Bad wolf (voltooid)

3| Damon

'Damon!' hoor ik mijn vader bulderen, niet eens de moeite nemend om me via onze roedellink aan te spreken.

'Oh man, stront aan de knikker,' zegt Cole met een grijns, terwijl hij nogmaals een graai doet in de inmiddels halflege chipszak. Cole is één van mijn beste vrienden. Momenteel bevinden hij en mijn andere vriend Matthew zich in mijn kamer en doen zich tegoed aan een overvloed aan snacks die ze niet lang geleden uit de keuken hebben gejat. Liam is thuis, herstellende van een hersenschudding, nadat ik en mijn vrienden ons voor de zoveelste keer in de problemen hebben gebracht.

'Zo te horen is je vader niet bepaald blij met je,' beaamt Matthew.

Ik haal mijn schouders op. 'Alsof dat niet vaker is gebeurd. Een week huisarrest, waar ik me toch niet aan hou, en alles is weer vergeten en vergeven.'

Plotseling vliegt de deur open en stormt mijn vader naar binnen. Zodra zijn ogen mij vinden, worden ze bijna zwart, een teken dat zijn wolf het over wilt nemen. Toch kan ik het niet laten om hem een beetje te jennen. 'Pa, hoe vaak heb ik al niet gezegd dat je mijn kamer niet zomaar kunt betreden.'

Mijn vader gromt luid, een teken dat ik nu echt op moet gaan passen. 'Let op je woorden, zoon. Ik ben de Alpha en ik duld geen brutaliteit. Vooral niet van mijn nietsnut van een zoon!'

Mijn wolf deinst automatisch terug van de bevelende toon die mijn vader aanslaat. Met succes weet ik echter mijn nonchalante houding te bewaren en kijk hem aan, hem uitdagend om verder te gaan.

'Hoe haal je het in je hoofd?! Denken jullie dat het slim is om het gevecht aan te gaan met de wolven van de op één na sterkste roedel in de regio? Je weet dat ze op onze titel uit zijn. En dat nu juist de eerste in lijn voor de Alpha het gevecht aangaat met hen, is iets waar ze al jaren op zitten te wachten. Jullie hadden wel dood kunnen zijn. En Liam, hij mag van geluk spreken dat hij alleen maar een hersenschudding eraan over heeft gehouden,' buldert mijn vader woedend. Ik heb hem echt nog nooit zo kwaad gezien.

Onverschillig haal ik mijn schouders op. 'Wij zijn als overwinnaar uit de strijd gekomen. Wat is het probleem? Geef me maar huisarrest, dan kunnen we snel weer verder met ons leven.'

Het gegrom klinkt nu steeds luider. Ik zie hoe mijn vader steeds meer moeite moet doen om niet hier ter plaatse in zijn enorme zwarte wolf te veranderen. Mijn vader ademt een paar keer diep in, terwijl hij zijn ogen dichtknijpt. Het gegrom wordt minder. Als hij zeker weet dat hij kalm is, kijkt hij me opnieuw aan en geeft me het vonnis. 'Nee, jouw misdaden zijn ditmaal te erg om te negeren. Een simpel huisarrest is niet voldoende voor het feit dat je bijna een oorlog hebt veroorzaakt. De komende drie maanden laat je zien dat je een goede en betrouwbare Alpha kan zijn. Geen gevechten, goede cijfers. En je zorgt ervoor dat de nieuwe inwoner van het dorp geen vermoedens krijgt van ons bestaan. Je gaat een bezoekje aan de beste vrouw brengen. Je bent beleefd, maar zorgt ervoor dat ze geen uitstapjes maakt in het bos. Je zorgt ervoor dat de vrouw haar neus niet in onze zaken steekt. Wees haar gids. Doe klusjes in en om het huis. Begrepen?

'Wat?! Je denkt echt dat ik dat voor je ga doen? Een oud wijf helpen? Zoek iemand anders voor jouw smerige klusjes! Ik doe het niet, wat wil je eraan doen?!' schreeuw ik woedend. Nu ben ik degene die moeite heeft om mijn wolf kalm te houden.

