Bad wolf (voltooid)

17| hulp

Wanneer ik de brief voor de zoveelste keer heb doorgelezen, dringt het besef eindelijk tot me door dat Damon gevlucht is. Gevlucht voor alles wat hem bang maakt.

Ik strompel verslagen naar de bank en plof neer, waarna ik doelloos naar het plafond staar, in de hoop dat er een briljant plan in mijn hoofd op komt. Dat, of dat Damon op magische wijze plotseling voor me verschijnt. Dat zou het probleem natuurlijk ook oplossen. Helaas is de kans echter klein dat dit zal gaan gebeuren. Nogmaals lees ik de brief door.

Het is duidelijk dat het gedrag van zijn vader hem blijft achtervolgen. Hoe vaak zou zijn vader wel niet tegen hem gezegd hebben dat hij niets anders kan dan een ander verdriet doen. Iets wat hij, door alle ervaringen met zijn vader, ten alle tijden wil voorkomen.

Wat moet die man Damon getreiterd hebben. Om een sterke jongeman zo te kunnen breken. Om hem het vertrouwen in zichzelf te laten verliezen.

Ik denk aan de vijanden waarover Damon spreekt. Wie zouden zijn vijanden zijn? Ik weet dat Damon geen lieverdje is. En dat zijn daden waarschijnlijk wel ergens kwaad bloed hebben gezaaid. We hebben dan nog niet gesproken over het feit dat Damon een gedaanteverwisselaar is. Ik neem aan dat hij dus ook de gewoonten van zijn wolf overneemt. Wolven zijn erg territoriaal, dus wolven van andere concurrerende roedels kunnen al snel vijanden worden.

Wat mij nog het meest ontroerd is dat hij spreekt over zijn verleden. Hoe hij hier gebukt onder gaat. En over de veronderstelling dat ik dat niet zou doen. Hij kan niet meer ongelijk hebben. Waarom ben ik hier dan, vluchtend voor mijn eigen verleden? Waarom denkt hij dat hij mij belast met zijn verleden?

Je bent een hypocriet, Hope

Ja, ik weet het. Zelf weet ik maar al te goed wat hij bedoeld. Ik wilde hem ook niet belasten met de waarheid waarom ik hier nu ben. Misschien had ik ook beter de hele waarheid kunnen vertellen. Misschien had hij dan begrepen dat we elkaar kunnen steunen. Wie weet had hij zijn verhaal dan ook helemaal verteld? Welke keuzes ervoor gezorgd hebben dat hij bang is voor intimiteit? Wie zijn vijanden zijn?

Nog eenmaal lees ik de brief door.
Emma, laat het los. Laat mij gaan. Ga mij niet zoeken. Ik ben niet meer te redden. Ik wil jou niet tot last zijn. Ik wil jou geen pijn doen. En jou pijn doen zal onvermijdelijk zijn als wij samen zouden zijn. Ik zal mezelf gaan haten, nog meer dan dat ik nu al doe. Alsjeblieft Emma, leef je leven. Zonder mij. En wees gelukkig.

Plotseling voelt het alsof een onzichtbare kracht mij dwingt om mijn ogen te sluiten. Ik probeer me ertegen te verzetten, maar merk al snel dat het zinloos is. Ik geef me over aan de duisternis.

Een klein meisje leest samen met een oudere man een boek. Plotseling wijst het meisje een plaatje in het boek aan. Op het plaatje staan twee mensen. Twee mensen die elkaar met een dolgelukkige blik in hun ogen aankijken. Bovenaan de pagina staat maar één woord: zielsverwanten.

'Papa, wat is een zielsverwant?'

De vader glimlacht en strijkt liefkozend over het haar van zijn dochter.

'Een zielsverwant, mijn dochter, is iemand die voor jou geschapen is. Het brengt je terug naar de oorspong van het bestaan. Liefde. Het is een liefde die allesomvattend is, het is een liefde die onvoorwaardelijk is en die over alle grenzen heen gaat. Als je met je zielsverwant samen bent, stopt je hoofd automatisch met denken. De tijd lijkt stil te staan en vliegt voorbij. Je hebt het verlangen om voor altijd samen te zijn. Jouw zielsverwant stelt je in staat om oude wonden te helen en om jezelf positief te ontwikkelen. Door je zielsverwant kom je in balans en vindt je vrede met jezelf.