GÖLGE

azat

keyifle okuyun.......

küçük mırıltılar, sessiz bağırmalar, diş gıcırdatma sesleri, igenin bir ara hıh diye bağırışı ve boğuk genizden gelen bir ses, üç kişilik bir ses topluluğu kafamın içinde yankılanıyordu, 

yavaşça doğruldum yataktan, saat kaçtı, ne zamandır uyuyordum hatırlamıyordum, ama başım nerdeyse bir tondu, 

ama mutluydum, sonunda onunlaydım, bitkindim yorgun hissediyordum kendimi, ve fazlasıyla acıkmıştım, canım nedense böyle sulu ekşi tuzlu erik istiyordu, hamileliğin tüm belirtilerini şuan itibariyle yaşadığımı hissediyordum, 

yavaşça doğruldum yataktan ve çıplak ayaklarımı parke zemine koydum, anında içime giren üşüme hissiyle dudaklarımdan çıkan buhar ve yanı başımda beliren o masum güzellik, 

korkuyla irkilip tam çığlık atacakken eliyle dudaklarımı kapattı, 

''şşştt sakın bağırma beni ifşa edeceksin'' diye fısıldadı, yavaşça başımı salladığımda,  elini dudaklarımdan çekti ve bana sarıldı

''hayat senin ne işin var burda nasıl gelebildin buraya'' dedim ve dudaklarını kulağıma bastırdı

''mecburdum, zor oldu ama mecburdum, senin için mecburdum, sen de benim gibi olma diye gelmeye mecburdum asel'' 

tanrım bu kız ne anlatıyordu böyle, neden göz yaşları omuzuma akıyordu, benim için miydi bu göz yaşları yoksa kaybettiği aşkı için miydi? 

'' hemen toparlan ve kalk size çok kötü bir oyun oynayacaklar'' ahh lanet olsun bitmek bilmeyen oyunlar, cennet ve cehennemin oyuncağı olan biz, 

''aşmina burda, adını anmadığım ve israfil sizin siluettinizi değiştirip ikinizi oyuna getirecekler'' 

kahretsin yine mi ya, yine mi, 

''ne...ne yapacaklar'' inanamıyordum, bunları yapanlardan biri melek miydi? lucifer kadar kötüydü israfilde, 

''hemen toparlan ve şunları giy, aşminada aynı giyenecek merak etme herşeyi ayarladım korkma sadece kısa bir süreliğine aşmina olacaksın,'' dedi ve yatağın üzerine bıraktığı kıyafetleri giymemi  tembihleyip dışarıya çıktı, 

neler oluyordu, tam anlamasam da ona güveniyordum, dediğini yaptım giyindim elimi karnıma koydum ve 

''herşey senin için oğlum sakın korkma babayla annenin kavuşması yakın'' diye fısıldadım ve kafamı kaldırdığımda karanlığın içinde kendimi gördüm aynada ki yansımamda, 

''korkma al bunu, bu senin ve amun için, hadi git ve kocanı al, onun yürümeye yemin et, inan bana güven, korkma amun seni bir süreliğine aşmina olarak görecek ama diyer tarafta ki herkes aşiminanın amunla evlediğini sanacak, beni bir nevi sihirbaz olarak görebilirsin'' dedi, ve elime siyah bir ip tutuşturdu, yavaşça kapıya yürüdüğümde içerdeki o boğuk sesli adamı duydum, 

  ''karınız eğer tüm parıltısına rağmen sizinle yürümek istiyorsa bunu kendisine soramazsınız, ama o her şeye rağmen sizi seviyor ve sizinle olmak istiyorsa sol parmağına siyah bir ip bağlamak zorunda efendim kurallar bu, ona soramazsınız çünkü o bu onun kararınını etkilemeye girer ve cehennem bile kurallar bakidir, o yüzden sol parmağına siyah ip bağlamasını beklemek zorundasınız''  

demek ki o iki yaratık beni ve amunu tekrar ayırmak için küçük bir oyun tezgahlamışlardı ha, ama hayat, ahh o olmasaydı tamamen sarpa saracaktı her şey, ona hayatımı borcluydum, 

ve içeride ki adamın söyledikleri, zaten onun için herşeyi yapmaya hazırken yanımda o olduğu sürece karanlığı bile aydınlığa çevirecek gücüm varken hızla kapının kolunu çevirdim parmağıma bağladığım iple kocamın karşısına dikilip onun beni karısı olarak almasına yeminine şahit oldum,