Şimdi hepiniz sakince nefes alsın şsalkdşasldksdlşkasd
İyi okumalar <3
-----
<3 geçmiş <3
"Baekhyun!" Çığlık atarak yola fırladım. Gece yarısı olması ve yolun boş olması bu durumda bana yaşama şansı tanıyan tek şeydi. Bunun farkında olmayacak kadar sarhoş olmam iyi bir şey değildi biliyorum ama kontrolümü elimde tutamadığım zamanları seviyordum. Dünya daha renkli bir hale geliyordu.
"Sehun!" Karşıdan gelen cılız bedene doğru koşarak kollarına atıldım. Yolun ortasındaydık. Araba olmasa da kırmızı ışık yanıyordu. Dikkatsiz bir sürücü tarafından ezilmemiz an meselesiydi. Ama bunu umursamadan ona sıkıca sarılmıştım. Görüşmeyeli birkaç ay oluyordu sadece. Ayrıldığımızda kaşlarını çatarak bana bakıyordu. Bunu sorgulamamıştım, biraz cansız görünüyordu ama ben onu canlandırmayı iyi bilirdim.
"Bu hale gelebilmek için ne kadar içtin sorabilir miyim?" Bedenimi süzmüştü. Berbat bir halde olduğuma emindim. Yol ortasında olduğumuzu yeni kavrayarak beni kenara çekmişti.
"Çok içtim Sehunie. Ama daha da iyisi, bu gece sen de içiyorsun."
"O nasıl olacak şapşal? Benim yaşım tutmuyor."
"Artık tutuyor." Cebimden Chanyeol'ün çaldığım kimliğini çıkardım. Bana şok içinde bakıyordu. "Ne var? İlk defa yanıma, Seoul'e geliyorsun. Birlikte içmeliyiz. Bu ilk olacak!" Çok heyecanlıydım. Sehun benden iki yaş küçük olduğu için her zaman evde ya da parkta içerdik. Bir de okul şenliklerinde. En çok onunla içtiğimde eğleniyordum. O benim her şeyimdi. Gecenin bu vakti bir anda geldiğini, otogarda olduğunu söylemişti. Taksiye binip gelmesini söylemiştim. Böyle ani bir sürprizi beklemiyordum fakat altından farklı bir anlam çıkarmak ya da merak etmek için kanımda fazlasıyla alkol dolaşıyordu.
"Sevgilinin kimliğini mi çaldın?"
"Yarın sunumu var, benimle gelemeyeceğini söyledi." Omuz silktim. O an gelmemesini sorun etmemiştim çünkü biraz arkadaşlarımla yalnız kalmaya ihtiyacım vardı. Ama içtikçe ona olan ihtiyacım ve özlemim artmıştı. Gelmek için ısrarlarına rağmen onu gelmemeye ikna eden bendim fakat şu an gelmediği için nefretle dolmuştum. "Ben de uyurken cüzdanını çaldım." Cüzdanını çalma nedenim elbette paraydı. Genelde böyle bir şeyi hayatta yapmazdım ama dışarı çıkma isteğimin ve bursumu almama daha iki hafta olmasının önüne geçemedim ve bu gecemin sponsoru ilan ettim onu. Hatta sadece benim değil, kontrolümü kaybedince diğerlerinin de içkilerini almıştım. "O yüzden gidebiliriz, içkiler benden." Şu an olduğu gibi.
"Ondan önce sana bir şey söylemem gerek." Kolumdan tutup durdurmuştu. Ciddi olmanın sırası mıydı şimdi? Hep bu anı beklemiştik şimdi nereden çıkmıştı bu?
"Sonra söylersin hadi! Bizimkiler seninle tanışmak için can atıyor." Kolun tutuklayıp geldiğim yöne doğru sürüklemiştim. Bitkin adımlarla bana ayak uydurması zor oluyordu. Niye bugün bu kadar huysuzdu anlamıyorum. Normalde hep heyecanlı ve mutlu olurdu. Yol yorgunu olduğunu düşünüyordum sadece.
Sehun bizim komşumuzdu. Babam henüz şu an çalıştığı şirkete girmemişti ve oldukça fakirdik. Annem Sehun'a bakarak para kazanıyordu. Bu yüzden ikimiz birlikte büyümüştük. Sehun'un annesi tuhaf biriydi. Zengin bir aileden geliyordu ve buna ek olarak maddi geliri de iyiydi. Babasıyla Sehun 10 yaşındayken ayrılmışlardı ve birkaç yıl sonra yeniden evlenmişti. Üvey babası hakkında soğuk ama nazik biri olması dışında pek bir şey bilmiyordum. Bir de annesinden 10 yaş daha gençti. Sehun bu durumdan rahatsız olduğu için fazla ondan bahsetmezdi ve genelde bizde kalırdı, eskiden olduğu gibi.
