Bad wolf (voltooid)

35| redding

'Hope! Sta op! Lune is weer terug!', hoor ik iemand naast mijn bed schreeuwen. Ik schiet overeind en kijk naar Roos, die enthousiast naast mijn bed staat te springen. 'Pak die koekenpan en trek ten strijde! Jouw prins op het witte paard zal binnenkort arriveren!'

Verward kijk ik Roos aan. Waar heeft ze het godsnaam over? Een koekenpan? Achter haar staat Lune op haar gemak tegen de muur te leunen. Ze heeft een brief in haar handen. 'Hier', zegt ze, terwijl ze naar me toe loopt en me de brief geeft. 'Van Damon.'

Snel maak ik de envelop open en begin te lezen.

Liefste Hope,

Ik heb jouw brief ontvangen. Ik kan niet beschreven hoeveel geluk je me met jouw woorden gebracht hebt. Wij zijn onderweg naar jou. Om je te bevrijden. Liam en Michelle. Ann en Matthew. Peter, Cole en de rest van de roedel. Iedereen is opgestaan om ons te helpen. Jouw vrienden blijken ons vertrouwen waardig te zijn. Vooral Lune, die de zielsverwant van Cole blijkt te zijn.
Wanneer je deze brief leest, zijn we op enkele honderden meters van jouw schuilplaats en bereiden we onze aanval voor. Lune heeft zich laten markeren door Cole en heeft het paringsritueel voltooid, zodat ze in gedachten informatie aan hem door kan spelen.
Wij komen je redden, liefste. Bereid je voor op de strijd. Wanneer je klaar bent, geef dat door aan Lune, waarna zij ons het startsein geeft voor de aanval.

Ik hou van je.
Damon

Ik kijk op van de brief. 'Lune, ik denk dat ik je moet feliciteren. Cole is een goede vriend en ik ben blij dat ik je in de familie kan verwelkomen.'

Verward kijkt Roos Lune aan. Die haalt haar schouders op en laat haar haar merkteken zien. 'De verhalen van weerwolven zijn waar. Ik heb mijn zielsverwant gevonden, Roos. In een weerwolf. En ik kan niet gelukkiger zijn. Eindelijk kunnen we ergens bij horen.'

Roos omhelst haar zus. 'Lune, natuurlijk ga ik met je mee.' Lune kijkt mij aan. 'Hope, het is tijd om je klaar te maken.'

Ik knik en sta op uit mijn bed. Even doe ik mijn ogen dicht en probeer contact te maken met Damon, iets wat ik nog niet eerder geprobeerd heb, omdat ik bang was dat ik betrapt zou worden. Nu mijn redding dichtbij is, druk ik het aan om contact te zoeken met mijn zielsverwant. Ik voel zijn aanwezigheid en al snel zijn bewustzijn.

'Hope?', hoor ik Damon in gedachten vragen.

'Damon, ik heb je zo gemist', is mijn reactie.

'We komen je redden. Geef ons het sein en we komen naar je toe. Lune heeft ons al de informatie gegeven die we nodig hebben om binnen te komen.'

'Pas op, Damon. Ze hebben zilveren kogels en zullen niet aarzelen om jullie neer te schieten.'

'Wees maar niet bang, liefste. We zijn voorbereid.'

Snel doe ik mijn ogen open en knik naar Roos en Lune. 'Kom, laten we eerst gaan eten en onszelf aankleden voor de strijd. Daarna kan het feest beginnen.'

Na een ontbijt op de kamer en een snelle douche, trek ik makkelijk zittende kleding aan en doe mijn haren in een vlecht, zodat het niet in de weg hangt als ik aan het vechten ben. Ik kijk in de spiegel en zucht eenmaal diep om mijn zenuwen te bedaren en om kalm te worden. Dan draai ik me om en kijk Lune en Roos aan. 'Ik ben er klaar voor. Laat de strijd beginnen.' Lune doet haar ogen dicht en al snel hoor ik hoe een grote groep op het huis afrent. Ik ren naar het raam en zie hoe de groep weerwolven, zowel in menselijke als in wolvengedaante naar het huis toe rent.