Always Been You

Thirty four

Warmth

Katahimikan.  Tanging malamyos na musika na lang ang pumailanlang sa paligid.  Parang ang pagtigil ng mundo na ang lahat ay natulala sa kung sino ang nasa harapan ng nakasaradong pintuan.

Tulala ang lahat sa kanya.  Admiration from women inside the room thrown for this sinfully good looking man. Young, adult, single or married.  Why not? He has grown to be that sinfully gorgeous and fuckable.  Oh God what am I even thinking.  Shit!

"Am I missing something here?" his deep voice echoed inside the aircooled room.  Shit. Why is he even here? Yeah.  He is an heir of this hospital, I know.

I was stunned just hearing that familiar voice.  Buti na lang hawak ko ang aking phone ngayon.  I found myself staring at it.  Makakatulong ito sa akin na ituon ang buong atensyon ko dito at mabawasan man lang ang panginginig ko. Damn you Sandoval!

After how many years had passed, that voice has still that same effect on me.  Napakuyom ako ng aking kamao.  Halos bumaon na ang mga kuko ko sa aking palad.  Just to remind myself not to be blown by it.

Nanigas ako bigla. Why he has to be here? He is again back into music band, right? Yeah  he left again inspite of the responsibility he is supposed to take.

Sa table na kinabibilangan ko ngayon ay puro papuri para sa kanya.  His looks and charms have been his edge to women eversince.  Kaya siguro ganoon na lang kalaki ang kumpyansa nito sa sarili.

Ramdam ko ang mata ni Kaye na nakatuon sa akin.  Maging si Paolo.  Nahihiya akong makita nila ang kakaibang kilos ko ngayon.  Why would I give a damn on it.

"Laurice, are you okay?" hindi na mapigilan ni Kaye ang tanungin ako.  Alam ko nababahala din siya sa pagkikita namin ni Matthew ngayon. 

"I'm fine Kaye.  There's nothing to worry about." Hindi rin naman kasi lingud sa kaalamam niya ang pag-alis ko ng Pilipinas noon dahil sa pangit na nakaraan ko kay Matthew.

Tahimik na naglakad si Matthew palapit sa table nila Dra. Sandoval.  Sa kabila lang ito namin. Bago pa man makasagot ay nagsalita pang muli si Matthew, "Alright." he licked on his lower lip and biting it.  Sinipat niya ang nakalagay sa Tarp. He again looked around and his pair of deep black eyes fell on me. 

Mas lumapad ang kanyang katawan.  Matangkad pa siya lalo ngayon.  He became more mature now.  That makes him extra gorgeous  than before.  Tipong kapag tinitigan mo siya ay lalo kang mawawala sa sarili mo.

Di ba dapat sa phone ako nakatingin? Ugh! Di ko na siya dapat binigyan pa ng pansin.  Isa kang hangal Laurice.

Tumayo na si Dra. Sandoval palapit sa table namin. Napatayo na rin ako bilang pagbigay galang sa butihing doctora. Akay niya ang kanyang anak na animoy modelong naglalakad papunta sa amin.

"No need for introductions mom. Let me congratulate you myself Dra. Ocampo." nakalahad kaagad ang malapad niyang kamay.  Atubili naman akong inabot iyon.

"Paolo, from now on you will be closely working with her in the coming days.  You both need to work hand in hand here." His mother said in authority.  Nga naman, matigas ang ulo ng herediro niya eh.

Tumango lang si Matthew.   Nanatili sa akin ang pares ng mata niya.  Hindi ko alam ang tumatakbo sa utak niya.  He is just looking at me as if he studied every detail of me.  What is he trying to imply? Na namiss niya ako.  Nah! I won't believe it.

"My pleasure mom." Tipid niyang sagot.

Nanulay ang kuryente na hatid ng pagdaiti ng mga palad namin.  Pinagdaop niya ang palad ko sa magkabilang kamay niya.  Yung init na nakakakiliti.  I shouldn't feel this way.  Hindi dapat eh.

"We will be seeing each other more often then, Doctora." sumilay sa kanya ang pilyong ngiti.  Pinisil ulit ang mga kamay ko na kanina pa niya hawak... ugh! na hindi ko man lang binawi. Nice one Laurice! 

His smile at me stayed while biting his lips.  Can't he not be more sexier than this.  This is not good for me. I have to keep myself away from him.  But how?