"Uy, Sabi sakin ni Matt andun rin daw ang
Green Archers"Wait.
Loading....
Processing....
Ano raw?
Holy shit.
Tangina. Seryoso ba siya?
"Oh talaga?" Tanong ko sa kanya trying to hide sa pagkagulat ko.
"Oo, sabi ni Matt" Sabi niya as he started driving.
"Ahh. Alam ko na magb-beach sila today but di ko nga lang alam kung saan" Kibitbalikat ko pero inside, kinakabahan na ako
Omg. Patay na. Pa'no yan? Sabi ko pa naman sa kanila na may ibang lakad ako at sinekreto ko pa kung sino kasama ko. Shit naman. Ba't sa dinami-daming beach resort andun pa sila pumunta?
What if makita nila ako and isipin nila kay Thirdy naman pala ako sumama? Oh God. Bahala na nga lang. Alangan naman bababa ako sa sasakyan at tsaka ano naman ira-rason ko.
T-text ko na lang si Brent in advance.
To Brent:
Please wag kayong mashock if makita niyo ako kasama si Thirdy. Ttyl.
I turned off my phone and napatingin ako sa labas. I can't help but to feel nervous. E kasi naman e. Again, ba't sa dinami-daming resort doon pa? Shit talaga.
The whole ride was quiet but in a comfortable silence naman. Mga 2 hours ata kaming bumyahe and kanina ko lang na realize that we're going to Batangas,
Nakarating na kami sa beach resort at kitang-kita ko na ang dagat dito. And then we drived passed sa isang malaking letterings saying 'Welcome to Matabungkay Beach Resort"
Okay. Matabungkay Beach Resort. Of course! One of the most popular beach resorts dito sa Lian Batangas! I always see that name around the internet and it's been recommended dahil maganda raw and budget-friendly rates
Maraming sasakyan ang nakapark sa labas and buti may bakanteng parking area pa. Doon na niya ipinarada ang kanyang sasakyan and he turned off na the engine. Bumaba na kami and sumunod ako kay Thirdy.
We started walking na patungong entrance and si Thirdy na run nagbayad ng entrance fee ko which is 200 pesos. Nakapasok na kamat pagpasok namin, maraming mga tindahan, kainan, inuman and such.
"Nasan raw sila?" Tanong ko sa kanya habang naglalakad na kami ngayon sa sand walking passed some cottages, mga tindahan, ganun.
"Di ko alam. Malapit lang sila siguro basta nasa sand daw sila nakapwesto" He replied and I said 'Okay'.
Naglalakad lang kami ngayon looking for them and napakamaraming tao today. Well, what can you expect? Sembreak na kasi. Tsaka mga kabataan halos mga tao dito.
"Ay, ayun sila oh" Sabi ni Thirdy sabay turo sa kaniyang nga teammates but instead na sila ang tignan ko, my eyes landed to the Green Archers. Holy shit. Pagminamalas ka naman.
Magkatabi sila. Magkatabi like they're beside with each other. Magkatabi nga e. Pareho nasa sand nakaupo. Akala ko talaga nakita lang nila ang GA dito sa loob ng resort or something but yun pala, magkatabi sila ng pwesto. Bakit di na lang isa sa kanila ang kumuha ng cottage or yung mas malayo sila sa isa't isa? Grabe. Pati ba naman sa pwesto?
BINABASA MO ANG
Pwede Ba? | Ricci Rivero
Teen Fiction'fear is temporary, regret is forever' sabi nila. But kaya mo bang isakripisyo ang lahat para lang sa pagmamahal? Kaya mo bang harapin ang mga consequences once you took the risk? even if the consequences includes losing the person you love?