The little sparkle In my life.

-H16-

Karen p.o.v
De 10 minuten vlogen om. We hebben het heel de tijd over dat meisje gehad. We staan op als Stefan ons komt halen. En lopen achter hem aan naar buiten toe. Als ik de 2 meisjes van net zie staan stoot ik Josje en Kristel. 'Dat linkse meisje is het' zeg ik vol verbazing.  'Halloo!' Roept Josje dan vrolijk. Vol verbazing draait het linkse meisje zich om. Ze verstijfd even. Als we bijna bij ze zijn spreid ik mijn armen en loop zo verder naar haar en knuffel haar. Ik weet niet waarom maar iets zegt me dat ik dit moest doen. In mijn ooghoek zie ik Josje,Kristel en vooral haar vriendin fotos maken van dit moment. Ik streel zacht over haar rug en dan vraag ik haar hoe ze heet. 'Julia' komt er zacht uit. Ik laat haar voorzichtig los haar ogen staan vol met tranen. Kristel en Josje geven haar ook een knuffel. Ik kijk even naar Julia de tranen rollen ondertussen over haar wangen. Ik trek haar dan dicht tegen  me aan. 'Wat is er schatteke?' Vraag ik dan zacht aan Julia. Josje en Kristel komen er bij staan en maken er een groepsknuffel van.  De vriendin van Julia  is druk bezig met fotos maken. Na ongeveer twee minuten laten we Julia los en kijk haar even aan. Ik kijk even naar haar vriendin  die een beetje bezorgd kijkt. Kristel en Josje  waren al met haaar gaan praten. Ik pak dan Julia  haar hand en neem haar mee een stukje van de rest en ga samen net haar tegen de muur aan zitten. 'Wat een tranen, wat is er?' Vraag ik dan lief en veeg een traan van haar wang.

Julia
Ik sta rustig met Marthe te praten als ik opeens Josje haar stem hoor. Niet veel later sta ik met Karen te knuffelen. Dé Karen Damen van K3.. Een rollercoaster van emoties gaat door mij heen. Na een groepsknuffel neemt Karen me opeens appart. Ik kijk haar even aan. Ze is zo ontzettend lief.. Als ze vraagt wat er is zucht ik even diep. 'Het is nogal ingewikkeld..' Zeg ik zacht. 'Maar ik ben wel heel blij dat ik jullie eindelijj na 17 bijna 18 jaar mag ontmoeten..' zeg ik zacht. Karen kijkt me vragend aan. 'Allee maar vanwaar die tranen dan? Dat is dan toch niet nodig?' Zegt ze terwijl ze me aankijkt. 'Nou.. uhm..' zeg ik zacht. Ik wil het haar zo graag vertellen maar wat bereik ik er mee... 'Ik zadel je er liever  niet mee op..' Zeg ik zacht. 'Het is nogal een lang en ingewikkeld verhaal.. dat overgens niemand weet..' zeg ik zacht en kijk naar mijn voeten. 'Maar alles opkroppen is niet goed Julia.. Je moet er echt met iemand over praten..' zegt Karen en ze tilt voorzichtig mijn kin omhoog zodat ik haar aankijk. 'Ik snap dat lastig is. Maar je hebt een kei lieve vriendin daar staan' zegt Karen dan. 'Ik weet het.. maar ik kan haar daar niet mee lastig vallen..' zeg ik zacht.

Marthe
Als Karen Julia appart neemt komen Josje  en Kristel bij mij staan. Het eerste wat ze vragen is wat er met Julia is. 'Ik wou dat ik het wist..' zeg ik tegen Kristel en Josje.. 'Maar ik heb echt geen flauw idee.. Ze praat er niet over..' zeg ik en kijk even Juul haar kant op. 'Ik ben allang blij dat ze vandaag mee is gekomen naar hier..' zeg ik dan. Josje en Kristel kijken even vragend. 'Hoezo?' Zegt Kristel. 'Nou Julia kan nooit na school afspreken. Ze gaat altijd meteen naar huis, ze is vaak afwezig.. ofja ze skipt heel veel lessen.. In de pauzes eet ze amper tot niet..' zeg ik en kijk even naar Kristel. Haar gezicht trekt een beetje wit. 'Oei..' is het enige wat Kristel uit kan brengen. 'Ik hoop dat ze nu eindelijk eens verteld wat er nu allemaal aan de hand is..' zeg ik zacht. Josje wrijft over me arm. 'Hey kop op Marthe kijk eens wat jij voor haar hebt geregeld! Dat is toch harstikke tof!' Zegt Josje. 'Ik snap dat t heel lastig is. Maar ze genoot net echt wel 1000% van alles.. Dat zag je. Haar ogen straalde' zegt Josje. Ik glimlach even. 'Ik weet het en daar ben ik heel blij mee' zeg ik vrolijk. Ik vraag of ik nog met ze op de foto mag terwijl ik mijn telefoon uit mijn zak pak. 'Natuurlijk!' Zeggen ze vrolijk in koor. Ik glimlach even en Kristel  bied aan de foto te maken ik geef haar mijn telefoon en dan maakt ze een aantal fotos.