Always Been You

Twenty six

Scene

Sa magkaparehong tingin na tinatahak ng mga mata namin ni Kaye, I helplessly witness how that woman's lips brushed against Matthew's.  Dapat masanay na ako ngayon pa lang.  Matagal na kaming wala di ba?

Itong maagang pagsampal sa akin sa katotohanang nasaksihan ko ngayon ay nagpadagdag lang sa kagustuhan kong mamuhay na payapa.  Mabuti na yung ganito.  The earlier the better for me to fully recover and try harder not to be affected by it.  

Acceptance ang mabisang gamot upang ikaw ay magpatuloy sa buhay.  Ano man ang panibagong yugto ng buhay, nararapat na ito ay iyong intindihin at tanggapin masakit man sa loob.  Be it good or bad.  It happens for a reason.  Malayo man matukalasan ang dahilan sa madaling panahon.  As the time goes by, you will surely understand.

I felt Kaye stiffined by what we just witnessed.  Halos magka stiff neck na siya sa panatiling posisyon ng ulo niya.  hindi kainlanman niya ako nilingon.  I am fine Kaye, don't worry.  I will let that asshole realize what he have lost.  I will never be the loser here.  That I promise.

Atubiling pumasok si Josef sa loob ng sasakyan matapos ata niya ipinaalam na aalis na.  Samantala, tamad namang tumungo ang babae sa sasakyang kanina pa naghintay sa kanya.  Mahigpit nitong niyakap si Matthew bago tuluyang pumasok sa passenger seat.  I rolled my eyes to the highest high.  Ayaw pa talagang bitawan.  Eh di sana pinosasan na lang niya at nang huwag na sila mahiwalay.

Lakad takbo naman ang ginawa ni Matthew ng bumalik sa SUV.  Agad siyang pumasok sa loob.  Hingal pa itong nagsalita which I understand.  Bitin yata.  "Sorry about that dude." Saka mahinang umiling sabay kakabit sa seatbelt. what is he being sorry for? yung masaksihan namin naglandian sila sa parking lot.  It's no new scene Matthew.  You better know that.

Ewan ko din ba dito sa katabi na may balak iparating ang presensya niya.  Tumikhim ito na animoy may nangangati sa lalamunan niya.  Kailan ka naging OA kaye.  Tahimik lang akong nakahalukipkip sa tabi.  "Straight home, Joss." di niya talaga nakayanan ang manahimik man lang katulad ko.  Bossy lang te?

Saka pa nagawang lumingon ni Matthew sa likod.  "Hi-... K-kaye" sadyang nabitin ang pagbati niya kay Kaye at halos pabulong na ito. Naiwang nakapako ang nanlalaki niyang mga mata sa dako ko.  "Reese?!" Ultimate was written all over his face.  Samantalang nanatiling nasa labas ng bintana ang tuwid kong tingin.  

My peripheral vision still sent me clear view of him.  Nanigas siya at laglag ang panga na nakatingin sa akin.  I am no ghost my dear!

"Hi your face." halos pabulong na sagot naman ng kaibigan ko.

As if realization hit him,  marahas na naihilamos nito ang mga kamay sa mukha.  He frustratedly combed his hair with his bare fingers.  Ganyan nga dapat my dear.  I still this effect on you huh.  Parang kanina lang iba ang kalampungan tapos ngayon...  you never changed Matthew.  Still, an annoying asshole.

Sarcastic laughter consumed the sudden silence.  You know the term awkward?  Ito kami ngayon.  How I wish to just walk on this oven-heated avenue rather than staying here.  Breathing same air with him.

"Matthew, hindi mo lang ba babatiin si Laurice?  She just came from Glendale."  naunuyang tinig ni Kaye.  Sige Kaye, pagbutihin mo yan.  I'll give you best presents later you will surely love.

Magkalapat ang mga labi sa pigil kong galak sa ginawa niya.  yeah let him feel the presence of the goddess.

Bahagya niya akong nilingon na animo'y nalugi ng bilyones sa itsura niya.  Like I care? duh!

He heaved a deepest sigh.  Naging marahas na ang paghinga niya.  Yun lang ang narinig ko sa kanya bago lamunin ng upbeat music ng car stereo ang iba pa niyang maaring sabihin.  Guilty as charged! That baritone voice that used to send shiver to my spine. Yung ganoong pagbigkas niya ng pangalan ko... siya lang ang bukod tanging tumatawag ng ganoon sa akin.  Nakakabanayo pa rin ito ng balahibo. Huwag naman sana mapansin ni Kaye at aalaskahin ako for sure.

I longed to hear it for the past years.  Sadly,  that would be just for now.  Mas nangibabaw sa akin ang gap namin brought about by bitter memories.  Mas lalo pang pinagtibay nito ng nasaksaihan ko kanina lang.

An asshole will remain an asshole.