JAY
It's been days and she's still lying unconscious in her bed. Her skin is giving out a really pale complexion, her lips seemed to lose color. No one knows how frustrated I am now.
I can't bear to see her in such situation. I felt so useless. I was staring at her when I saw her lips twitched rendering a wince. She slowly opened her eyes and tried getting up from from her bed but her brows immediately creased from the small movement maybe because of pain.
"Aira!" masiglang bati ni Au. They all rushed to her side.
"Buti na lang gumising kana, ipapalibing ka na sana namin eh." biro sa kanya ni Maia.
"Sayang mumultuhin ko sana kayo." sabi niya at natawa silang tatlo.
"Nasan si Rhyan?" tanong ni Aira at inilibot muli ang kanyang paningin sa palibot ng kwarto at kasunod noon ang pagkunot nang kaniyang noo nang mapansing wala ang hinahanap.
"Ah, eh, kasi-"
--what?" Aira cut him off with a broken voice.
"He's gone." sabi ko sa kanya dahilan para tumulo na ng tuluyan ang kanyang luha.
"No!!! No!!!" sumisigaw na siya at paulit ulit na umiiling.
"Aira, tama ang sinabi ni Jay." pagkumpirma pa ni Au at yinakap niya si Aira dahil humahagulgol na ito sa pag-iyak.
"Dalhin nyo ko sa kanya." sabi ni Aira napailing na lang si Au at tinapik tapik ang likod ni Aira habang nakayakap pa rin.
"Nawawala ang katawan niya." paliwanag naman ni Maia, nagulat pa ito nang makita ang mabilis na pagbabago ng ekspresyon ni Aira. Bigla na lamang itong naging blangko na tila nakatulala sa puting pader ng clinic.
"He's still alive." sabi ni Aira at akmang tatayo na sa kama ngunit pinigilan ito ni Maia.
"You need to rest." sabi ni Au at pilit na pinapakalma si Aira.
"Sorry." sabi nito at biglang nawala sa kanyang kinauupuan. Napailing na lamang kaming lahat. He must've teleported into somewhere.
AIRA
Nagising ako na nasa kwarto ko. Ilang araw na mula nang magising ako at hanggang ngayon ay nagkukulong pa rin ako sa kwarto at hanggang ngayon ay hindi pa rin nagpapakita si Rhyan. Tumingin ako sa orasan na nakalagay sa bedside table ko. 7 oclock na nang gabi. Napansin kong nakasuot ako ngayon ng bestida na kulay pula. Wala akong naalalang nagsuot ako ng ganito kaya naman napakunot ang noo ko.
Nakita ko ang isang sulat na nakalagay sa study table sa harap ng higaan ko. Binuksan ko iyon at nakita ko ang isang sulat.
Punta ka sa office pinapatawag tayo ni HM.
-A and M
Hindi ko alam na makaluma pa rin pala sila dito uso pa rin pala ang mga sulat sa ganitong panahon. Wala ba silang cellphones dito.
Lumabas ako sa kwarto at nagteleport diretso sa office ni mama. Simula nang matutunan ko iyon ay palagi ko na iyong nagagamit. It's really convenient.
"Aira, bakit bihis na bihis ka? Saan ang punta mo?" tanong sakin ni mama at medyo natawa pa habang tinitignan ang kabuuan ko. Napasimangot naman agad ako. Wala akong ganang magpalit at mas lalong wala akong ganang mag explain sa kanya ngayon.
Sa tatlong araw na nakaratay ako doon sa clinic palaging nagpapakita si Haria sa akin at paulit ulit na lang na ibinibida yung propesiya.
"Ma stop it." iritang sabi ko dahil mukhang tuwang tuwa siya sa itsura ko ngayon.
BINABASA MO ANG
Gloom of Luminescence
Fantasy[ENCHANTRA SERIES 1] The future is in our hands they say, but what will you do when you find out that your fate has been long carved into stone not to change and only to be followed? Can you change that future only with your bare hands? Athena Aira...
