

"Tebrik ederim Ece" dediğinde bu konuşmayı sonlandırma kararı aldım.

"Teşekkür ederim. Neyse kapatıyorum, hoşçakal " diyip cevabını beklemeden kapattım.

Arkamı döndüğümde kapı pervazına yaslanmış Kerem'i görünce, uzun süredir orada olduğunu düşündüm nedense. Sıkıntılı bir ifadeyle,

"Onunla mı konuştun?" dedi. Başımı sallayıp,

"Arda beni merak etmiş de." diyip gözlerine baktım.

Çünkü o gözler nedense şuanda benden kaçıyordu.

"Ne oldu?" dediğimde sıkıntıyla nefesini verdi.

"O adamla böyle sohbet etmen beni rahatsız ediyor. Bana kalsa tamamen hayatından çıkarmanı isterim ama..." derken, duyduklarım beni şaşırtsa da, artık herşeye hazırlıklıydım.