Tumayo na si Brent at they bid their goodbyes kasi may lalakarin din daw sila together with his parents. Nung wala na sila, Ricci and Prince came back din, na ngayon ay nakaligo at nakabihis na.
Twinning sila Ricci at ng Kuya niya. They both have their denim jeans. Qt nila.
"Okay, tara na." said Tito Paolo at we all got up from our sits at lumakad palabas ng arena.
"Ako na magdala sa mga gamit mo" Sabi niya but I stared at him first. "'Di ka ba pagod?" Tanong ko sa kanya.
"Nope, panalo e" Sagot niya ng nakangisi. I rolled my eyes at him playfully, saka niya kinuha ang bag ko na nakaopen pala, forgot to close it dahil sa pagmamadali. And then siya na din nagdala ng dalawang folders ko na may laman na school paper works.
When we reach to their car, more like, a van, ako muna ang unang pinapasok saka sumunod si Ricci. Andito kami sa pinakadulo while Prince and Rasheed naman ay nasa harapan namin and then Tita Abby on the passenger's seat. Of course, si Tito Paolo ang mag d-drive. I wonder nasan sina Riley, Gelo, Allen and Ashton.
Isinandal ko ang aking ulo sa kanyang bakikat na parang ako pa ang mas pagod sa kanya. But really, totoo naman, this day kasi ang daming mga school works ang pinapagawa sa amin with the same deadline pa and kaya nga I also want to watch the play to escape from those.
"Picture tayo." Sabi ko still my head, leaned on his shoulder. Ngumisi ako as he starts clicking it, we pulled a lot of silly faces until sinabi na niyang tama na raw. We look at the pictures, at tawang tawa kami kasi dahil ang papangit namin tsaka pinagz-zoom pa namin nang masyado mga mukha namin which makes me laugh even more.
"Airdrop mo sakin yan lahat.." I told him nang nakangisi and removed my head from him at opened my phone to turn it on.
Pagkatapos niyang inairdrop lahat, I look at it once again. Well, cute parin kami. Ay-- ako lang pala.
"Oh, kamusta ka ngayon?" Tanong niya saken.
"Eto, lumalaban parin. Pasok ka na. Mas lalo akong naboboring sa mga subjects and andaming projects ang pinapagawa ng mga prof, mostly, same deadlines pa."
"Ano, you need help?" Tanong niya but I can sense from his tone that nagbibiro lamang siya.
"Help, help ka diyan. Hindi ka nga pumapasok sa mga classes natin together." Pagsasabi ko sa kanya cause if it's UAAP season, excuse lahat players for practice. But there are some though, pumapasok parin kahit may practice. Well, it depends really on you though, kung gusto mong pumasok or hindi. Pwede ka namang pumili ng iilan subjects na gusto mong pasukan but only 3 classes lang daw.
Nako kung ako pa sa kanila, magp-practice nalang ako. Kasi, pagna-iisip ko yung mga school works ko na kelangan tapusin, naiiyak na ako.
Paweeer. Kaya 'to.
"Always seek God ka nalang." Wika niya at ngumiti lang ako sa kanya.
Nakarating na kami sa isang restaurant na malapit lapit lang pala. Pinatigil na Tito ang sasakyan and we all started moving out from the car and sumunod kami from behind going inside. Nung makapasok na kami, may pinareserve pala si Tita na table and on our table, may madaming pagkain na nakalapag sa mesa
We took our sits at si Ricci at Prince yung sa gilid ko. In front of us were Tito, Rasheed tsaka si Tita Abby.
"Okay, let's pray muna." Sabi ni Tita.
BINABASA MO ANG
Pwede Ba? | Ricci Rivero
Teen Fiction'fear is temporary, regret is forever' sabi nila. But kaya mo bang isakripisyo ang lahat para lang sa pagmamahal? Kaya mo bang harapin ang mga consequences once you took the risk? even if the consequences includes losing the person you love?