-H4-

216 6 0
                                    

Als mijn pleegmoeder na ongeveer een kleine 10minuten beneden komt glimlach ik even. 'Goedemorgen.' Zeg ik rustig en kijk haar even aan. 'Goeiemorgen Julia, lekker geslapen?' Zegt mijn pleegmoeder. Ik knik even. 'Ja hoor en jij?' Vraag ik dan en kijj haar even aan. Ze knikt en loopt dan naar de keuken om een ontbijt te maken voor haar zelf. Ik moest zo helaas weer naar school. Ik kijk even op mijn mobiel hoe laat het is en sta dan op om mijn tas in te pakken. Ik loop na de keuken en pak een fles water en een appel en stop deze in mijn tas. Dan loop ik na de gang en pak mijn jas. Ik ga op de trap zitten om mijn schoenen aan te doen en loop dan weer terug naar de kamer waar ik mijn tas pak. Ik zeg mijn pleegmoeder gedag en liep richting de schuur toe, ik pak mijn fiets en fiets langzaam naar school. Dat is de enige plek waar ik niet graag kom. Waar ik nooit graag kwam..

Karen p.o.v
Gert stelt voor  dat we even stoppen met vergaderen en we knikken alle drie instemmend. Ik sta meteen op en loop de ruimte uit. Ik trek mijn jas aan loop meteen naar buiten. Ik had gewoon even frisse  lucht nodig. Dat meisje blijft maar door mijn hoofd heen spoken.

Kristel p.o.v
Als Karen meteen weg loopt kijk ik Josje en Gert even aan, trek mijn jas aan en loop Karen achterna. Eenmaal buiten trek ik haar mee naar een bankje waar we rustig gaan zitten. 'Karentje  wat is er toch?' Vraag ik en kijk haar even aan. Ik voel gewoon dat er iets met haar is. Na al die jaren ken ik Karen door en door. Ze speelt met de mouwen van haar jas en kijkt me aan. 'Vannochtend toen ik hierheen kwam botste er een meisje tegen me op.' Zegt Karen terwijl ze me even aankijkt. 'Ja, maar dat is toch niet erg?' Zeg ik en kijk haar even aan. 'Allee ik bedoel dat kan gebeuren toch?' Ik kijk naar Karen terwijl ik dat zeg. Haar ogen veraden haar ze maakt zich echt zorgen. 'Ja, dat weet ik. Maar er was iets met haar..' Zegt Karen. 'Haar handen waren ijskoud net of ze al uren op straat liep, haar handen waren zelfs blauw/paars.' Zegt Karen zacht en ze kijkt me kort aan.

The little sparkle In my life.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu