Chapter [33]
Nathan's POV
Today is the day that she's going back to Philippines.
Wait, am I Affected?
No.
Nasa airport kami ngayon.
"Sydney, take care. Next week ka ulit umuwi ah? I'll miss you agad anak." Sabi ni Tita Adri sabay yakap Kay Sydney.
"Ma, next week nga ako uuwi. Don't worry too much." Sabi nya.
"Alright."
Humarap naman si Sydney Kay Mom. "Bye Tita. See you nalang po next week." Sabi nya sabay yakap nanaman. Bakit ba ang drama ng mga babae?
"Take care Sydney. Magpapakasal pa kayo ng anak ko." Napatingin ako kay Mom. Kailangan pa nyang sabihin yon? Nakakainis naman.
Tumingin sakin si Sydney saka sya ngumiti. Napangiti nalang din ako. Nakakahawa naman kasi yung mga ngiti nya.
"Bye, Nathan." She said.
"Bye." Sabi ko.
Sydney's POV
[Manila, Philippines]
Local time : 10:45 am
Hays, welcome home nanaman para sakin. Bakit ba ako pabalik balik?! Nakakainis naman. Bakit ko ba kasi nakalimutan ang mga documents ko dun sa school? Ugh!
Dumiretso naman ako sa bahay kahit wala pang kaalam-alam sila Kuya at Ate sa pag-uwi ko. Haha! I want to surprise them.
*ding dong ding dong*
"Wait lang!" Sigaw ni Kuya sa loob. Haha halatang haggard. Binuksan nya ang pinto at napanganga sya ng literal.
"K-kuya! Sino ba yan?" Narinig Kong sabi ni Ate. Buti nalang nag-iimprove na ang pagsasalita nya.
"Sydney? Sydney ikaw ba yan?" Sabi ni Kuya nang matauhan na. Hahaha!
"Oo Kuya ako toh! Wala ka namang kapatid na ganito kaganda katulad ko diba?" Pagbibiro ko. Niyakap nya agad ako. "Grabe ka Kuya, it's been 3 days? Or so? Na-miss mo agad ako." Sabi ko.
"Syempre naman. Walang makulit dito sa bahay eh. Pasok ka nagluluto ako ng buttered shrimp. Favorite mo pa naman yun. Tamang-tama." Sabi nya sabay hila sakin papasok. Tinulungan nya naman ako pasukin yung kaisa-isa Kong maleta. Haha. Saglit lang naman ako dito eh.
"S-sydney?" Sabi ni Ate nang makita nya ako. Tumayo sya at lumapit sya sakin. Buti wala na sya sa wheelchair?
"Hi Ate!" Sabi ko at niyakap ko sya. "Kamusta na? Wow naman. Nagiimprove kana talaga ah." Sabi ko habang nakangiti.
Ginulo naman nya ang buhok ko.
"S-syempre naman. Gusto k-ko kapag umuwi n-na kayo ni Mama, o-okay na ako." Sabi nya.
"Buti naman Ate. Keep it up!" I said then we both laugh.
"The breakfast is ready!" Sigaw ni Kuya kaya pumunta na kami ni Ate sa dining table. Wow! Na-miss ko kaagad ang bahay namin!
"Hmm. Buti nalang na-tyempuhan ko na nagluto ka ng ganito Kuya." Sabi ko sabay subo ng kanin. "Ang sa-asdfghjkl..."
"Ha? Kumain ka na nga lang muna Sydney. Mamaya ka na magkwento kung bakit ka nandito ah?" Tumango ako sa sinabi ni Kuya.
"Nandito ka ba para Kay Kean?" Nabulunan agad ako sa tanong ni Kuya buti nalang inabutan ako ng tubig ni Ate.
"Kuya naman! Wag ka namang mangbibigla!" Suway ko sakanya. "Thanks Ate." Tumango nalang sya.
BINABASA MO ANG
I'm InLove with a Superstar
FanfictionLove is, something that you will gave up even if it's hard, to make that person happy. ~~~ Status: Completed [UNEDITED] Posted: September 1, 2017 - January 13, 2019 p.s: i'm sorry for my childish wri...