Kinaumagahan, maaga akong nagising remembering na andito pala sila Ricci natulog. Hindi ko na sila pinauwi dahil it's for their safety and lahat kasi sila nakainom lalong lalo na sina Andrei at KibNaligo muna ako at pagkatapos kong maligo, nagbihis ako ng shorts ulit tsaka nag tanktop. And then lumabas na ako ng kwarto para paglutuan sila.
They were all still asleep at some were sleeping sa couch, some were nasa floor pero nakacarpet naman so hindi sila magiginawan
Nagsaing ako ng rice enough for all of us tsaka nagluto rin ng ulam. Pagkatapos nun ay, I also decided na gawan sila ng hot chocolate kasi hangover cure daw yun. Well, I learned it from my mom minsan kasi paglasing si daddy ginagawan niya ng hot chocolate.
I went through my cabinet and kinuha ko ang chocolate powder. Nag-init muna ako ng water before I put the powder in it.
Mag g-grocery na rin ako mamaya. It's Saturday.
"Good morning" May narinig akong nagsalita at nakita ko si Ricci tumayo from the floor that he's sleeping at and he was shirtless.
"Good morning. I already prepared breakfast. Gisingin mo na mga kaibigan mo lalo na yang sila Andrei at Kib" I told him
I heard him hum in response at pumunta siya patungo saken para uminom ng tubig
He went back to his friends at ginising na sila. I turned off na the aircon kasi maaga na and inopen ko ang curtains ng aking sala at the sun's light directly hit on my face. Inopen ko rin ang isang pinto ng balcony ko para may pumasok na hangin
This is what I really love about mornings and evenings. Ang ganda ganda ng view. Makikita mo ang ganda ng Manila with its tall buildings, the fine weather, ganda ng kalangitan and so on.
"Good morning.." Sunod na sunod na bati nila habang bumabangon sa hinigaan nila. Everyone were all awake na.
"Pangpacure ng hangover niyo, may hot chocolate sa mesa" Sabi ko sa kanila especially to Andrei and Kib
Mayamaya kumain na kami for breakfast.
While we were eating, binuka naman ulit ni Kibg bibig niya. Ghad, ang aga-aga ba't ang daldal niya ngayon? Kagabi pa siya ah
"Alana, diba malapit na birthday mo? Malapit ka na mag i-18. Kasali ba kami sa 18 roses mo?" Tanong niya nang nakangisi.
"Ewan ko, feel ko hindi. Marami kasi akong—" before I could finish my sentence, nagsalita si Kib.
"Kaibigan? Weh?" Sabi niya and nanggigil na talaga ako sa kanya
"Isa ka nalang. Kagabi ka pa ah, Kutsilyo na talaga ang ibabato ko sa'yo" I told him while eyeing at the knife na nasa mesa..
"Ikaw naman, di mabiro. Pero sali kami ah" Natatawa niyang salita.
"Ewan ko, di pa ako nakapag decide. Pwede rin naman na hindi ka na pumunta" I suggested.
"Uy grabe ka, magkaibigan tayo kaya kailangan andun ako sa birthday mo"
"Marami naman akong kaibigan na hindi pumupunta sa birthday ko ah.."
"E kahit na.."
Napatawa nalang ako sa kanya pero alam ko naman hindi sila mawawala sa listahan. And them suddenly, Brent offered na siya na raw maghugas ng dishes, I let him na kasi thinking dito sila natulog kailangan sila ang magligpit
BINABASA MO ANG
Pwede Ba? | Ricci Rivero
Teen Fiction'fear is temporary, regret is forever' sabi nila. But kaya mo bang isakripisyo ang lahat para lang sa pagmamahal? Kaya mo bang harapin ang mga consequences once you took the risk? even if the consequences includes losing the person you love?