Chip #Netties2017

31.

Omdat ik op mijn kamer zit als de bel gaat, is mijn moeder eerder bij de voordeur dan ik. Tijdens mijn afdaling van de trap krijg ik mee hoe ze de deur opent en Lux met een brede glimlach ontvangt.

'Hallo, jij komt natuurlijk voor onze Flo. Wat leuk om eens wat van haar andere vrienden te ontmoeten. Tot nu toe heb ik alleen Amy leren kennen. Is zij ook een vriendin van jou?'

Lux kijkt haar een seconde lang met open mond aan voordat hij antwoord weet te geven. 'Ik eh... soms. Hele aardige meid. Maar ik kom inderdaad voor Flo.'

'Hier ben ik,' zeg ik vanaf mijn positie op de onderste traptrede om duidelijk te maken dat ik er ook ben.

Opgelucht laat Lux zijn blik mijn kant uit glijden. 'Hé Flo.'

'Goed dat je er bent. Kom maar mee naar mijn kamer.' Ik ga hem voor naar boven, waar ik wacht tot hij mijn kamer betreed heeft voordat ik tegen alle regels van mijn vader in de deur achter ons dicht trek. Ik gebaar naar mijn bed, dat ik speciaal voor deze gelegenheid netjes op heb gemaakt. 'Ga zitten. Ik zet even alles klaar.â' Dat laatste is puur een smoesje om tijd te rekken. Ik vind dit gewoon doodeng.

'Doe vooral alsof ik er niet ben,' reageert Lux terwijl hij plaatsneemt op het bed. 'Volgens mij werkt dat voor jou het beste.'

'Je lijkt te denken dat je me al behoorlijk goed kent.' Het komt er zelfverzekerder uit dan ik me voel, want mijn maag rolt als een tornado door mijn buik op het moment dat ik op de play-knop klik om het bovenste nummer in mijn playlist af te spelen. Dit is het nummer dat ik tot vorige week als mijn beste beschouwde, en nu dus als mijn op een na beste. De tekst ervan kwam een halfjaar geleden in een droom bij me op. Ik was er altijd heel trots op, maar nu ik het aan iemand anders dan mijn vissen laat horen, lijkt het ineens wel het stomste nummer ooit gemaakt.

'Zing jij dit ook?' vraagt Lux verwonderd na de eerste paar woorden van de songtekst.

'Die stem? Ja. Ik wil nog wel een betere zangeres zoeken, maar-'

'Ho even. Een betere? Ik denk niet dat dit nog veel beter wordt, hoor.'

'O.' Ik bijt op mijn lip terwijl ik verwoed met mijn ogen knipper om de tranen tegen te houden die zich erachter opdringen. 'Vind je het echt zo slecht?'

'Slecht? Waar héb je het over? Dit is supergoed. Je hebt een heel apart stemgeluid, echt mooi. Goed, je zou misschien wat zanglessen kunnen nemen om te leren hoe je je stem nog beter kunt gebruiken, maar dit is echt niet slecht.'

Ik weet niet wat ik moet zeggen. Dit zegt hij vast alleen maar om aardig te doen. 'Maar ik kan toch helemaal niet zingen?'

'Flo,' spreekt Lux me streng toe. Met één armbeweging trekt hij me naast zich op het bed. 'Stop eens met dat onzekere gedoe. Echt, dat is nergens voor nodig. Jij hebt het in je om een ster te worden, maar onzekere meisjes worden geen grote dj's, oké?'

Dan zal mijn diepste wens dus nooit in vervulling gaan. Ik ben veel te onzeker om een echte dj te worden. Zo onverschillig mogelijk haal ik mijn schouders op. 'Dan niet. Ik kan altijd nog de politiek in.'

'Jij bent echt niet te geloven, hè?' reageert Lux. 'Kom mee, we gaan iets aan jouw ego doen.' Voordat ik heb kunnen protesteren, is hij al opgesprongen en staat hij in de deuropening.

Ik kan alleen maar mijn apparatuur uitschakelen en achter hem aan lopen.

-

'Wat gaan we doen?' vraag ik als we eenmaal buiten staan. Zenuwachtig frummel ik aan het bandje van mijn nieuwe horloge.

'Naar de supermarkt.' Dan valt Lux' blik op mijn pols en zijn mondhoeken trekken omhoog. 'Kijk eens aan, nu matchen we.'

'Ja.' Hoezo de supermarkt? Wat heeft die met mijn ego te maken?