Mijn vader grijnst, een grijns die ik heel goed ken. Het is dezelfde grijns die Alpha's van andere roedels ineen doen krimpen van angst. Het is dezelfde grijns dat de reden is dat wij de sterkste roedel van het land zijn. Niemand durft mijn vader tegen te spreken. 'Oh, je zult wel degelijk doen wat ik van je vraag, zoon. Als je weigert, zul je op zoek moeten gaan naar een nieuwe roedel. Ik tolereer jouw gedrag niet langer. Je bent mijn opvolger. Gedraag je ook daarnaar.'

Woedend pak ik mijn helm en schreeuw naar mijn vrienden dat ze me moeten volgen. Ik loop naar mijn zwarte Harley Davidson Fatboy en scheur weg. Als ik merk dat mijn vrienden moeite hebben om me bij te blijven, laat ik mijn gashendel los en kom ik langzaam tot stilstand.

In mijn buitenspiegel zie ik mijn vrienden eindelijk dichterbij komen. Wanneer ze me genaderd zijn, stoppen ook zij hun motor en doen hun vizieren omhoog. 

'Ik zei het toch, stront aan de knikker,' zegt Cole met een grijns. 'Wat wil je eraan doen?'

'Je denkt toch niet dat ik überhaupt ga veranderen, alleen omdat mijn vader het zegt. Hij mag wel de Alpha zijn, maar ik beslis nog altijd zelf wat ik doe,' antwoord ik.

'Hij gaf je een order, dat kun je niet zomaar negeren,' zegt Matthew.

'Dat weet ik ook wel. Ik moet hem gehoorzamen. Maar ik bepaal hoe ik dat doe. Kom, we gaan naar Liam,' zeg ik terwijl ik mijn vizier dichtdoe en het gas opnieuw opentrek.

Niet veel later scheuren we weer over de weg, richting het huis van mijn gewonde vriend. Plotseling voel ik hoe iets in mijn binnenste begint te roeren. Mijn wolf wordt om onverklaarbare reden onrustig. Ik ruik de meest heerlijke geur die ik ooit geroken heb. Zonder erbij na te denken, besluit ik om een omweg te nemen en ga nog iets harder rijden. Net voordat we in het dorp aankomen, zie ik een jonge vrouw op een mooie Harley voor ons rijden. Haar lederen outfit laat haar begeerlijke figuur goed uitkomen.

Ik claxonneer eenmaal en ik besluit om naast de vrouw te stoppen, wanneer ze voor het rode stoplicht tot stilstand komt.

'Hey, schatje. Deed het pijn toen je uit de hemel viel?' zeg ik terwijl ik probeer om haar gezicht te zien. Voor haar mond en neus heeft ze een doek geslagen, waardoor ik alleen haar ogen kan zien. De vrouw rolt geërgerd met haar ogen. Er verschijnt een grijns op mijn gezicht. Ik ben benieuwd naar haar reactie.

Wat ik niet verwacht heb, is dat ze al snel met haar reactie komt. 'Nee, maar het deed wel pijn toen ik mijzelf een weg baande uit de hel.'

De vrouw speelt een aantal maal met haar gashendel en als het licht op groen springt, stuift ze weg.

Mijn grijns wordt groter. Wat een prachtvrouw. Jammer dat ik haar nooit meer zal zien. We hadden een leuke nacht kunnen hebben samen. Niets meer, niets minder. Meer zal ik haar nooit bieden. Want ik ben Damon Guerriero, zoon van de Alpha en toekomstig Alpha van de Luna Nera roedel. Badboy en player. En God, wat hou ik ervan!

Hallo trouwe lezers,
Een hoofdstukje om een kijkje te geven in het leven van onze Badboy. Vergeet niet om te reageren, stemmen en te delen.

Groetjes episodewriter27