Pwede Ba? | Ricci Rivero

1

"Class, dismissed" Finally, natapos na. The only words that I've been waiting this passed hour.

Dali dali kong linigpit ang mga gamit ko àt nilagay ko sa bag saka ako tumakbo out of this room not bothering to close it anymore

"Sorry" I said when I almost bumped to a student but buti nakaiwas agad ako. I continued running palabas ng LS Hall at dumiritso agad ako sa SJ walk.

Kailangan kong umabot sa game nina Ricci kasi it's their first game sa UAAP80 round 2. I promised him na pupunta ako even though kanina pang alas dos nagstart game nila vs FEU.

Acads kasi muna si aCœ and as if naman may magbabago kung on time akong nakapunta. Hindi naman sakin nakasalalay ang kanilang panalo

And also, may last subject pa ako pero mamaya pang 5:15 mags-start. I look at the time at kaka-3 lang ng hapon. And then 3 o'clock prayer came on that makes everyone stopped from what they were doing.

Myghad, sana aabot pa ako. Huwag sana yung 4th quarter. Kahit 3rd man lang. Sumabay na din ako sa pagdadasal sana manalo sila at sana makaabot ako.

Nang matapos na ang 3 o'clock prayer, I continued running at nakalabas na din ako ng campus, I instantly saw our car. I told kasi manong driver kanina pa morning na magpapahatid ako sa MOA by 2:45

Binuksan ko ang pinto and pumasok na sasakyan.

"Manong, tara na po, bilisan po natin baka pagdating natin tapos na yung game" Sabi ko

"Sige"

As we drove the street, I can't help but feel nervous. Kailangan ko talagang umabot or else magtatampo yun si Ricci. Ang OA pa naman nun pagnagtatampo especially sa event na 'to. I know how much special this event to him.

"Alam mong bata ka, gusto ko na talagang isipin na may relasyon kayo ng Ricci na iyun. Daig mo pa ang mga magkasintahan" Birong sabi ni manong sakin at napatawa ako.

"Kayo talaga manong, pwedeng supportive friend lang? Special kasi tong event sa kanya and nagpromise ako sa kanya na pupunta ako."

Napailing lang si Manong "Basta, kung ganoon, relax ka lang, makakaabot ka."

Ngitian ko si Manong at ibinaling ko ang tingin ko sa daan.

Hindi po kami magkarelasyon ni Ricci. Magkaibigan lang po kami. We're just really really close friends. Somewhat part na siya sa buhay ko. Siya kaya ang pinakamalapit sa buhay ko aside kay Jesus of course at sa family ko at ewan ko ba kung paano nagstart friendship namin, all I remember is that, basta last year lang yun. When I transferred here for college. Siya yung una kong nakilala kasi classmates kami most of our classes. Course kasi namin related.

Hindi ko namalayan when manong pulled over the car and we're in front na sa MOA.

"O, andito na tayo" Sabi ni Manong sabay hinto sa sasakyan.

I gathered my things at bumaba na ako ng sasakyan. "Manong, baka gusto niyo ring manood sa laro? Bibilhan ko po kayo ng ticket" I offered baka sakaling may hilig din si manong sa mga basketball.

"Naku, salamat pero wag na. May pupuntahan pa ako."

"Okay sige po. Alis na po ako. Sorry po sa abala, kailangan ko lang po talaga ng masasakyan agad." I said once again.

"Okay lang, nagtatrabaho ako sa inyo e."

"Sige po. Ingat po kayo" I said once again before I slammed the door at pumunta na sa main entrance.

Kinuha ko ang VIP ID ko at isinuot ko sa aking leeg. Nagbigay din ako ng ticket sa guard.

And with that pumasok na ako sa MOA Arena to be greeted by loud music at mga hiyawan ng mga tao.