Always Been You

Six

Scholarship

I spent my remaining days of summer in Davao.  I wanted to spend more time with Mama Marina.  Her heart condition is not as serious as what was initially suspected.  The result showed no trace of doubt about her having a heart problem.  At dahil doon, naging kampante na ako.  balik ulit si Mama sa pagtuturo ngayong pasukan, kaya lang isang subject teacher na siya instead of adviser.  Ito na rin ang payo ng kanyang doctor.  Iwas stress at fatigue daw upang hindi ma develop ang heart problem niya.

Naging seryoso naman sa panliligaw sa akin si Matthew.  Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa kanya o mainis sa pangyayari.  Kung dati ay hawak ko ang aking naramdaman, ngayon ay obviously hindi na.  ginugulo niya ang sistema ko.  I am starting to miss him gaano man ako kasaya kasama sila mama.  Iba pa rin yung kasama ko siya.  I am afraid I felt the same way as he does.  What have you done to me Matthew?  

But the reality bites.  Our status is far different from each other.  Langit siya, isang heir ng isang malaking hospital sa Pilipinas.  Samantala ako ay di hamak na aspirant doctor naman.

Napitlag ako mula sa malalim na pag-iisip ng biglang tumunog ang telepono ko.  Si Joana ang kaklase ko sa BS Biology.  Isa na siyang teacher ngayon at kasalukuyang nagtututo ng college sa Ateneo de Davao University.  Hindi na siya tumuloy sa pag-aaral ng medisina.  Mayroon na rin siyang isang dalawang taong gulang na anak na babae.

"Hello Jenny, Kumusta?" 

"Mabuti naman, Jo.  Ito sinusulit ko muna ang bakasyon na kasama sila mama.  Nagkasakit kasi kumakailan lang." paliwanag ko sa kanya.

"Oo nga pala.  Hindi na ako nakabisita kasi sabi ni tita Flora, nakalabas na din daw after 2 days.  Punta lang kami diyan one of these days.  Matagal ka pa naman siguro babalik ng Manila di ba?" naririnig ko pa ang matinis na boses ng anak niya tinatawag ang mommy.  Baka nainip na sa kadada ng mommy niya.

"Sige, ang cute naman ng boses ng baby mo."  Kelan kaya ako magkaroon ng sariling anak.  Matagal pa for sure kasi dami pang bubunuin na panahon sa pag dodoctor.

"Sarap kurutin nga eh, sinsaway lang ako ng daddy niyan baka lalo daw lolobo ang pisngi ng anak niya." napahagikhik pa ito sa tinuran niya.  I can feel fulfillment in her life now.  Kailan pa kaya darating sa akin ang ganoon din.  Napabuntong hininga na lang ako.  

"Okay, see you soon. Ingat kayo palagi." I missed my friend.  Tagal na namin hindi nagkita.  We have much things to catch up.

Dumating ang gabi na bisita namin ang pinsang buo ni mama Marina, si tita Mariole.  Galing America kasi duon na nakapag-asawa ng Amerikano.  Siya daw nag bestfriend ni mama sa kapanahunan nila hanggang sa magpa ngayon.  Ganoon nila katagal inalagaan ang pagkakaibigan nilang magpinsan.

Nasa hapag-kainan kami at sabay kumakain ng hapunan.

"Iha, pang ilang taon ka na sa medicine?"  tanong niya bago sumubo ulit ng pagkain.

"Incoming 4th year tita ngayon pasukan.  Naka avail po ako ng scholarship sa school at LGU."  I can't hide my pride every time na balikan ko ang pinagdaanan ko makapasok lang sa pag-aaral ng medisina.  

"Wow, naman nakaka proud ka iha.  Ang galing mo naman kung gaun.  Ate, pakuha mo ng din kaya ito ng scholarship sa america." baling niya kay mama pagkatapos ako gawaran ng isang napatamis na ngiti.  "May alam akong pwede mo mapasukan ng specialization kung sakali.  Antayin lang natin gumraduate ka at makapasa ng license exam.  Let's try your luck there iha.  Magandang oppurtunity din yun.  I tell you." nagniningning ang mga mata niya habang ikikwento sa akin ang isang napakaganda at pambihirang opportunity. 

"Sige po tita.  Bakit po hindi, kung pagpalarin tayo." sagot ko at nasundan pa yun ng masayang tawanan namin.  Ma imagine ko ba ang buhay ko kapag ka magka totoo ang panahon na yun.  Paano na si Matthew?  Napangiwi ako sa naisip ko.  Ang layo naman kaagad ng nalakbay ng isip ko.

"Meron pala akong dalang mga pasalubong para sa inyo.  Sabay natin buksan mamaya.  Isang naka separate na box talaga yan para sa inyo.  nasa trunk pa ng kotse yun eh."  hapahagikhik naman na balita ni tita.   tuwang-tuwa naman kami sa sinabi niya.  Nakaka excite nga naman magkaroon ng isang balikbayan lalo na at may mga dala ng kung ano bilang pasalubong.