The little sparkle In my life.

-H14-

Julia p.o.v
Als ik hoor dat K3 aangekondigd word kijk ik met grote ogen naar Marthe. 'Je maakt een grapje toch?' Zeg ik verbaasd. Ze schud nee. 'Nee Juul, Karen Kristel en Josje staan daar dadelijk echt! Je gaat ze eindelijk eens live zien!' Zegt Marthe enthousiast. Ik knuffel haar even en kijk vol ongeloof naar het podium waar ze op gerend komen. Dit is echt het beste wat me ooit is overkomen. Samen met Marthe zing ik luid mee. Ik geniet hier echt van en ik ben Marthe zo dankbaar voor dit alles. Dat ze me mee naar dit neemt.. ik pak mijn mobiel en schiet een aantal mooie fotos van Karen Kristel en Josje. En uiteraard een selfie met Marthe. Ik glimlach even.

Karen
'Dat meen je niet.' Zegt Kristel dan zo onopvallend mogelijk. We hervatten ons als we een stukje samen zingen en zingen dan ieder ons stukje tot het eerste liedje is gedaan. We heten het publiek welkom en Josje houd een praatje. Ik kijk even naar Kristel. 'Weet je heel zeker dat zei het was?' Vraagt Kristel  zacht. Ik knik even. En dan beginnen we met  Alle Kleuren. We doen hierna nog een aantal liedjes en dan roep ik Josje en Kristel bij me. 'Zullen we je hebt een vriend zingen?' Vraag ik ze dan. Eigenlijk zouden we nu klaar zijn. We hadden alle liedjes gedaan die op het programma stonden. Josje en Kristel  stemmen gelukkig in. 'Speciaal voor jullie gaan we nu nog een extra liedje zingen' Zegt Kristel dan. 'Een liedje met een echte boodschap en betekenis voor vele' vervolgt ze. En dan starten de eerste tonen. Josje had het namelijk gauw doorgegeven. Dan zet Josje de tekst in
Voel jij je ook soms zo alleen?
Met al die mensen om je heen'
Kristel zingt dan haar stukje en ik blijf me focussen op dat meisje..
Als je lacht, als je huilt en er niemand luistert
Elke dag voor een muur komt te staan
Kijk me aan, kijk me aan..

Ik kijk naar het meisje en zie dat er tranen over haar wang rollen.. Nu weet ik het zeker. Dat is het meisje dat tegen me aan is gelopen. Josje, Kristel en ik staan dicht bij elkaar en zingen het liedje helemaal af. Als het liedje gedaan is fluister ik tegen Kristel. 'Ze is het echt.. ik weet het zeker' ik kijk even naar Kristel. Het meisje veegt de tranen van haar wangen en haar vriendin trekt haar in een knuffel. Josje kijkt ons even vragend aan. Ik gebaar dat we het zo wel uitleggen.

Marthe
Julia genoot hier van. Stiekem zag het er heel leuk uit ze is nog erger als sommige kinderen. Hoe ze mee zingt en danst. Als het liedje je hebt een vriend komt zing ik zacht mee. Ik zie dat Julia het moeilijk krijgt en pak haar hand vast en knijp er zacht in. Aan het einde van het liedje veegt Julia de tranen van haar wangen en knuffel ik haar gauw net als op de eerste dag.. Ik had net het idee dat Karen steeds naar Julia keek.. ik weet alleen niet of ik het goed zag.. ik troost Julia nog even en laat haar dan los. 'Its gonna be alright, keep on smiling' zeg ik zacht. Ik weet niet wat er allemaal aan de hand is maar toch..