I'm In love with My Dad's Boss

Special Chapter Three: Days with Amnesia

Ace's POV

I opened my eyes and I feel somethng in me that is incomplete. Where am I? My sight is blurry and all I can hear is a beeping sound.. then suddenly, I saw a woman. Probably, a teenager. She was suprised to see me.

"Kuya Ace! Gising ka na!!" she said. Napakunot ako ng noo. Ace? Is that my name? what is really happening to me? This is weird.

"sino ka?" I asked her. She look at me na parang lalong nashock.

"someone call the doctor." she said. Ngayon ko lang narealize na may mga tao sa room na ito. Marahil ay nasa ospital ako. Nakakaewan lang dahil alam ko kung nasaan ako pero di ko alam kung bakit.. Andito ako. 

o sino ako..

"Kuya Ace, may amnesia ka?" tanong ng lalakeng siguro ay mas bata pa saakin. Parang magkasing edad lang sila ng babae.

"tanga naman neto!" sabi ng babae. Binutakan niya ang lalake kaya napangiwi ito. I have this feeling that gusto kong tumawa pero I controlled myself. Hindi ko nga kasi alam ang nangyayari. 

"excuse me." sabi ng siguro ay doctor. He examines me and kung anu-anong tinanong saakin. Which is kinda weird dahil hindi ko alam ang isasagot ko. Halos lahat ng sinabi ko ay 'hindi ko alam'.

After he left, mas marami pang tinanong yung babaeng kanina ko pa nakikita.

"amm. sino ka ba?" tanong ko. Mukhang nagulat ulit siya sa tanong ko.

"oo nga pala! nakalimutan kong ipaalala.. tsk. ako si Anvien, siya naman si Lunan.. pinsan mo kami." sabi niya. May sinabi pa siya kung sino ang mga bisita ko ngayon pero napatingin ako sa babaeng kakarating lang at mukhang nagmadaling pumunta dito.

"Ace.. Buti naman gising ka na..?" tanong niya.

"ammm.. sino ka?" i asked her. nakita kong napalunok siya.

"ako to.. si Bliss.. girlfriend mo.." i was shocked. Girlfriend? I have? Oo, wala akong alaala pero alam ko naman ang salitang girlfriend at alam ko naman ang ibig sabihin non.

"girlfriend?" I saw a pain in her eyes. Napalunok ako. Bakit ganito ang epekto niya saakin.

"..sorry a.. hindi na kita maalala" I said and parang sumama ang pakiramdam ko. The girl hurriedly run out of my room. Hinabol siya ng isang lalake na siguro ay kasama niya papunta dito.

"ano ba kuya Ace!! bakit ganun ang treat mo sa kanya! she's your girlfriend!" sabi nung Anvien at galit na galit ang itsura. What? I can't even remember her. Blame the amnesia.

"wtf kuya Ace!" lumabas silang dalawa at iniwan ako dito. Bumalik ako sa paghiga. I feel something in my chest that I can't breathe. Like something is blocking the airway.

Bliss..

I tried my best to remember her.  But my head just got hurt.

---

Three days have passed. Pumasok na ako sa company. I am surprised that I own this. I am a multimillionare and sadly, I can't remember how or why did I became like this.

My secretary is helping me with these stuffs and I'm having a headache already.

I was busy looking at my paper works when the girl who said was my girlfriend, came. She's pretty, I'll tell you that. She's simple and I'm relaxed when she's around. I feel like I can totally breathe without hesitations now that she's here. I don't know what to react.

A while ago, I met her dad. Mr. Dy, parang ang gaan ng pakiramdam ko nung nakita ko dad niya. Siguro ay dito kami unang nagkakilala ni Bliss. Her dad also helped me in remembering things that I need to do and some things that me and her daughter did that kinda shocked me pero ganun naman siguro talaga dahil kami naman.

She smiled at me. May dala siyang grahams at hindi ko alam kung bakit ako napangiti sa dala niya. She said that its my favorite. Which my senses also tells me. Parang nung sinabi niyang grahams ay agad na nagtakam ang bibig kong kumain nito. Pero, Mamaya ay kakainin ko ito.

Tinuon ko muna ng pansin ang sinasabi ng secretary, matatapos na din naman ito e. Gusto kong kausapin si Bliss ng solo mamaya para mas makilala ko pa siya.

when my secretary went out. Bigla kong naalala si Bliss and i felt this feeling again that I can't breathe.

Wala na siya. Bakit siya umalis agad? Napasipa ako sa table ko. Maybe if I told her to just sit there maybe she's still here. I feel like I'm missing her already.

Hindi ko kasi siya inentertain kaya siguro akala niya.. binabalewala ko lang siya.

Kinuha ko ang paper bag na may lamang grahams. My nakalagay pa talagang 'acey baby' na toppings. I unconsciously smiled. Damn. She's my girlfriend, why am I acting cold to her? Alaala ko lang ang nawala.. Pero siguro di nawala feelings ko..

--

Dapat bibisitahin ko si mama pero nakita ko si Bliss na naglalakad. Namumutla siya at tulala. Naglakad ako papalapit sa kanya. Ewan, nagaalala ako sa kilos niyang ito ngayon. Parang may mali.

Malapit na ako sa kanya nang bigla niya akong nakita at ngumiti siya. Pero sabay ng ngiti niya, bigla na lang siyang natumba. Dali dali ko siyang pinuntahan at binuhat.

Para lang akong nagbubuhat ng papel sa sobrang gaan ng girlfriend ko na to. Payat na payat at para na siyang zombie sa itsura niya.

Nang madala ko na siya sa ospital, sabi ng doctor ay over fatigue na siya. Hindi pa daw ata siya nakakakain at siguro ay sobrang stressed siya. I felt guilty for that. Kaya siguro siya nagkaganito dahil saakin. Tsk. I've been a bad boyfriend.

Kaya nang nagising siya, Pinakain ko siya at ginawa ang lahat para kahit papaano sumaya siya. Naguguilty nga kasi ako dahil saakin lalo siyang nagkakaproblema.

--

I felt sad when I was driving him to somewhere else and she said that she'll go to France within this week. I've never felt happiness when she's ain't around. Pero ngayon aalis siya? Is destiny playing? Ngayon na kahit di ko maalala ang ibang memories namin.. I know she's special.

Nung tinanong niya ako if pipigilan ko siya. I told her not, but there's something in me that yes, I don't want her to leave. I want her to be with me and stay with me.

---

**

Hi. Sorry sa paghintay. :)