Pwede Ba? | Ricci Rivero

25

A/N

Ayan, may update na. Happy 6.3k reads and 300 votes! Maraming salamat! And BTW, do you still like the story po?

--

"Pero wag kang mag-alala. Hindi mo naman kailangan na mahalin mo rin ako balik. Gusto ko lang malaman mo ang nararamdaman ko sa'yo. Hindi kasi ako mapakali simula nung may nabasa akong tweet nung last week pa at and sabi pa, 'fear is temporary, regret is forever'. Kaya, while it's still early, gusto ko ng sabihin yun sa iyo. Ayokong magsisi habambuhay" He says.

Hindi pa rin ako nakapagsalita. All this time, may nararamdaman pa parin pala si Andrei sa akin. Pa'no niya ginawang ilihim yun? Ang hirap nun ah. At ang sakit pa. Kasi thinking, mas lagi kong kasama si Ricci and alam na niyang iba ang gusto ko. I know how it feels. I know how it feels kung paano masaktan but sakin lang is different. Hindi ko pa nga nakikita yung taong gusto ni Ricci, nasasaktan na ako. Ano na lang kaya pagnakikita kong magkasama sila?

I am not really ready for this pero I know, sooner or later, I will feel the same as Andrei na. That feeling na, yung taong gusto mo ay may iba ng kapiling. And ang sakit sakit isipin.

"Tara, baka hinahanap na tayo, ano naman uli ang sabihin ng mga taong iyon. Baka sabihin inuwi kita" Pambibiro sakin ni Andrei at napalaki ang mata ko sa kanya. I can't believe him. Nagagawa pa rin niyang magjoke.

"Langya ka talaga"

Pero honestly, I feel horrible towards Andrei. Hindi man lang ako umimik. Wala man lang akong sinabi sa kanya. Basta all I know, I don't feel the same way towards Andrei. Pero ayoko naman ding saktan siya. Andrei's been really good to me kahit tarantado siya ng konti. Vina-value ko rin friendship namin. But then naman, I cannot reciprocate the love na meron siya sa akin kaya napatahimik lang ako. Ayokong magsalita kasi baka masaktan ko lang siya.

"Lahat ng sinabi ko sa'yo, balewalain mo lang yun. Ayokong maging awkward tayo" Sabi niya sa akin as he gave me a small smile but yung ngiti niya ...... There was something from his smile and not only that, pati sa mga mata niya, I can see it. Nakikita kong nasasaktan siya.

"Tara na?" Sabi niya and tumango ako. Bumalik na kami doon sa Hall at when we went back there, napakawasted na ng mga tao.

"Dun lang ako" Sabi niya sabay turo sa table nila Aljun. "Okay" Sabi ko naman. Pumunta na siya doon at napatingin ako sa table nila Ricci. Nagku-kwentuhan lang sila doon, walang mga drinks na nakalapag sa mesa nila. Nandun din si Brent.

Nakita kong lumingon-lingon si Ricci and nung makita niya ako, ngumisi siya sa akin at agad din naman akong napangiti walking towards their table.

"San ka galing? Nakita ko kayong dalawa ni Andrei ah, sabay pumasok" Sabi ni Brent nang umupo ako sa tabi niya and nagtawanan sina Prince at Ricci.

"Hoy, nagpapahangin lang sa labas tsaka napasama lang sa akin si andrei" I told them

"May something ba sa inyo ni Andrei?" Tanong ni Prince sa akin at umiling agad ako "Wala no"

"Wala raw, e naghalikan naman kayo nung birthday ng pinsan ni Kib" Sabi nitong si Brent

"Lasing ako nun" Sabi ko at umirap sa kanila.

Mayamaya napagdesisyunan na naming umuwi habang ang iba naman nagstay pa. Enjoy na enjoy ata.

"Ako na maghatid kay Alana" Says Brent kanila Prince, Ricci and Eileen when we were outside na. May dala pa lang sasakyan si Brent.

"Okay, sige, ingat ka'yo. Bye. Goodnight" Sabi ni Prince sa amin. We bid good byes na to each other saka ako sumakay na sa passenger's seat.

Bumusina muna si Brent bago niya pinaandar ang sasakyan niya. Inopen ko ang window kasi sumasakit ang ulo ko, gusto ko ng hangin.