Bad wolf (voltooid)

15| Damon

Ik loop de kamer uit en pak mijn telefoon. Ik typ het nummer van mijn vader in en druk op bellen. Na een aantal keer overgaan neemt mijn vader op. 'Hallo?'
'Pa, met mij', zeg ik.
Ik hoor mijn vader zuchten. 'Wordt je nu al weer vastgehouden op het politiebureau? Wat is ditmaal het misdrijf?'
Ik word boos. Waarom denkt hij altijd zo negatief over mij. Ik weet dat ik in het verleden geen lieverdje ben geweest, maar zo erg was het nu ook weer niet. Een keer roken, openbare dronkenschap, vele ruzies die tot gevechten zijn uitgelopen... 'Nee, ik zit niet op het politiebureau.'
'Wat heb je nu weer gedaan? Bij wie zit je nu weer in de problemen?'
Hou op! Hoor je niet wat ik zeg?! 'Nee! Ik heb me ook niet in de problemen gewerkt', is mijn reactie.
'Je belt niet zomaar. Ben je geld verschuldigd, ruzie met iemand, ben je blut...'
Het is genoeg. 'Pa! Hou eens op! Waarom denk je altijd zo slecht over mij?!', roep ik boos. Waarom kan hij niet gewoon van me houden?
'Damon, jij bent een slecht mens. Waarom heb je nog geen vriendin? Alleen maar losse scharrels. Je bent mijn opvolger, gedraag je er eens na!'
'Oké, hier wil ik het dus echt niet met je over hebben', schreeuw ik. Ik adem diep in om kalm te worden.
'Wat wil je dan', zegt mijn vader kortaf.
'Ik belde om te vertellen dat ik de komende week bij de nieuwe inwoner intrek', antwoord ik.
'Zou je niet eerst mijn toestemming vragen, in plaats van het mededelen?' Waarom is die vent zo moeilijk.
'Waarom zou ik dat moeten vragen? Jij wilde toch dat ik voor haar zou zorgen. Nou dat doe ik ook!'
'En waarom zou je nu ineens op haar moeten passen?' vraagt mijn vader.
'Ze heeft een ongeluk gehad en moet van de dokter verplicht in bed blijven. Ik heb aangeboden om voor haar te zorgen.'
'Zeker omdat ze van jouw leeftijd is. Dit heeft niets te maken met bezorgdheid. Je wilt gewoon eens flink van bil!' concludeert mijn vader.
Zowel mijn wolf als ik worden woedend om deze opmerking. In het verleden heb ik veel meiden gehad, maar ditmaal is het anders 'Hoe weet jij dat nu weer? Het heeft er niets mee te maken dat ze van mijn leeftijd is! Ik zal haar nooit gebruiken.'
'En hoe weet je dat zo zeker?'
Die ouwe zak. 'Hoe ik dat zo zeker weet? Ze is mijn zielsverwant, pa!'
'Hopelijk kan ze wat van je maken, al ben ik bang dat het al te laat is. Heb je haar al gemarkeerd?'
'Nee, ik ben niet van plan om haar te markeren. Ze verdient een beter leven dan naast mij', is mijn antwoord. Kijk naar mijn vader. Die klootzak. Kijk eens wat er van hem geworden is. En mijn bloed stroomt door zijn lichaam. Walgend ril ik.
'Mooi! Het wordt toch niets. Jij bent opgegeven. Niemand kan jou veranderen. Jij hebt alleen maar slechte kanten.'
Ik ben er helemaal klaar mee. 'En bedankt voor je vertrouwen in mij. Ik kan er toch niets aan doen dat ik zo'n slecht voorbeeld heb gehad. Jij kunt van niemand houden, niet eens van je eigen zoon!', schreeuw ik waarna ik de telefoon door de gang gooi. Ik vloek als ik zie dat er een grote kras in het scherm van mijn telefoon zit. Verdomme! Deze was net nieuw!

Ik geef een duw tegen de deur, waardoor hij open vliegt en ik loop de slaapkamer binnen. Emma kijkt me met grote ogen aan.
'Het is geregeld', deel ik haar me, terwijl ik in de stoel, die naast het bed staat, plof. 'Heb je honger?'

Het is lange tijd stil. Ik voel hoe de ogen van Emma mij aankijken. Wat zou ze hebben gehoord? Ik besluit het haar te vragen.

'Alles. Je was nu niet bepaald rustig', is haar reactie.

Oh shit! 'Alles?', vraag ik. Dit wilde ik niet. Ik wil niet zielig gevonden worden, omdat ik zo'n klootzak van een vader heb. Ik buig voorover, sluit mijn ogen en leg mijn hoofd in mijn handen.

Er gebeurt lange tijd niets. Plotseling voel ik hoe een kleine hand mijn haar uit mijn gezicht strijkt. Ik verstijf. Emma gaat verder. Wat voelt het goed om haar handen te voelen. Ik laat haar begaan.

Op de een of andere manier eindig ik met mijn hoofd in haar schoot, terwijl Emma op geruststellende wijze haar vingers door mijn haren haalt. Ik val bijna in slaap, zo kalmerend is het. Plotseling hoor ik haar stem. 'Damon?'