I'm In love with My Dad's Boss

Chapter 36: Beginning

Chapter 36: Continuation of Debut

3rd person's POV

Habang busy ang magulang ni Bliss sa kakaasikaso ng mga bisita. Naisipan niyang pumunta sa may bridge side ng venue, kung saan medyo malapit lang dito pero tago. Gustong gusto niya kasi ang mga nakapaligid dito at isama mo pa ang cute na mini lake. Tinignan niya ang repleksyon niya sa tubig. Ibang iba talaga ang itsura niya ngayon. Kaya pala busog na busog siya sa mga compliments. 

Tumingin si Bliss sa ulap. Maraming butuin sa langit. Napangiti siya.

“Oh? Bakit andito ka?” Syempre, ang magugulatin na Bliss ay nagulat dahil sa nagsalita.

“Kuya Ace!” Sabi niya sabay hawak sa dibdib niya at malalim na huminga. Hindi niya tuloy alam kung ano ang ikinalakas ng tibok ng puso niya ang pagkagulat niya o ang presensya ng taong importante sa kanya.

“Ay.. Hahaa. Sorry! Nagulat kita.” Sabi ni Ace at ngumiti na lang si Bliss.

“Pero ano ngang ginagawa mo dito?” Tanong ulit ni Ace sa kanya. May hawak na baso ng juice si Ace at iniinom ito pero nakatingin ito sa kanya. 

“Ah wala lang. Eh.. Ikaw? Bakit ka naandito.”

“Wala lang din. Dinala lang ako ng mga paa ko dito.” Nagkibit balikat na lang si Bliss. Wala siyang ibang naririnig ngayon kundi ang kulisap, ang tunog ng violin at syempre, ang heart beat niya.

“Ammm..” Sabi ni Bliss. Medyo awkward nanaman ang atmosphere nila.

“ahh. Hehehe. Ang awkward no? Pero alam mo..”

“ano?”

“You really look different now.” ‘ah. Yun lang pala sasabihin.’ Sabi ni bliss sa isip niya, medyo disappointed nanaman siya.  Pero dun sa sinabi ni Ace, alam niya naman iyon sa sarili niya. 

“Oh? Bakit lumungkot ka?”

“ah. Wala. Mukha ba akong malungkot?”

“You know. I like you when you’re smiling. It... makes me.. wanna smile too.” Sabi ni Ace sa kanya habang nagkakamot ng batok.

‘shit? Am I confessing?’ sabi ni ace sa kanyang isip.

“Ahh. Haha. Thanks.” Sabi ni Bliss na mas lalong trumiple ang tibok ng puso niya. ‘Aish! This guy!’ bulong ni Bliss.

“By any chance? Is there someone that you........ like?” Biglang nagtakip si Bliss ng bibig at napakagat ng labi. Bigla bigla na lang kasing lumabas iyon sa bibig niya. Hindi man lang siya nakapagpreno.

“Uh... I think so.” Sabi ni Ace. Bigla naman parang nakaramdam ng sakit at tusok sa puso si Bliss. ‘Stupid Bliss! Tinanong mo pa! ayan! Now suffer!’

“Sorry for asking.” Sabi niya.

“No. I’m glad you open that kind of conversation.” Tumingin naman siya kay Ace na nakatingin sa kanya ng malalim. Agad niyang iniba ang dereksyon ng mga mata niya. 

“Ah. Heheh.” Spell a-w-k-w-a-r-d-n-e-s-s! Sila yon! Rinig na rinig mo ang mga kulisap na nagiingay at isama mo pa ang tugtog ng violin dun sa venue. Pero kung iyon ang naririnig niya. Mas dominant ang tunog ng tibok ng puso niya. Dub dub dub dub. Hindi siya mapakali dahil doon. 

“You know. There’s this one girl.. Na lagi kong kasama. And eveytime na di ko siya kasama, I feel incomplete. Tapos Ang saya saya ko kapag anjan siya, and her presence makes me feel that I’m safe.” Ngumiti ngiti pa si Ace at parang kinikilig sa mga sinasabi niya. Samantalang si Bliss, gusto nang tumakbo at bumalik sa venue.