Last Project In Hell

Chapter 19

Chapter 19
* * * * * * * *

(Continuation of Patricia's Point Of View)

I felt the pain.

I felt the pain in my back.

I heard them shouting my name.

They want me to fight, but I can't.

Because I'm weak.

This is the real me.

Weak.Coward.

I'm the opposite of my twin.

Unti-unti na lang akong bumabagsak,na wala man lang gustong sumalo.

Hinawakan ko ang likod ko,binunot ko ang bagay na nakatarak sa likod ko.I was shocked when I realize the,

6 inches knife deep in my back....

"Ba-Bakit?Bakit?" Imbis na laway ang tumulo sa bibig ko,it's a blood,my blood.

"I warned you Pat,I warned you.That when you turn around, there's a 6 inches knife ,from your friend." Rinig kong sambit ni Lerry sa likod ko.

Unti-unti na akong nanghihina. Hindi lang pala basta kutsilyo iyon,may lason sa dulo nito.

"ANG USAPAN NATIN DAN!SASAKSAKIN LANG PERO HINDI LAGYAN NG LASON!SH.T PATRICIA!"

"Jo-Joy bakit?" Di ko makapaniwalang sambit.Saka tumulo ang luha ko ng malaman ko na alam din ito ng taong pinagkakatiwalaan ko,na isang kaibigan na itinuring ko ng kapatid.

"So-Sorry Patricia, Sorry Patricia, it's not my intention, it's only a pacts bago mo pa man malaman na patay na si Al nagkaroon sila ng kasunduan na kapag may sign na magwawala kana na baka maging wild ka bigla baka makapatay ka na naman tulad noon,baka maging kami madamay pa,kaya sasaksakin ka nila but for temporary.Hindi ko alam na may lason pala iyon," paliwanag niya habang lumuluha.

"Patawarin mo ko Patricia,patawarin mo ko!" Saka niyakap niya ako kahit puro dugo na ako.

Imbis na magalit sa kaniya, parang masaya pa ako.

"Bakit Joy?Bakit Dan?Bakit niyo ginawa sa akin 'to?"

"Magaling na ako...magaling na ko,hindi niyo man lang ako pinagkatiwalaan.Magaling na ako,3 years ago,and it's because of Al,natatandaan niyo ba isang buwan akong um-absent para magpatherapy na,kinumbinsi niyo ako ni Al noon Joy,pero bakit di niyo man lang naisip na ako nagbago na ako na gumaling na ako,BAKIT? BECAUSE YOU DIDN'T TRUST ME!" Sigaw ko.

Oo may sakit ako noon,it's Dissociative Identity Disorder short for DID,dalawang katauhan sa isang katawan. And my DID happened for a reasons.
Akala ko hindi na ako gagaling pa,akala ko si Ciamae ang tuluyang mabubuhay sa katawan ko,she's my twin inside my body,siya ang wild masagi mo lang siya mag-iinit agad ang ulo niya.Warfreak kumbaga but to ease what she feels,pagpatay ang gamot niya.She's the murderer,a psycho,a killer and a demon.She's my nightmare,and also my antithesis.

Kaunting sandali na lang, malalagutan na ako ng hininga.Malamig dito pero tagaktak ang pawis ko.

Habang nagagalaw ko pa ang ulo ko,unti-unti akong lumingon kung saan naroon si Brenda.

"Br-Brenda sorry,I killed your boyfriend not exactly your boyfriend but he died because of my twin. Please, please patawarin mo yung kakambal,itinago ko ang lahat dahil ayoko ng mahalungkat pa ang nakaraan but look, ako pa ang umamin it's because I'm guilty." Saka ko sinamaan ng tingin sila Dan.
Akala ko magagalit si Brenda, I expect na sisigaw siya pero ngumiti lang siya at nagsalita.