Chapter Forty-two--Gitara
Point of View
-Thaeia Ys Lee-
“Hohohoooooooo”
“Goal na!!!!! Goal na!!!!! Goal! Goal!”
Grabe akala mo nasa sabungan tong mga estudyante na ito. Ang ingay talaga dito sa field. Naglalaro na kasi sila Keith eh.
“Aray Red” siniko ako ni Red. Langya naman.
“Oo nga Thaeia! Malapit na matapos laro nila no! Atsaka isang goal nalang panalo na sila! Ano ka ba!” dagdag ni Cinds
“Kanina pa nga siya tingin nang tingin dito. Cheer mo na kasi para goal na!” Ands
“Aray!” TT^TT Dinagdagan pa nang siko ni Andreaaaa!!
“Uurgh Fine!” bigla nalang ako napasubo. Tsk! Double dead na ako dito oh. Nasaktan na nga sa mga fans dito dadagdagan pa nila. Anong klaseng mga kaibigan to?!
Napatingin ako sa field.
Napatingin sa amin si Keith. Binigyan ko siya ng ngiti at sumigaw ng
“I-GOAL MO NA SUNGIT!! F.O TAYO PAG DI MO--”
.
.
.
.
.
O___O
“Woooooooaaaaaaah”
“Kyaaaaaaah Keith my loves”
“Sabi ko sa'yo eh. School natin mananalo eh!”
“Paano ba yan panalo sila. Akin na pera ko”
Panalo nga sila. It was just blink of an eye. What the heck?!
“Kyaaaaaaah sabi ko sa'yo Thaeng eh!” tumalon-talon pa si Ands
“OMG panalo school naten! Wohohoooo” tumatalon na din si Cinds sa saya
“See? Cheer niya lang hinihintay mo” bulong sakin ni Red.
Asus. Siyempre ako bestfriend niyan hahahahaha
Pagkatapos nun sumama si Keith sa amin para maglibot-libot dito sa loob ng University. Meron kasing mga booths, sa mga classroom may mga pakulo ang ibang departments. Sa department naman namin may ginawa nilang Coffee shop. Meron din namang ibang pwedeng kainin like pastries.
“Tara dito tayo” hinila ako ni Keith sa tindahan ng mga bracelets, keychains at kung anu-ano pa.
Na-agaw ng pansin ko ang isang keychain na sneakers na color white and black. Maliit siyang sneakers eh. Ang cute talaga as in.
“Keith, bilhan mo muna ako ng burger. Dyan lang oh” turo ko sa kanya.
“Ba't di ikaw ang bumili? May kamay at paa ka naman -__-” kahit kailan ang tamad talaga ng lalaking to -,-
“Eeeh sige na please.” pagpapa-cute ko kahit labag sa kalooban ko.
“Tss fine” inirapan niya ako at umalis.
Binelatan ko lang siya habang nakatalikod :P
“Ate, magkano po ang keychain na to?” tanong ko kay ate.
“30 pesos po”
“30 pesos po????” asdfghjkl... ang mahal naman! Tsk sige na nga!
“Ate kukuha po ako ng walo.. Basta po may tawad”
BINABASA MO ANG
Married To My Bestfriend
FanfictionSa panahon ngayon, hindi na uso 'yung palagi mo nalang sinusuko ang mga gusto mo para sa ibang tao. Hindi na uso 'yung palagi ka nalang nagpapakababa para sa iba. Hindi sa lahat ng oras dapat kang magpaka selfless pero kapag nagmahal ka na hindi mo...
